Αν αναρωτιέστε για την τεράστια αποχή στις εκλογές, την απογοήτευση των πολιτών από τα κόμματα και τους πολιτικούς, την έλλειψη ελπίδας και οράματος δεν έχετε παρά να δείτε το παράδειγμα των Εργατικών στη Βρετανία.
Άλλο ένα σοσιαλοδημοκρατικό (μέχρι πρότινος ξεκινούσαν τα συνέδριά τους με τον ύμνο της… Διεθνούς!), που μετατράπηκε σε… Θατσερικό, για να μη θεωρηθεί ότι παρέβλεψε τις εξελίξεις, μια κυβέρνηση που αποτέλεσε πιστό σύμμαχο του Μπους, στην αυτοκαταστροφική πορεία του, μια πολιτική που οδήγησε την οικονομία της Βρετανίας στα σημερινά χάλια.
Η σωρεία των σκανδάλων αποτέλεσε το «κερασάκι», με τους αναλυτές να εκτιμούν ότι οι μισοί τουλάχιστον Βρετανοί βουλευτές δεν θα εκλεγούν ξανά. Οι 200 δεν θα τολμήσουν καν να ζητήσουν την ψήφο των πολιτών, κάπου 100 θα εισπράξουν «μαύρο», ενώ άλλοι 30 θα διαγραφούν λόγω σκανδάλων.
Άλλη μια χώρα που εμφανιζόταν μέχρι πρότινος ως… πρότυπο, άλλο ένα… προοδευτικό κόμμα που ξεπέρασε τα συντηρητικά…
Όποιος διατηρούσε ελπίδες για έξοδο από την κρίση μέσω… Μπράουν, απλώς βεβαιώθηκε ότι πρόκειται για την άλλη όψη
του ίδιου νομίσματος…
Χρήστος Φωτιάδης
