Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 86 ετών, η συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας Γαλάτεια Γρηγοριάδου-Σουρέλη.
Αλησμόνητη θα μείνει η έντονη παρουσία της στην πόλη της Κηφισιάς, καθώς συνεργάστηκε με τον Δήμο, στην γειτονιά της Κάτω Κηφισιάς και τον Iερό Nαό Αγίου Νεκταρίου, όπου είχε πάντα το στασίδι της. Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί σήμερα Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου, στις 16:00, στον Ιερό Ναό Αγίου Νεκταρίου της Κάτω Κηφισιάς και θα κηδευθεί με δημοτική δαπάνη στο Κοιμητήριο Κηφισιάς. Ο Δήμος Κηφισιάς θα δώσει το όνομά της σε σχολείο της πόλης μας.
Τον Φεβρουάριο του 2015, η Μητρόπολις Κηφισίας τίμησε τη Γαλάτεια Γρηγοριάδου-Σουρέλη. Στον κατάμεστο Ιερό Ναό του Αγίου Νεκταρίου, ο σεβασμιώτατος μητροπολίτης Κηφισίας κ. Κύριλλος αναφέρθηκε στο έργο και την προσφορά στην παιδική λογοτεχνία της γνωστής και βραβευμένης από την Ακαδημία Αθηνών συγγραφέως, στην οποία παρέδωσε τιμητική πλακέτα.
Η Γαλάτεια Γρηγοριάδου-Σουρέλη γεννήθηκε στην Καβάλα το 1930, σπούδασε στη Σχολή Κοινωνικών Λειτουργών και σε σχολή δημοσιογραφίας. Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1954, στο συλλογικό βιβλίο Κόκκινη κλωστή δεμένη και στη συνέχεια, στα επίσης συλλογικά έργα Παραμύθι ν’ αρχινήσει (1955) και Ο καλός φίλος (1956).
Ήταν μέλος της συντακτικής επιτροπής των περιοδικών Χελιδόνια και Διαδρομές, μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς. Το έργο της περιλαμβάνει παραμύθια, διηγήματα, μυθιστορηματικές βιογραφίες, μυθιστορήματα, θέατρο.
Μεταξύ άλλων η Γρηγοριάδου – Σουρέλη είχε γράψει: Ο μικρός μπουρλοτιέρης (1965), Χορεύοντας στο δάσος (1966), Στις ρίζες της λευτεριάς (1968), Φουρφουρής ο κότσυφας (1969), Καπετάν Κώττας (1969), Ο Σπουργίτης με το κόκκινο γιλέκο (1970), Ρήγας Φεραίος. Ο τροβαδούρος τής λευτεριάς (1971), Ζήτουλας για το γένος (1971), Τα δώδεκα φεγγάρια (1971), Ο Αλέξης με το ξύλινο άλογο (1972), Το δαχτυλίδι του αυτοκράτορα (1973), Δημήτριος ο Νεομάρτυρας (1976), Εμένα με νοιάζει (1976), Ο αγέρας παίζει φλογέρα (1977), Παιχνίδι χωρίς κανόνες (1982), Συντροφιά με τον άνεμο (1983), Τα σκυλιά του Αγίου Βερνάρδου (1985), Καυτές μνήμες από τη Σμύρνη (1985), Κατερίνα (1987), Τρελοβάπορο χωρίς τιμόνι (1987), Το φεγγάρι, το γραμματόσημο κι εγώ (1987), Ντο-ρε-μι κι ένα σκυλί (1988), Τα 24 παιδιά της Καλομάνας (1988), Πριν από το τέρμα (1988), Ο μεγάλος αποχαιρετισμός (1990), Οι μάγοι της κασέτας (1991), Είναι κανείς εδώ; (1994), Σκύλος με σπίτι (1998), Μνήμες της Σμύρνης (1998), Άφρικα Wi Mwega – Καλημέρα (2001), Κι ο κόσμος ήρθε τα πάνω κάτω (2001), Τα δώδεκα φεγγάρια (2002), Τέλος δεν έχει η αγάπη (2002), Πόσα λέει η ελιά, πόσα ακούει ο λαγός… (2005), Κομπιουτεράκι, αγάπη μου (2005), Τα παραμύθια της Γαλάτειας (2007), Οι μύθοι του Λα Φοντέν (2008), Ελάτε να διαβάσουμε παραμύθια (2012), Αγκαλιά με παραμύθια (2013), Δρόμο παίρνω… δρόμο αφήνω (2015) κ.ά.
Είχε βραβευθεί για έργα της από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά, από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο της Πάντοβα. Το όνομα της αναγράφηκε στον τιμητικό πίνακα του Διεθνούς Βραβείου Άντερσεν. Για το σύνολο του έργου της και την προσφορά της στην παιδική λογοτεχνία τιμήθηκε το 1980 από το Ίδρυμα Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών και για την προσφορά της στα ερτζιανά κύματα και στην παιδική λογοτεχνία τιμήθηκε το 2005 από την Εκκλησία της Ελλάδας.
Βιβλία της κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Πατάκη, Ψυχογιός, Ακρίτας, Άγκυρα, Αστήρ κ.ά. Η ίδια είχε γράψει σε κείμενό της που έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα των εκδόσεων Πατάκη:
«Η πρώτη Καλομοίρα είπε: «Θα γεννηθεί στη Μακεδονία για να ‘ναι εγγόνι του Μεγαλέξανδρου». «Τα γονικά της όμως -πα να πει το κύτταρό της- θα είναι από την άλλη μεριά του Αιγαίου, τη Μικρασία» είπε η άλλη Καλομοίρα. Εγώ άκουγα τις κουβέντες και γουργούριζα στην κοιλιά της μάνας μου ευτυχισμένη. «Θα γίνει συγγραφέας» είπε επίσημα η τρίτη Καλομοίρα και με πασπάλισε με μάγια και κοιμήθηκα, θαρρείς, σε ροζ σύννεφα και γαλάζια πούπουλα. Δε θυμόμουνα όταν μεγάλωσα αυτή τη συζήτηση. Το μαγικό όμως πασπάλισμα υπήρχε. Κι όταν άρχισα να ταξιδεύω στη Ζωή -χωρίς «ούριο άνεμο» τις περισσότερες φορές– πάντα το ‘νιωθα σαν χάδι τούτο το πασπάλισμα. Και θαρρείς την άκουγα να μου ψιθυρίζει: «Θα γίνεις συγγραφέας!»».
Θερμά συλλυπητήρια από τον Δήμο Κηφισιάς
Με ανακοίνωσή του ο Δήμος Κηφισιάς και ο δήμαρχος Γιώργος Θωμάκος εκφράζουν τα θερμά τους συλλυπητήρια για την εκδημία της αγαπημένης συγγραφέως Γαλάτειας Γρηγοριάδου-Σουρέλη.
«Η Γαλάτεια Γρηγοριάδου-Σουρέλη υπήρξε μια σπουδαία συγγραφέας που επί δεκαετίες προσέφερε σημαντικό έργο στα ελληνικά γράμματα και στην πνευματική και πατριωτική διάπλαση των παιδιών. Ήταν η γυναίκα που συντρόφευσε με μοναδικό τρόπο την παιδική και εφηβική ηλικία, αντλώντας τη δύναμή της από τα παιδιά, από την αγάπη της για την πατρίδα και από την βαθιά σχέση της με την εκκλησία.Μια διακεκριμένη συγγραφέας με πλήθος βραβεύσεων για το έργο της.
Η ΓαλάτειαΓρηγοριάδου-Σουρέλη ήταν παραγωγική και δημιουργική έως τα τελευταία χρόνια της ζωής της, προσφέροντας στο τόπο και την κοινωνία δεκάδες παραμύθια και μυθιστορηματικές βιογραφίες μέχρι μυθιστορήματα, διηγήματα και θεατρικά.
Αξέχαστες οι ομιλίες της, ειδικά στα σχολεία όλης της χώρας. Αλησμόνητη θα μείνει η έντονη παρουσία της στην πόλη μας, στον Δήμο μας με τον οποίο συνεργάστηκε, στην γειτονιά της Κάτω Κηφισιάς και τον Iερό Nαό Αγίου Νεκταρίου, όπου είχε πάντα το στασίδι της. Η καθαρή ελληνική και κάποιες φορές αυστηρή φωνή της θα αντηχεί αιωνία μέσα από την βαριά και πολύτιμη πνευματική κληρονομιά της.
Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί τη Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου στις 16.00, στον Ιερό Ναό Αγίου Νεκταρίου της Κάτω Κηφισιάς και θα κηδευθεί με δημοτική δαπάνη στο Κοιμητήριο Κηφισιάς. Ο Δήμος Κηφισιάς θα δώσει το όνομα της σε σχολείο της πόλης μας.
Η ψυχή της βρίσκεται πλέον κοντά στα Θεία και επουράνια που τόσο πίστεψε. Καλό ταξίδι Γαλάτεια, θα υπάρχεις πάντα στα σπίτια μας και στις καρδιές μας μέσω των βιβλίων σου».
