Επιμέλεια: Χρήστος Φωτιάδης
Επί πολλούς μήνες σοβούσε η σπέκουλα γύρω από την αγορά ή μη των προηγμένων ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων S – 400 από την Τουρκία. Η ολοκλήρωση της συμφωνίας καθυστέρησε τόσο πολύ, ώστε να… συμπέσει με τις πρώτες επιτυχημένες δοκιμές του νεότερου συστήματος S – 500! Όμως, παρά τις απειλές των ΗΠΑ και των λοιπών συμμάχων της, η παράδοση ξεκίνησε και συνεχίζεται, με τη γνωστή ρωσική συνέπεια.
Ξεδοντιασμένο λιοντάρι…
Τα τελευταία χρόνια είχαμε την ευκαιρία να κατανοήσουμε την αδυναμία των ΗΠΑ να επιβάλλουν τις λύσεις της αρεσκείας τους, σε μια σειρά από χώρες. Θυμίζω το σχέδιο ανατροπής και απομάκρυνσης του προέδρου Μαδούρο στη Βενεζουέλα, τον εμπορικό πόλεμο με την Κίνα, τις αγωνιώδεις προσπάθειες τορπιλισμού του ρωσογερμανικού αγωγού North Stream 2 και τις συνεχείς απειλές κατά του Ιράν. Από όλα αυτά τίποτα δεν είχε την προσδοκώμενη εξέλιξη για τις ΗΠΑ! η επιλογή των S-400 από τον Ερντογάν ήταν η τελευταία ελπίδα του προέδρου Τραμπ, να αποδείξει ότι ισχύει ακόμα το δόγμα «ανωτερότητας» των Αμερικανών, ως… «περιού- σιου λαού», έναντι όλων των υπολοίπων. Όμως, παρά την απρόβλεπτη τακτική του Τούρκου ηγέτη, η επίμαχη συμφωνία ολοκληρώνεται με ταχείς ρυθμούς και δημιουργεί νέα δεδομένα, όχι μόνο στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου…
Υπάρχει και συνέχεια…
Στην επιτροπή Άμυνας του Κογκρέσου ακούστηκαν τραγικές αλήθειες. Το S-400 υπονομεύει την επιχειρησιακή δυνατότητα του F-35, ώστε να έχει την εναέρια υπεροχή όπως προβλέπεται. «Κατασκευάζουμε ένα αεροσκάφος που θα πρέπει να γίνει ο “βασιλιάς των αιθέρων” και αντί γι’ αυτό, θα αναγκάζεται να μην πετά ώστε να μην το ρίξουν»! οργισμένοι οι πολιτικοί στην ουάσιγκτον, ζητούσαν την κεφαλή Ερντογάν επί πίνακι, ώστε να μην υπάρξει κι άλλος μιμητής. Όμως ο Τραμπ, περισσότερο επιχειρηματίας και λιγότερο πολιτικός, όχι μόνο δεν κατέκρινε τον Τούρκο πρόεδρο, αλλά τον… δικαιολόγησε από πάνω, ρίχνοντας την ευθύνη για όλα στον… Ομπάμα! Οι μόνες «κυρώσεις», αναμενόμενες ούτως ή άλλως από καιρό, ήταν η προσωρινή (προσέξτε τον όρο!) διακοπή της συνεργασίας για τα F-35 και η επιστροφή των Τούρκων πιλότων στην πατρίδα τους. Πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, όταν η Τουρκία έχει τεράστιες πια αμυντικές δυνατότητες και μια ραγδαία ανερχόμενη αμυντική βιομηχανία! Τέλος, ανταποδίδοντας τη «χαλάστρα» που επιχείρησαν να κάνουν χωρίς επιτυχία οι Αμερικανοί στη συμφωνία των S-400, οι Ρώσοι έστειλαν το δικό τους… υπονοούμενο. «Αν οι Τούρκοι εταίροι μας εκφράσουν επιθυμία, εμείς είμαστε έτοιμοι να δουλέψουμε πάνω στο θέμα παράδοσης μαχητικών αεροσκαφών τύπου SU-35», δήλωσε… αδιάφορα ο επικεφαλής του γιγάντιου ρωσικού στρατιωτικού ομίλου ΡΟΣΤΕΧ Σεργκέι Τσέμεζοφ!
Όχι και «αόρατο»
Εκτός από τους S-500 που προαναφέραμε, η ρωσική αμυντική βιομηχανία αιχμής δουλεύει με απίστευτη ταχύτητα και στον τομέα των μαχητικών τελευταίας γενιάς. Ήδη SU-35 S, περνά στη γενιά 4+ και έχει δυνατότητα να ανιχνεύει τα… αόρατα F-35, κατά την πτήση τους! Στα… τελειώματα είναι και το νέο επίτευγμά τους, το μαχητικό SU-57 πέμπτης γενιάς, που υπερέχει του F-35 και αναμένεται να κοστίζει τουλάχιστον 30% φθηνότερα..
