Από τις άγνωστες λέξεις μεταξύ των «αναγνωρίσιμων» προσώπων της ελληνικής κοινωνίας. Υπουργοί που παίρνουν χοντρές μίζες και αισθάνονται… αδικημένοι όταν τους ανακαλύπτουν. Δημόσιοι λειτουργοί με ιδιοκτησίες εκατομμυρίων, δημοσιογράφοι που διακινούν χαρτονομίσματα στα βουνά της Ελβετίας και -παρ’ όλα αυτά- βρίσκονται στο προσκήνιο της «επικοινωνίας». Μητροπολίτες με αμύθητες περιουσίες, σπανίως κάποιοι απ’ αυτούς καταλήγουν σε κάποια «ειδική» φυλακή, καλλιτέχνες που απλά κάνουν «διακανονισμό» μερικών εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ με την Εφορία, ώστε να συνεχίσουν τον χορό των εκατομμυρίων.
Όχι ότι στη Γερμανία δεν υπάρχουν τέτοια φαινόμενα. Αντίθετα, απ’ εκεί ξεκινούν κάποιες από τις πιο «επώνυμες» υποθέσεις διαφθοράς. Γι’ αυτό και θαυμάσαμε την αρχιεπίσκοπο της Λουθηρανικής Εκκλησίας Μάργκοτ Κάεσμαν, που παραιτήθηκε από το αξίωμά της, επειδή η Τροχαία την έπιασε να οδηγεί έχοντας καταναλώσει μεγάλη ποσότητα αλκοόλ!
«Δεν διαθέτω πλέον την απαραίτητη ηθική εξουσία, ώστε να παίρνω θέση σε σημαντικά κοινωνικά και ηθικά ζητήματα», δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου η κ. Κάεσμαν. Δυστυχώς αποτελεί… είδος προς εξαφάνιση, τόσο στη Γερμανία, όσο και γενικά στην Ευρώπη. Αν, μάλιστα, έκανε κάτι τέτοιο στην Ελλάδα, οι χαρακτηρισμοί που θα ακολουθούσαν δεν θα είχαν αρχή και τέλος…
Χρήστος Φωτιάδης
