Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 03/06/2023
Αναμενόμενη ήταν, ύστερα και από το αποτέλεσμα του α’ γύρου, η επικράτηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στις τουρκικές εκλογές κι έτσι θα παραμείνει πρόεδρος για μια ακόμη πενταετία, έχοντας ήδη συμπληρώσει 20 χρόνια στο «τιμόνι» και παρά την έντονη κριτική που έχει δεχθεί το τελευταίο χρονικό διάστημα για την κατάσταση της οικονομίας. Η προσπάθεια του υποψήφιου της αντιπολίτευσης Κεμάλ Κιλιντσντάρογλου δεν καρποφόρησε κι έτσι μάλλον δικαιώθηκαν όσοι υποστήριξαν εξαρχής ότι η υποψηφιότητά του δεν ήταν το δυνατό χαρτί που χρειαζόταν ο συνασπισμός των κομμάτων της αντιπολίτευσης, προκειμένου να μπορέσουν να χτυπήσουν τον «Σουλτάνο» Ερντογάν και να τον ρίξουν από την πολυετή πρωτοκαθεδρία του.
Εν αναμονή στα ελληνοτουρκικά
Το τελικό αποτέλεσμα πιστώνεται, πάντως, στον Τούρκο πρόεδρο, αφού κατάφερε να υπερνικήσει τα εμπόδια και ιδίως αυτό της κατάστασης της τουρκικής οικονομίας, η οποία το τελευταίο διάστημα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Απομένει να φανεί, παράλληλα, ποια θα είναι και η στάση του απέναντι στην Ελλάδα και αν εννοεί πραγματικά τη διάθεση που έχει επιδείξει μετά τους καταστροφικούς και φονικούς σεισμούς στη Ν/Α Τουρκία να τείνει χείρα φιλίας προς την άλλη πλευρά του Αιγαίου. Πολλά θα εξαρτηθούν βέβαια και από τη σύνθεση της νέας κυβέρνησής του, καθώς διάφορα ονόματα έχουν συζητηθεί και κανείς δεν γνωρίζει ακόμη τι θα ισχύσει. Ωστόσο το ενδεχόμενο παρουσίας π.χ. του άλλοτε εκπροσώπου της προεδρίας Ιμπραήμ Καλίν στο Υπουργείο Εξωτερικών μπορεί να ερμηνευτεί πράγματι ως μια προσπάθεια για συνεννόηση της Άγκυρας όχι μόνο με την Αθήνα, αλλά και με ολόκληρη τη Δύση, η οποία μάλλον με σκεπτικισμό δείχνει να αντιμετωπίζει την επανεκλογή του Τούρκου προέδρου.
Ισπανική… υποχώρηση
Την ίδια στιγμή που οι εκλογικές περιπέτειες τελείωναν στην Τουρκία, στην Ισπανία μόλις ξεκινούσαν. Διότι η συντριβή του Σοσιαλιστικού Κόμματος στις τοπικές εκλογές οδήγησε τον Πέδρο Σάντσεθ στη διάλυση της Βουλής και την προκήρυξη εκλογών για τις 23 Ιουλίου, με το φαβορί πλέον για να έρθει στην εξουσία να είναι το Λαϊκό Κόμμα. Παράλληλα, οι Podemos του γνωστού μας από την εποχή του ’15, Πάμπλο Ιγκλέσιας σχεδόν εξαϋλώθηκαν, με αποτέλεσμα οι κλυδωνισμοί στην ισπανική Αριστερά και Κεντροαριστερά να είναι σημαντικά μεγαλύτερες απ’ ό,τι φαίνονταν με μια πρώτη ματιά.
Ο Σάντσεθ πλήρωσε σύμφωνα με τους αναλυτές την προσέγγισή του στην οικονομία, καθώς τα προβλήματα με την ακρίβεια παρά τον χαμηλό, σχετικά, πληθωρισμό, και η αύξηση της ανεργίας, κράτησαν στάσιμη την ισπανική οικονομία και έχασε το τρένο σε σχέση με άλλες χώρες του μεσογειακού Νότου, συμπεριλαμβανομένης ασφαλώς και της Ελλάδας. Ακόμη και η απόφασή του να καταργήσει τον ΦΠΑ στα τρόφιμα και τα είδη πρώτης ανάγκης δεν κατάφερε να αποδώσει κι έτσι ο ίδιος και το κόμμα του βρίσκονται τώρα εν όψει των εκλογών του Ιουλίου με την πλάτη στον τοίχο.
