Η Αυστρία ως… θύμα!
Κι αν η Φινλανδία ήταν απλά άλλο ένα δείγμα της σκανδιναβικής διπλοπροσωπίας, που επί δεκαετίες διαφημίστηκε επίσης ως… σπουδαίο καπιταλιστικό μοντέλο, τι μπορεί κανείς να πει για το «μαύρο αδερφάκι» του Χίτλερ, την όμαιμη Αυστρία; Γιατί να τα πούμε εμείς, αφού υπάρχουν τόσο καλά γραμμένα στο βιβλίο του Tony Judt «Η Ευρώπη μετά τον πόλεμο»; Σημειωτέον ότι ο μακαρίτης πια Βρετανός καθηγητής ανήκε στη συντηρητική πλευρά των ιστορικών και δεν είχε κανενός είδους συμπάθειες με… αριστερές ή άλλες… ανατρεπτικές ιδέες. Στο πλαίσιο του συντηρητισμού του, όμως, κατάφερνε συχνά να είναι αντικειμενικός:
«Ήταν τόσο διαδεδομένη η άποψη ότι έπρεπε να επιρριφθεί μόνο στους Γερμανούς η υπέρτατη ευθύνη για τις φρικαλεότητες του Β’ Π.Π., ώστε οι δυτικοί σύμμαχοι απάλλαξαν από την όποια ευθύνη ακόμα και την Αυστρία! Σύμφωνα με απόφαση των Συμμάχων το 1943, η Αυστρία χαρακτηρίστηκε επισήμως “το πρώτο θύμα του Χίτλερ” και έτσι εξασφάλισε διαφορετική μεταχείριση στο τέλος του πολέμου. Η θέση αυτή ικανοποιούσε βασικά την εμμονή του Τσόρτσιλ, ότι ο ναζισμός είχε πρωσικές ρίζες.
Παρά ταύτα, δύσκολα μπορούσε να αντιμετωπιστεί η Αυστρία ως απλά μια κατεχόμενη από τους ναζί χώρα. Σ’ ένα πληθυσμό κάτω από 7 εκατομμύρια, το ναζιστικό κόμμα είχε 700.000 μέλη! Ακόμα και στο τέλος του πολέμου υπήρχαν καταγεγραμμένα 536.000 μέλη! Περίπου 1,2 εκατομμύρια είχαν πολεμήσει αδερφικά σε γερμανικές μονάδες! Οι Αυστριακοί συμμετείχαν σε δυσανάλογα μεγάλο ποσοστό στα SS και στις διοικήσεις των στρατοπέδων εξόντωσης, αφού αποτελούσαν έναν στους δύο φρουρούς όλων των στρατοπέδων θανάτου, με μόλις 10% του γερμανικού πληθυσμού! Στον δημόσιο βίο και στη διανόηση της χώρας κυριαρχούσαν οι φιλοναζιστές: 45 απ’ τα 117 μέλη της περίφημης Φιλαρμονικής της Βιέννης, ενώ μόλις 8 απ’ τα 110 μέλη της Φιλαρμονικής του Βερολίνου!!!
Υπ’ αυτές τις συνθήκες, η Αυστρία τη γλύτωσε πολύ φτηνά, εκπληκτικά φτηνά! Ανακρίθηκαν 130.000 Αυστριακοί για εγκλήματα πολέμου, παραπέμφθηκαν μόλις 23.000, καταδικάστηκαν 13.600 και εκτελέστηκαν… 30 ολόκληροι εγκληματίες! Παρά τη διαβόητη συμπάθεια πολλών ακαδημαϊκών για τους ναζί, απολύθηκαν μόλις 27 καθηγητές πανεπιστημίων! Μέχρι το 1956, στις λίστες των συνεργατών των ναζί είχαν απομείνει 42.000 άτομα, που αμνηστεύτηκαν πλήρως και ανέκτησαν τα εκλογικά τους δικαιώματα!
Με την έναρξη του Ψυχρού Πολέμου, η Αυστρία βρέθηκε (σ.σ.: και πάλι χάρη στη μεγαλοψυχία του Στάλιν!) ως «ουδέτερη» στο δυτικό στρατόπεδο, μια εύνοια της τύχης που αναμφίβολα δεν δικαιούνταν, γεγονός που της επέτρεψε να ξορκίσει το παρελθόν της! Έτσι, πολύ βολικά, η αφοσίωσή της στους ναζί λησμονήθηκε και η αυστριακή πρωτεύουσα απέκτησε νέα ταυτότητα: έγινε φρουρός και πρότυπο του “ελεύθερου κόσμου”. Μόνο στη δεκαετία του 1980 διαταράχτηκε αυτή η ψευδέστατη κατασκευασμένη μακαριότητα, όταν αποκαλύφτηκε η δράση του ΚουρτΒαλντχάιμ στη διάρκεια της κτηνώδους κατοχής της Γιουγκοσλαβίας και της Ελλάδας»!
Φαντάσματα του παρελθόντος…
Απ’ το αδύναμο μετερίζι μας προσπαθούμε εδώ και πολλά χρόνια να αποκαλύψουμε αυτά που… θάφτηκαν βιαστικά κάτω απ’ τα χαλιά της Δυτικής Ευρώπης, στο πλαίσιο της ψυχροπολεμικής ιστοριογραφίας. Τα δυτικά ιστορικά βιβλία της εποχής 1945-2000 έχουν αποκλειστικά την αξία του βάρους τους σε ανακυκλούμενο χαρτί! Τα ψέματα, οι ανακρίβειες, η μετατροπή του μαύρου σε άσπρο και τούμπαλιν, αφορούν σχεδόν σε όλα τα γεγονότα μεγάλης σημασίας της εποχής. Η αντικειμενικότητα αποτελεί άγνωστη λέξη. Η αυτοκτονία της ΕΣΣΔ και η ψευδαίσθηση της πλανητικής κυριαρχίας των δυτικών εγκληματιών, οδήγησε στην… επιστροφή των φαντασμάτων, σε νέα πόλωση, στη νεκρανάσταση των κρυμμένων φασιστών και τελικά σε νέο ξαναγράψιμο της Ιστορίας!
Ιστορικά αισιόδοξοι, παρά την αθλιότητα αυτού που σήμερα χαρακτηρίζεται (για πόσο ακόμη;) «ενωμένη Ευρώπη», παρακολουθούμε έκπληκτοι τις ταχύτατες ανατροπές στο διεθνές στερέωμα και προσπαθούμε να σας κρατάμε ενήμερους, κόντρα στην πανίσχυρη παραπληροφόρηση. Το 2014 θα φέρει πολλές ακόμη ανατροπές, σε ολόκληρο τον κόσμο και στην Ευρώπη. Και μην ξεχνάτε ποτέ ότι η Ιστορία είναι σαν το καθαρό, τρεχούμενο νεράκι: όσα εμπόδια κι αν του βάζουν, όσα τείχη ψεύδους κι αν χτίζουν για να εμποδίσουν τη ροή του, στο τέλος θα βρει το δρόμο του προς τα εμπρός! Νομοτελειακά!
Χρήστος Φωτιάδης
