Είναι, πράγματι, τρελοί αυτοί οι Κινέζοι! Καθώς η ασφυκτική οικονομική κρίση περιορίζει τις εξαγωγές τους, αυτοί μειώνουν ακόμη περισσότερο τις εισαγωγές, με αποτέλεσμα να… αυξάνουν το εμπορικό συναλλαγματικό τους πλεόνασμα! Με τα τεράστια αποθέματα ρευστού που εξασφάλισαν στις τελευταίες μόλις δύο δεκαετίες, υλοποιούν ήδη ένα τεράστιο πρόγραμμα εκμοντερνισμού των υποδομών και ριζικής βελτίωσης των κοινωνικών παροχών.
Παράλληλα, όλοι οι ηγέτες της Κίνας ζουν, στην κυριολεξία, μέσα στα… αεροπλάνα τους, γυρίζοντας από χώρα σε χώρα, χτίζοντας τον κόσμο της “επόμενης μέρας”. Συνεχείς οι περιοδείες του προέδρου, του πρωθυπουργού, του αντιπροέδρου, υπουργών και άλλων υψηλόβαθμων στελεχών, αποδεικνύουν ότι το “άνοιγμα” της Κίνας είναι πολύ μεγαλύτερο απ’ ό,τι κι εμείς οι ίδιοι φανταστήκαμε.
Η Αφρική έχει ήδη εξελιχθεί σε “πίσω αυλή” της Κίνας. Με συμφέροντες οικονομικούς όρους και δίχως πολιτικούς εκβιασμούς, η Κίνα αποτελεί πλέον τον ιδανικό εταίρο για τις πολύπαθες χώρες της μαύρης ηπείρου. ΄Ισως το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο της κινεζικής εξωστρέφειας είναι η… μετριοπάθεια. Ως γνωστόν, Αμερικανοί και Ευρωπαίοι αντιμετωπίζουν όλους τους υπόλοιπους λαούς ως… υποανάπτυκτους και συνηθίζουν να τους παρατηρούν από το… ύψος της μεγαλοπρέπειάς τους.
Αντίθετα, οι Κινέζοι δεν διαφοροποιούν τη γλώσσα και τη συμπεριφορά τους, όταν συναντούν τον ηγέτη μιας μεγάλης και ισχυρής χώρας ή μιας μικρής και φαινομενικά ασήμαντης. Χαρακτηριστικό είναι το απόφθεγμα του προέδρου Χου Τζιντάο, όταν επισκέφθηκε πριν λίγες εβδομάδες τον… Μαυρίκιο, ένα τροπικό νησάκι στον Ινδικό Ωκεανό (ανατολικά της Μαδαγασκάρης), με έκταση 1865 τ. χμ. και πληθυσμό λίγο πάνω από το εκατομμύριο: “Οι σχέσεις του Μαυρίκιου με την Κίνα αποτελούν πρότυπο συνεργασίας και αλληλοϋποστήριξης μεταξύ αναπτυσσόμενων χωρών”!
Με αυτό το λεξιλόγιο, ο πρόεδρος έδωσε μαθήματα σεβασμού της εθνικής ταυτότητας, ακόμη και μιας λιλιπούτειας χώρας. Την ίδια συμπεριφορά είχε μόλις τρεις μέρες νωρίτερα, όταν είχε επισκεφτεί την Σαουδική Αραβία, το “βασίλειο των πετρελαίων” και μια από τις οικονομικά ισχυρότερες χώρες του κόσμου!
Μοναδικό λυπηρό συμβάν των συνεχών περιοδειών του προέδρου Χου ήταν οι αντιδράσεις του ΣΥΝ και του κ. Αλαβάνου, όταν ο Κινέζος ηγέτης “πετάχτηκε” για να “καθαρίσει” τη συμφωνία των λιμανιών. Απ’ ό,τι μαθαίνουμε, η ιστορία αυτή αποτελεί έκτοτε μόνιμο πονοκέφαλο για τον κ. Χου και την εξωτερική πολιτική της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας…
Χρήστος Φωτιάδης
