Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 16/11/2024
Η επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο είναι γεγονός, καθώς το απόγευμα της Παρασκευής επισκέφθηκε και τυπικά τον Τζο Μπάιντεν και θα αναλάβει τα καθήκοντά του τον Ιανουάριο. Γι’ αυτόν τον λόγο έχει ήδη ξεκινήσει να σχηματίζει την κυβέρνησή του, έχοντας μάλιστα εξασφαλίσει μια πρωτοφανή πολιτική κυριαρχία, καθώς οι Ρεπουμπλικάνοι κατάφεραν να έχουν τον έλεγχο ολόκληρου του Κογκρέσου -δηλαδή και της Γερουσίας και της Βουλής των Αντιπροσώπων- κι έτσι να μην ανησυχούν τουλάχιστον για τα δύο επόμενα χρόνια και τις λεγόμενες ενδιάμεσες εκλογές.
Ο παράγοντας… Χ
Η έκπληξη ασφαλώς είναι η συμμετοχή του δισεκατομμυριούχου και ιδιοκτήτη του Χ -πρώην Twitter- στην κυβέρνηση ως «υπουργός Αποτελεσματικότητας». Όχι διότι δεν ήταν γνωστό πως ο Έλον Μασκ υποστηρίζει τον Τραμπ και είναι προσωπικός του φίλος, αλλά γιατί ουδείς ανέμενε σε κάθε περίπτωση να είναι ένας από τους υπουργούς του νέου προέδρου, με τούτο να δίνει και ένα στίγμα για τον τρόπο με τον οποίο θέλει να κυβερνήσει ο Τραμπ. Όσο για το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, επικεφαλής αναλαμβάνει ο Μάρκο Ρούμπιο, ο οποίος υπήρξε ένας από τους αντιπάλους του το 2016 και διακρίνεται για τις σκληρές του θέσεις απέναντι στην Κίνα και ιδιαίτερα ως προς την επιβολή δασμών στα κινεζικά προϊόντα. Παράλληλα, είναι από εκείνους που υποστηρίζουν σθεναρά το Ισραήλ στον πόλεμο στη Γάζα και θεωρεί «δύσκολο» τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία.
«Σκληροί» υπουργοί
Επιλογή με ξεχωριστό ενδιαφέρον είναι και αυτή του υπουργού Δικαιοσύνης, καθώς θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι δικαστικές περιπέτειες του νέου προέδρου και ορισμένων από τους υποστηρικτές του για την εισβολή στο Καπιτώλιο δεν έχουν τελειώσει. Ο νέος υπουργός είναι ο γερουσιαστής της Φλόριντα Ματ Γκάετζ, ο οποίος επίσης θεωρείται «σκληρός». Δημοσιεύματα κάνουν επίσης λόγο για «εκκαθαρίσεις» στο Πεντάγωνο και αντικατάσταση όλων των ανώτατων διοικητών των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, φανερώνοντας προφανώς ότι ο Τραμπ θέλει να κυβερνήσει με τον… δικό του τρόπο, αλλά ακόμα δεν έχει ανοίξει απόλυτα τα χαρτιά του ως προς την εξωτερική πολιτική και την οικονομία – αν και οι θέσεις του παραμένουν γνωστές. Όπως ακριβώς για το μεταναστευτικό, όπου είναι βέβαιο ότι θα ακολουθήσει μια σκληρή γραμμή.