Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 28/06/2025
Η εκεχειρία ανάμεσα στο Ισραήλ και το Ιράν φαντάζει μεν κάθε ώρα και στιγμή εύθραυστη, αλλά τουλάχιστον η παύση των εχθροπραξιών ύστερα από 12 ημέρες και νύχτες, η οποία σφραγίστηκε με μια… «μνημειώδη» δήλωση του Αμερικανού Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ που θύμισε… διαιτητή που σφυρίζει τη λήξη ενός αγώνα, δίνει σε όλον τον πλανήτη μια ανάσα και τον χρόνο σε όλες τις πλευρές να ετοιμάσουν τα επόμενα βήματά τους σε πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο. Προηγήθηκε πάντως η παρέμβαση των ΗΠΑ, η οποία εκδηλώθηκε σε δύο επίπεδα: πριν από το αυτονόητο, δηλαδή το διπλωματικό, το οποίο οδήγησε εν τέλει στη συμφωνία εκεχειρίας ανάμεσα σε Τελ Αβίβ και Τεχεράνη, ήρθαν οι βομβαρδισμοί από αμερικανικά πολεμικά αεροσκάφη στις πυρηνικές βάσεις του Ιράν, με απειλές εκ μέρους της Τεχεράνης για κλιμάκωση, αλλά και σύγχυση για το αν κατάφεραν οι ΗΠΑ με τα πλήγματα αυτά να σταματήσουν μια και καλή το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα.
Αντικρουόμενες εκτιμήσεις
Ο Ντόναλντ Τραμπ δηλώνει βέβαιος ότι η καταστροφή είναι απόλυτη, ωστόσο δημοσιογραφικές πληροφορίες υποστηρίζουν το αντίθετο, με αποτέλεσμα τις ανάλογες ερωτήσεις προς τον Πρόεδρο, οι οποίες έγιναν δεκτές με οργή και επίθεση εναντίον συγκεκριμένων ΜΜΕ από τον ίδιο. Η παραδοχή όμως εκ μέρους του Υπουργείου Εξωτερικών του Ιράν ότι οι πυρηνικές βάσεις δέχθηκαν ισχυρά πλήγματα και η συμφωνία εκ μέρους της Τεχεράνης για παύση των εχθροπραξιών, δείχνουν ότι ίσως τελικώς ο Λευκός Οίκος να πέτυχε τον στόχο του.
Στη χειρότερη των περιπτώσεων, η Ουάσιγκτον και μαζί το Τελ Αβίβ και η Δύση, κέρδισαν τον χρόνο που ήθελαν για να δουν τι θα κάνουν με το Ιράν ή, αν προτιμάτε, καθυστέρησαν τα σχέδιά του για τη δημιουργία μιας πυρηνικής βόμβας και τα οποία υποστηρίζονται ανοιχτά από τη Μόσχα.
Η «βρώμικη» δουλειά
Πολλοί θεωρούν βέβαια ότι οι κρίσιμες ποσότητες του εμπλουτισμένου ουρανίου είχαν απομακρυνθεί εγκαίρως από τις βάσεις, όπως δήλωσε και ο Διεθνής Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας, αλλά και ο Αμερικανός αντιπρόεδρος Τζέι Ντι Βανς. Το βασικό ζητούμενο παραμένει εάν και για πόσο χρονικό διάστημα μπορεί λοιπόν να κρατηθεί αυτή η εκεχειρία και να σταματήσουν να ανταλλάσσουν βαλλιστικούς πυραύλους Τεχεράνη και Τελ Αβίβ, με τις ΗΠΑ πάντοτε να είναι έτοιμες να εμπλακούν και να δημιουργούνται έτσι οι συνθήκες -δυνητικά τουλάχιστον- ακόμη και για μια παγκόσμιας κλίμακας σύρραξη.
Ενδεχομένως την αλήθεια να τη συνόψισε σε μια φράση του και σίγουρα όχι από αφέλεια ο Γερμανός Καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς, ο οποίος είπε ότι το Ισραήλ ήταν αυτό που μπήκε μπροστά για να κάνει τη «βρώμικη» δουλειά για όλους τους υπόλοιπους.
