Γράφει ο Χρήστος Φωτιάδης – Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 30/07/2022
Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι μια διαδικασία που ξεκίνησε πολύ πριν τις 24 Φλεβάρη. Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές σ’ αυτή τη σελίδα και τα έχουμε εμπεδώσει, πολύ πριν τα καθαρογράψει η Ιστορία. Σημασία έχει ότι ο κόσμος που γνωρίζαμε έχει ήδη αλλάξει ριζικά, όμως οι μεγαλύτερες αλλαγές είναι μπροστά μας! Και ευτυχώς δεν θα είναι αυτές που είχαν στο μυαλό τους όσοι χαράζουν πολιτικές στην Ουάσιγκτον, τις Βρυξέλες ή το Βερολίνο. Η Ρωσία χάθηκε για την Ευρώπη, όπως πολλά χρόνια πριν είχαμε προειδοποιήσει. Αυτή τη φορά μάλιστα, τα… έξοδα για το νέο τείχος θα καταβληθούν εξολοκλήρου από τη Δύση, και μάλιστα το κόστος θα είναι διαχρονικό.
Δρόμοι μεταφοράς
Πώς, άραγε, φαντάστηκαν οι Δυτικοί εγκέφαλοι ότι θα μπορούσαν «να απομονώσουν τη Ρωσία απ’ τον υπόλοιπο κόσμο»; Μέτρησαν το μπόι τους και φαντάστηκαν ότι το 10% του παγκόσμιου πληθυσμού μπορεί επ’ άπειρον να «τιμωρεί» όποια χώρα θέλει; Είδαν τη Ρωσία στον χάρτη και τους φάνηκε μικρή; Έχουν δει τόσες εκατοντάδες αποβλακωτικές αντιρωσικές ταινίες, ώστε πίστεψαν για τα καλά ότι οι Ρώσοι έχουν μυαλά πιθήκων; Ό,τι κι αν είχαν υπολογίσει, είναι πια σίγουρο ότι δεν τους βγήκε. Μια από τις «υποθέσεις εργασίας» τους ήταν ότι θα απέκλειαν τη Ρωσία από όλους τους δρόμους αεροπορικής, χερσαίας και θαλάσσιας μεταφοράς ανθρώπων και εμπορευμάτων. Ε, λοιπόν, είναι πολύ πιθανό να μην είχαν καν κοιτάξει καλά τον χάρτη!
Ναι μεν η ΑΕΡΟΦΛΟΤ και οι άλλες ρωσικές εταιρείες δεν πετούν πια προς τη Δύση, όμως αυτό απλά έκανε κάποιες άλλες εταιρείες και τις χώρες τους (με κορυφαία την Τουρκία) να τρίβουν τα χέρια τους από χαρά για τα νέα κέρδη! Επιπλέον, τα δυο Δυτικά μονοπώλια της κατασκευής επιβατικών αεροσκαφών αρχίζουν ήδη να αισθάνονται τον κρύο ιδρώτα να τρέχει στην πλάτη τους. Θα αναφερθούμε ξεχωριστά για το κεφάλαιο αυτό…
Ως προς τον συνδυασμό χερσαίων/θαλάσσιων μεταφορών, ένα καλό παράδειγμα των γιγάντιων αλλαγών που συντελούνται είναι η σύνδεση Ρωσίας – Ινδίας. Εντυπωσίασε τους πάντες η φιλορωσική στάση της ινδικής κυβέρνησης και μάλιστα με επικεφαλής τον πιο φιλοδυτικό πρωθυπουργό όλων των εποχών! Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες πίεσαν ασφυκτικά το Δελχί για αλλαγή στάσης, αλλά κατάφεραν μάλλον να αφυπνίσουν τα έντονα αντιαποικιοκρατικά του αισθήματα… Η Ινδία έσπευσε να αγοράσει τεράστιες ποσότητες ρωσικού πετρελαίου, καταστρέφοντας τα όνειρα των Δυτικών για απόλυτο εμπάργκο!
Και τώρα έμαθαν, δυστυχώς γι’ αυτούς πολύ αργά, ότι η περίφημη εξάρτηση της Μόσχας από τα Δαρδανέλια και ο στρατηγικός ρόλος της Τουρκίας σε αυτήν, δεν είναι παρά μια κακή ανάμνηση του παρελθόντος. Πριν λίγες μόλις μέρες, το Ιράν ανακοίνωσε ότι ολοκληρώθηκε με επιτυχία η πρώτη διέλευση ρωσικού φορτίου στην Ινδία μέσω του «Διεθνούς Διαμετακομιστικού Διαδρόμου Βορρά – Νότου»! Το φορτίο έφυγε από την Αγία Πετρούπολη στις 13 Ιουνίου, πέρασε από το λιμάνι Μπαντάρ ε Ανζάλι στην Κασπία Θάλασσα και το ιρανικό λιμάνι Μπαντέρ Αμπάς, πριν φτάσει στην Ινδία.
Ο διεθνής διάδρομος μεταφορών «Βορράς – Νότος» είναι ένα πολυτροπικό δίκτυο 7.200 χλμ. θαλάσσιων, σιδηροδρομικών και οδικών μεταφορών μεταξύ Ρωσίας και Ινδίας, με κόμβο μεταφορών και μεταφόρτωσης το Ιράν. Συνδέει τη Βομβάη, το Μπαντέρ Αμπάς, το Μπακού, το Μπαντάρ ε Ανζάλι, το Αστραχάν, τη Μόσχα, δεν υπόκειται σε κυρώσεις που επιβάλλονται κατά της Ρωσίας και του Ιράν και δεν ελέγχεται από Δυτικές χώρες. Πολύ σύντομα, ο διάδρομος θα αποτελέσει εναλλακτική λύση στις παραδοσιακές διαδρομές μέσω της Διώρυγας του Σουέζ, της Μεσογείου και του Βοσπόρου. Σύμφωνα με αξιωματούχους της ινδικής κυβέρνησης, αυτός ο διάδρομος μπορεί να μειώσει τον χρόνο και το κόστος παράδοσης κατά 30-40%. Είναι πολύ πιο σύντομη και φθηνή λύση, από τη σημερινή διαδρομή που διέρχεται από τη Διώρυγα του Σουέζ και τη Μεσόγειο Θάλασσα. Ενδεικτικά, τα εμπορεύματα που μεταφέρονται μέσω της διώρυγας του Σουέζ χρειάζονται 45-60 ημέρες για να φτάσουν στην Ευρώπη, σε σύγκριση με τις 25-30 ημέρες του νέου διαδρόμου INSTC!
Το έξυπνο πουλί…
Με την παραδοσιακή υπεροψία που τους διακρίνει, οι εχθροί της Ρωσίας υπερεκτίμησαν τις δυνάμεις τους και κυρίως υποτίμησαν σε βαθμό κακουργήματος τη ρωσική ισχύ. Μπορεί, κακώς, η Μόσχα να νόμισε ότι η Δύση θα την αποδέχονταν ως ισότιμο εταίρο, αλλά δεν μπορούσε να φανταστεί ότι ο κύριος στόχος της ήταν να γονατίσει τη Ρωσία και να την καταντήσει εξαρτώμενο προτεκτοράτο της. Σε πολλούς τομείς τα είχε ήδη καταφέρει, όπως για παράδειγμα τα τρόφιμα, όπου η γιγάντια χώρα εισήγαγε βασικά είδη μέχρι το 2014. Σήμερα, η Ρωσία είναι ήδη ένας από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς τροφίμων στον κόσμο!
Σφραγίζοντας ουσιαστικά τα δυτικά σύνορα της Ρωσίας, η Δύση πίστεψε ότι θα σταματήσει το εξαγωγικό εμπόριό της. «Είναι δυνατόν να το πίστεψαν», θα αναφωνήσει κάθε άνθρωπος στοιχειώδους λογικής. Κι όμως, αυτό έκαναν! Οι νέοι «δρόμοι του μεταξιού», αυτή τη φορά ρωσικής έμπνευσης, ξαναμοιράζουν εντελώς την τράπουλα σε μια εμπορική διαδρομή με τεράστια σημασία, που αφορά κυρίως τρεις μεγάλες και ανερχόμενες σύγχρονες δυνάμεις, εμμέσως δε ολόκληρη την Ασία, την ήπειρο που πλέον θα καθορίσει το μέλλον της γης.
