Γράφει ο Χρήστος Φωτιάδης – Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 17/10
«Ήμουν στενός φίλος της Ελλάδας (ειδικά του αξέχαστου Ανδρέα…) επί δεκαετίες και έδωσα νόστιμο ψωμάκι σε πολλές ελληνικές εταιρείες και χιλιάδες εργαζόμενους σ’ αυτές. Συντάχθηκα με τον Ελληνισμό εναντίον της Τουρκίας στο Κυπριακό, στο Αιγαίο και σε όλα τα εθνικά σας θέματα. Συνέβαλα καθοριστικά στην αμέριστη υποστήριξή σας από τον αραβικό κόσμο και την Αφρικανική Ένωση.
Το 2011 μού ανταποδώσατε τη φιλία, επιτρέποντας σε αμερικανικά και βρετανικά βομβαρδιστικά να απογειώνονται από Κύπρο και Σούδα, για να ισοπεδώσουν τη χώρα μου! Όταν με λυντσάρισαν οι φίλοι της Δύσης τζιχαντιστές, σχεδόν όλοι στην Ελλάδα καταχαρήκατε, επειδή σκοτώθηκε ένας δικτάτορας! Ανάμεσά τους ήταν και πολλοί Αριστεροί, κυρίως αυτοί των… ανθρωπίνων δικαιωμάτων Αφού με κατακρεούργησαν, τοποθέτησαν το πτώμα μου σ’ ένα… ψυγείο κρεάτων, σε κοινή θέα!
Ήταν η αρχή μιας νέας δημοκρατικής Λιβύης, όπως λέγατε, με σύμβολο το λάβαρο τού… βασιλιά Ίντρις! Σήμερα στη Τρίπολη κάνουν κουμάντο οι… Σύροι τζιχαντιστές του Ερντογάν και η κάποτε πανίσχυρη και ανεξάρτητη χώρα μου έγινε τουρκικό προτεκτοράτο! Φίλοι Έλληνες, από τον τάφο μου διαπιστώνω ότι είστε άξιοι της τύχης και ανάξιοι των ένδοξων προγόνων σας! Ντρέπομαι για λογαριασμό σας! Καλά ξεμπερδέματα».
