«Από το Στετίνο στη Βαλτική ως την Τεργέστη στην Αδριατική, ένα σιδηρούν παραπέτασμα πέφτει πάνω στην ήπειρο. Πίσω του βρέθηκαν όλες οι πρωτεύουσες των κρατών της Κεντρικής και της Ανατολικής Ευρώπης -η Βαρσοβία, το Βερολίνο, η Πράγα, η Βιέννη, η Βουδαπέστη, το Βελιγράδι, το Βουκουρέστι και η Σόφια. Όλες αυτές οι φημισμένες πόλεις και οι κάτοικοι που ζουν στις περιοχές τους βρέθηκαν στην αμερικανική σφαίρα επιρροής. ‘Ολοι τους, σε μία είτε άλλη μορφή, δεν υποτάσσονται μόνο στα αμερικανικά συμφέροντα, αλλά και στον ισχυρό και όλο πιο εντεινόμενο έλεγχο της Ουάσιγκτον»!
Αυτή θα μπορούσε (και θα έπρεπε!) να είναι η λογική εξήγηση όσων συμβαίνουν μετά το 1989 στην ανατολική Ευρώπη. Για όσους έχουν καλή μνήμη, το κείμενο αυτό έχει γραφτεί στην Ιστορία ως «η πιστολιά για την έναρξη του Ψυχρού Πολέμου». Ήταν ο περίφημος λόγος του Τζόρτσιλ, απόσπασμα από τη διάλεξή του στο Westminster College, στο Φούλτον του Μιζούρι, το Μάρτη του 1946! Οι μικρές… παραφθορές έγιναν για… προσαρμογή στη σημερινή κατάσταση, σχεδόν 70 χρόνια αργότερα…
Ευρωπαϊκό παραπέτασμα!
Το αμερικανικό καθεστώς και οι θεωρητικοί της αμερικανικής στρατηγικής δεν έπαψαν να ονειρεύονται μια υποβάθμιση της Ρωσίας και τον περιορισμό της σε μια περιφερειακή χώρα, με αδυναμία ουσιαστικής παρέμβασης στα διεθνή δρώμενα. Το όνειρο έφτασε πολύ κοντά στην πραγματοποίησή του, με τη συνδρομή του εθνικού εγκληματία Μπόρις Γέλτσιν! Όμως το εκκρεμές της Ιστορίας είχε άλλη άποψη, όπως πια όλοι γνωρίζουμε…
Η αμερικανική στρατηγική έμεινε αναλλοίωτη και «συνάντησε» το γερμανικό όνειρο του «ζωτικού χώρου» στο έδαφος της Ουκρανίας. Το αποτέλεσμα αυτής της συνάντησης είναι επίσης γνωστό…
Αυτό που είναι ακόμη άγνωστο, αφού χρειάζεται ικανό διάστημα για να φανεί, είναι το τελικό αποτέλεσμα, ο απολογισμός των πρόσφατων επιλογών των δυτικών ηγεσιών. Το ξέρετε ότι, για να προβλεφθούν τόσο σημαντικές εξελίξεις, απαιτούνται ιδιαίτερα προσόντα…
Όμως, ακόμα και για τους αδαείς και μέτριους δημοσιογράφους (που συνήθως αποκαλούμε «επώνυμους»…), είναι σχετικά εφικτή η εξαγωγή κάποιων πρώτων συμπερασμάτων:
1. Οι σχέσεις της Ρωσίας με το αμερικανικό και τα ευρωπαϊκά καθεστώτα δεν θα είναι ποτέ πια οι ίδιες.
2. Το μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης στα δυο βασικά ευρωατλαντικά κέντρα έχει οριστικά αποτύχει.
3. Οι λεγόμενες «αναδυόμενες οικονομίες» κερδίζουν συνεχώς έδαφος στα παγκόσμια οικονομικά δρώμενα.
4. Η Κίνα θα βρίσκεται σύντομα στην πρώτη θέση του παγκόσμιου οικονομικού στερεώματος, με το μοντέλο του ιδιότυπου κρατικού καπιταλισμού που υιοθετεί να κερδίζει όλο και μεγαλύτερο θαυμασμό στον υπόλοιπο κόσμο.
5. Ο αναπόφευκτος «σινορωσικός άξονας» θα καθορίσει πολύ σύντομα το μέλλον της Ρωσίας και κατόπιν ολόκληρου του πλανήτη!
Η… «καθαρότητα» της Ευρώπης…
Το νέο «παραπέτασμα» στα δυτικά σύνορα της Ρωσίας αποτελεί μεγάλη πρόκληση για την ίδια. Ήδη το έχουν καταλάβει όλες οι ρωσικές σχολές σκέψης, από τις δεξιές, φιλοδυτικές και νεοφιλελεύθερες, μέχρι τις μαρξιστικές, που ονειρεύονται… επιστροφή στην ΕΣΣΔ!
Όποιο δρόμο νέας οικονομικής ανάπτυξης και αν ακολουθήσει η Ρωσία, στο τραπέζι αυτής της σκληρής πατρίδας πόκερ είναι γνωστά τα «κορόιδα». Είναι αυτοί που οδήγησαν τη Ρωσία σε αδιέξοδο, ξυπνώντας την από τον επικίνδυνο λήθαργο όπου βρισκόταν τα τελευταία 25 ολόκληρα χρόνια…
Χρήστος Φωτιάδης
