Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 18/10/2025
Ο Ντόναλντ Τραμπ μπορεί να μην απέσπασε τελικώς το Νόμπελ Ειρήνης -το οποίο ειρήσθω εν παρόδω κατέληξε στη Μαρία Κορίνα Ματσάδο από τη Βενεζουέλα- αλλά δικαιούται να καυχιέται ότι κατάφερε να κάνει το Ισραήλ και τη Χαμάς να συμφωνήσουν για την ειρήνη ύστερα από δύο ακριβώς χρόνια πολέμου στη λωρίδα της Γάζας. Αυτός ήταν άλλωστε και ο λόγος για τον οποίο αποθεώθηκε κατά την ομιλία του στην Κνεσέτ, την ισραηλινή Βουλή, ενώ συγκέντρωσε ηγέτες από όλο τον κόσμο στην Αίγυπτο για τη διάσκεψη που πραγματοποιήθηκε για την ειρήνη και η οποία σφράγισε οριστικά τη συμφωνία, μολονότι Ισραήλ και Χαμάς την αποδέχθηκαν δι’ αντιπροσώπων και δεν την υπέγραψαν απευθείας.
Τα πάντα «ρει»
Εκεί, στην Αίγυπτο, υπογράφηκε λοιπόν η συμφωνία με όλες τις προσήκουσες τιμές, ωστόσο η εκεχειρία παραμένει εύθραυστη λόγω των λεπτομερειών της συμφωνίας που, είτε δεν τηρούνται επακριβώς είτε καθυστερούν να εφαρμοστούν. Ως αποτέλεσμα αυτών, τόσο η ισραηλινή πλευρά όσο και η Χαμάς παραμένουν με το δάχτυλο στη σκανδάλη και πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι σύντομα μπορεί ν’ ανοίξει ένας νέος κύκλος βίας και αίματος στη Μέση Ανατολή, παρά τις προσπάθειες που κατέβαλε ο Αμερικανός πρόεδρος και το σχέδιο των 20 σημείων που παρουσίασε στις αντιμαχόμενες πλευρές.
Με… επιφυλάξεις
Από τη μια πλευρά, η Χαμάς δεν φαίνεται να αποδέχεται τον όρο για τον πλήρη αφοπλισμό της, με μάχες μάλιστα να έχουν ξεσπάσει ανάμεσα σε φατρίες στη Γάζα προκειμένου να πάρει κάθε μια από αυτές τον έλεγχο της Οργάνωσης.
Ενώ από την άλλη πλευρά, οι ισραηλινές δυνάμεις δεν έχουν αποχωρήσει πλήρως από τα παλαιστινιακά εδάφη, όπως επίσης ορίζει η συμφωνία, με το επιτελείο μάλιστα των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας να δηλώνει ότι οι στρατιώτες είναι έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να ριχτούν στη μάχη, διατηρώντας την ισορροπία τρόμου έως ότου αρχίσει να αποκρυσταλλώνεται η νέα κατάσταση που δημιουργείται στην περιοχή.
Πορεία με δυσκολίες
Σε κάθε περίπτωση, τα επόμενα βήματα της συμφωνίας είναι τα δύσκολα και οι διαπραγματεύσεις για την εφαρμογή της το αποδεικνύουν, αφού η Χαμάς αμφισβητεί τη δικαιοδοσία της λεγόμενης «επιτροπής ειρήνης» που συστήνεται και αναλαμβάνει την εποπτεία και την ανοικοδόμηση της Γάζας. Η συμφωνία προβλέπει επίσης -εκτός από τον αφοπλισμό της Χαμάς- τη μεταρρύθμιση της Παλαιστινιακής Αρχής, δίχως ωστόσο να γίνεται λόγος στη συμφωνία ή στις διαπραγματεύσεις για την αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους.
Από τη δική του πλευρά, το Ισραήλ ανακοίνωσε ότι διατηρεί υπό τον έλεγχό του το 53% της λωρίδας της Γάζας και ναι μεν όλοι οι εν ζωή όμηροι που κρατούσε η Χαμάς επέστρεψαν στο Ισραήλ -με παράλληλη απελευθέρωση περίπου 2.000 Παλαιστινίων κρατουμένων- ωστόσο η καθυστέρηση στην παράδοση των σορών των νεκρών ομήρων είναι στην ουσία αυτή που προκαλεί τον εκνευρισμό και την ένταση ανάμεσα στις δύο πλευρές, με το Ισραήλ να εγκαλεί τη Χαμάς ακόμη και για αθέτηση της συμφωνίας πριν καλά-καλά αυτή τεθεί σε ισχύ.
