Τα γεγονότα τρέχουν και μέσα στις διάφορες κυβερνητικές ανακοινώσεις, μάθαμε ότι μεταξύ άλλων οργανισμών και φορέων που πρόκειται να καταργηθούν, είναι και ο Οργανισμός Ρυθμιστικού Σχεδίου της Αθήνας (ΟΡΣΑ).
Δεν θα ήθελα πρόχειρα και γρήγορα να κάνω κρίσεις γι’ αυτό καθαυτό το γεγονός και για το αν έπρεπε να παραμείνει ή να κλείσει. Έχω την άποψή μου, την οποία θα εκφράσω «εν ευθέτω χρόνο». Όμως, είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι οι περισσότεροι Δήμοι στην Αττική, μεταξύ αυτών και ο Δήμος Κηφισιάς, για τους οποίους αρμόδιος φορέας έγκρισης πολεοδομικών σχεδίων, Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων και άλλων ρυθμίσεων, είναι ο ΟΡΣΑ, έχουν εκκρεμείς υποθέσεις, οι οποίες θα πρέπει να ολοκληρωθούν μέχρι τις 30 Απριλίου. Πράγμα αδύνατον, όπως δηλώνουν και οι ίδιοι οι υπάλληλοι του Οργανισμού.
Εκείνο που τουλάχιστον θα πρέπει να γίνει και να δοθεί χρόνος, είναι να αποπερατωθούν οι εκκρεμείς υποθέσεις των δήμων. Οι πολίτες δεν φταίνε να ταλαιπωρούνται, επειδή σ’ αυτόν τον τόπο όλα γίνονται χωρίς προγραμματισμό, έτσι «ως λάχει» και ό,τι προκύψει! Και συνήθως, δεν προκύπτει το καλύτερο.
Ας καταλάβουν, επιτέλους, ότι κάθε τους απόφαση, κάθε τους υπογραφή, έχει αντίκτυπο σε ανθρώπινες οντότητες, στα όνειρά τους και πολλές φορές στην ίδια τους την ύπαρξη. Για το συγκεκριμένο θέμα του ΟΡΣΑ και τις εξελίξεις πάνω στην επέκταση του ΓΠΣ του Δήμου Κηφισιάς, θα επανέλθουμε.
Σε ό,τι αφορά τώρα το νέο σχέδιο νόμου του ΥΠΕΚΑ «Περιβαλλοντική αναβάθμιση & ιδιωτική πολεοδόμηση – βιώσιμη ανάπτυξη, εγκαταλελειμμένοι οικισμοί, οικοδομικοί συνεταιρισμοί – χρήσεις γης», που αφορά πρωτίστως και την Κηφισιά, φαίνεται ότι η κυβέρνηση δείχνει αυτοκτονικές τάσεις. Δεν μπορώ να κατανοήσω την ανάρτηση στο διαδίκτυο μιας τέτοιας πρότασης, λίγο πριν από τις δημοτικές εκλογές, αφού «βάζει» του δήμους «στη γωνία» και απαξιώνει κάθε συμμετοχή και κάθε δημοκρατική διαδικασία, που θα έχει σχέση με το σχεδιασμό μιας πόλης, όπως την θέλουν και την ονειρεύονται οι κάτοικοί της.
Δηλαδή, αλλάζει τη φιλοσοφία των μέχρι σήμερα αποδεκτών διαδικασιών όπου οι κάτοικοι συμμετέχουν και συναποφασίζουν για την πόλη τους. Με το Σχέδιο Νόμου για τις χρήσεις γης καταργεί αναγκαστικά αυτό το δικαίωμα, αφού επιβάλλει κατηγορίες χρήσεων σε όλες τις περιπτώσεις επαχθέστερες των ισχυουσών και, μάλιστα, χωρίς το δικαίωμα να αφαιρείς από την κατηγορία που επιλέγεις, κάποιες χρήσεις που θεωρείς επιβαρυντικές για το περιβάλλον και τους κατοίκους.
Ακόμη, χωροθετεί λειτουργίες με το «έτσι θέλω», όπως στο βασικό οδικό δίκτυο, στις συλλεκτήριες οδούς, ακόμη και αν έχουν παραμείνει στα χαρτιά, δηλαδή, στο ΓΠΣ, όπως π.χ. στη Νέα Ερυθραία είναι το ρέμα Κοντοχρήστου, η Γ. Παπανδρέου, στην Εκάλη η Θησέως, η Ρόδων και στον υπόλοιπο Δήμο Κηφισιάς, Χαρ. Τρικούπη, Δεληγιάννη, Τατοΐου, Κηφισίας, Κοκκιναρά, Παλαιολόγου, Αγ. Σαράντα και άλλες πολλές. Χαρακτηρίζονται τα οικοδομικά τετράγωνα που βλέπουν σε αυτές με χρήσεις Πολεοδομικού Κέντρου υποχρεωτικά!
Στην περίπτωση που γίνει αναθεώρηση ή τροποποίηση του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου, όπως ως καλλικρατικός Δήμος έχουμε την υποχρέωση να αναθεωρήσουμε το ΓΠΣ για να περιληφθούν και οι τρεις πρώην δήμοι και οι εκτός σχεδίου περιοχές, οπότε τότε επιβάλλεται, χωρίς καμία συζήτηση, η χρήση Πολεοδομικού Κέντρου στις παραπάνω οδούς και βέβαια, πουθενά Αποκλειστικής Κατοικίας.
Και τέλος, για να μας αποτελειώσει, το Σχέδιο Νόμου, στις μεταβατικές διατάξεις, επιβάλλει αμέσως μετά τη δημοσίευση του νόμου, τη Γενική Κατοικία, όπου υπάρχει σήμερα Αμιγής Κατοικία, για οικόπεδα με πρόσωπο επί κεντρικών οδών πλάτους μεγαλύτερου των 30 μ. και αφορά και στα υφιστάμενα εγκεκριμένα σχέδια χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού.
Με άλλα λόγια, η περιοχή Αδαμών και η Εκάλη πρέπει να ξεχάσουν, όχι μόνο την Αποκλειστική Κατοικία, αλλά και την Αμιγή Κατοικία. Τώρα, για να χρησιμοποιήσω και ποδοσφαιρικούς όρους, αυτό δεν λέγεται αυτογκόλ;
Κατερίνα Μουστάκη
