Ο τίτλος μας παραπέμπει στην Τουρκία και αποτυπώνει εύστοχα την «πονηρή» πολιτική των Τούρκων, ειδικά στη διάρκεια του Β’ Π.Π. Καθώς τα εκατομμύρια των νεκρών προσθέτονταν καθημερινά στις τραγικές στατιστικές, και στο σφαγείο του ανατολικού μετώπου δινόταν η υπέρ πάντων τιτανομαχία κατά του φασιστικού τέρατος, οι Τούρκοι έπαιζαν με «επιτυχία» το παιχνίδι των ισορροπιών, φλερτάροντας ατσαλάκωτοι πότε με τη μια και πότε με την άλλη πλευρά!
Το τέλος του πολέμου βρήκε την Τουρκία άθικτη από τις συμφορές, και μάλιστα σφιχτά εναγκαλισμένη με τους δυτικούς συμμάχους! Την ίδια ώρα στη δύστυχη Ελλάδα άνοιγε η επόμενη τραγωδία, αυτή του Εμφύλιου!
Δεν ήταν, όμως, μόνον η Τουρκία που «εδοξάσθη κρυπτομένη» μετά την οριστική έκβαση της προοδευτικής πανστρατιάς κατά του μαύρου φασισμού. Υπάρχουν αρκετοί ακόμη «λουφαδόροι», ορισμένοι σεσημασμένοι και άλλοι σχετικά άγνωστοι. Η Γαλλία, για παράδειγμα, ήταν απ’ τους γνωστούς «νικητές στα χαρτιά»! Οι Γάλλοι αμφισβήτησαν το νόημα της άμυνας κατά των Γερμανών και υπέκυψαν στην επίθεσή τους μέσα σε λίγες μέρες. Κατά… μαγικό τρόπο, βρέθηκαν ανάμεσα στους… νικητές το 1945 και στα 5 μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ! Στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, δεν ήταν μόνον η κυβέρνηση του Βισύ που συνεργάστηκε με τους χιτλερικούς, αλλά ολόκληρος ο κρατικός μηχανισμός, περιλαμβανομένης της αστυνομίας και του στρατού, το μεγαλύτερο μέρος του αστικού πολιτικού συστήματος και η πλειοψηφία των πολιτών!!! Τα παραμύθια περί «γαλλικής αντίστασης» είναι για μικρά παιδιά, που μάλιστα πρέπει να είναι και πολύ ανεκτικά σε παραμύθια εκτεταμένης φαντασίας!!!
Η «ουδέτερη» Φινλανδία
Οι τακτικοί αναγνώστες θα θυμούνται την ανοικτή επιστολή μου προς την ανεκδιήγητη υπουργό Οικονομικών της Φινλανδίας (παραμένει και σήμερα στη θέση της!), που είχε χαρακτηρίσει την Ελλάδα «καρκίνο της Ευρώπης». Με την ευκαιρία, έψαξα λίγο παραπάνω την… ευγενή δράση των Φινλανδών στη διάρκεια του πολέμου και έμεινα έκπληκτος από την ικανότητα της δυτικής προπαγάνδας, στην κατασκευή εντελώς ψεύτικων εικόνων για ολόκληρες χώρες!
Με απλά λόγια, οι Φινλανδοί αρνήθηκαν το 1940 την πρόταση του Στάλιν για ανταλλαγή εδαφών στην Καρελία, ώστε να εξασφαλισθεί η άμυνα του Λένινγκραντ, ενεπλάκησαν σε πόλεμο με την ΕΣΣΔ τον οποίο έχασαν κατά κράτος (παρά τα παραμυθάκια των δυτικών Γκαιμπελίσκων…) και τελικά δέχτηκαν την αρχική πρόταση, που πράγματι έσωσε το Λένινγκραντ από τους χιτλερικούς!!!
Στη συνέχεια, τόσο απλά, συμμάχησαν κανονικά με τον Χίτλερ και πολέμησαν λυσσαλέα στο πλευρό του! H περίφημη «ουδετερότητα» αφορούσε μόνο στη μεγαλόψυχη παραχώρηση του Στάλιν, να δεχτεί ένα καθεστώς «μη ένταξης σε σφαίρες επιρροής», με την έναρξη του Ψυχρού Πολέμου.