«Θεαματικές» οι πρώτες κινήσεις του Ομπάμα, σε μια προσπάθεια εκσυγχρονισμού του αμερικανικού καπιταλισμού, και μάλιστα σε περίοδο… πτώχευσης. Ως προς τα αποτελέσματα στο πεδίο της οικονομίας, επιτρέψτε μας να είμαστε άκρως επιφυλακτικοί. Ως προς την εξωτερική πολιτική, όμως, δεν τρέφουμε την παραμικρή αυταπάτη.
Μπορεί να γλιτώσαμε τον Χόλμπρουκ στα Βαλκάνια (θα τον «λουστούν» το Πακιστάν και το Αφγανιστάν!), όμως η Χίλαρι εγγυάται τη «συνέχεια» της πολιτικής που γνωρίσαμε με τον σύζυγό της και τον διάδοχό του.
Ειδικά για την περιοχή μας, οι πρώτες «συστάσεις» προς τον Καραμανλή αφορούν συμμόρφωση προς τα τρία επείγοντα σημεία, δηλαδή την αναγνώριση του Κοσόβου και της «Μακεδονίας», αλλά και την υποστήριξη στη διατήρηση του καθεστώτος της Βοσνίας, παρά τις αντιρρήσεις και των τριών εθνοτήτων που τη συναποτελούν.
Η βάση του Ουρόσεβατς (η μεγαλύτερη στον κόσμο!) και η στήριξη από τις μαριονέτες που κυβερνούν τις χώρες-μαϊμούδες, επιτρέπουν ακόμη στις ΗΠΑ να το παίζουν αφεντικά στην περιοχή. Αν, βέβαια, τα δολάρια επαρκούν…
Χρήστος Φωτιάδης
