Το 2015 θα είναι οπωσδήποτε χειρότερο, τουλάχιστον για τη μεγάλη πλειοψηφία των χωρών και των δισεκατομμυρίων κατοίκων τους. Οι ανισότητες θα συνεχίσουν να αυξάνονται, ενώ η πτώση των τιμών της Ενέργειας αποδεικνύεται ότι έχει πολύ περισσότερα θύματα.
Εκτός από τη Ρωσία, που ήδη ξετυλίγει το εναλλακτικό μελλοντικό της μοντέλο, τη Βενεζουέλα και το Ιράν, είναι και οι πετρελαιοπαραγωγές χώρες της Αφρικής και κυρίως η Γκάνα (ήδη έπεσε στα νύχια του ΔΝΤ…), η Σενεγάλη και η Ζάμπια, που είχαν εκδώσει κρατικά ομόλογα αρκετών δισ. δολαρίων…
Ακόμα και η Νιγηρία (που είναι άλλο ένα θύμα της αμερικανοκίνητης τρομοκρατίας…) και η Κένυα έχουν μπλέξει στο γνωστό πια στην Ελλάδα δίχτυ της υποχρέωσης.
Τεράστια κρίση εμπιστοσύνης στους θεσμούς παγκοσμίως. Περί το 60% των πολιτών δεν εμπιστεύονται τους πολιτικούς και θρησκευτικούς τους ηγέτες! Χτυπητή εξαίρεση η Ρωσία, με το απίστευτο ποσοστό του 81% στήριξης του Πούτιν και μάλιστα εν μέσω μεγάλων οικονομικών προβλημάτων!
Ακόμα και εκεί, όμως, προκύπτουν και θετικές επιπτώσεις από την ολόπλευρη επίθεση της Δύσης. Το υποτιμημένο ρούβλι ευνοεί τις εξαγωγές, περιορίζει της εισαγωγές και διευκολύνει τη δημιουργία ισοσκελισμένου προϋπολογισμού!
Το μεγαλύτερο κέρδος είναι η στροφή προς την Κίνα. Το 2013 το ύψος των εμπορικών της Ρωσίας με την ΕΕ ήταν 340 δισ. δολάρια, ενώ με την Κίνα μόλις 90 δισ. δολάρια! Το πολύ σε μια πενταετία θα αντιστραφούν οι αριθμοί, με ό, τι αυτό συνεπάγεται!
Η μεγάλη εξαίρεση στο δύσκολο 2015 θα είναι, φυσικά, η Κίνα. Ήδη ξεπέρασε τις ΗΠΑ στο μέγεθος της οικονομίας, αλλά και στην υποδοχή ξένων επενδύσεων, ενώ προηγείται από καιρό στο ύψος των εμπορικών συναλλαγών.
Σε πείσμα των αρνητικών προβλέψεων από Δυτικούς αναλυτές, η ανάπτυξή της παραμένει πάνω από 7%, ενώ είναι η μεγάλη κερδισμένη από τις χαμηλές τιμές πετρελαίου. Έτσι, όλα είναι ευνοϊκά για τη σταδιακή αλλαγή του οικονομικού της μοντέλου…
Στα πολλά θετικά είναι και η συνεχής αύξηση του εμπορικού της πλεονάσματος, με τις εξαγωγές να παραμένουν σταθερές και τις εισαγωγές να περιορίζονται κατά 15%. Τα συναλλαγματικά της διαθέσιμα επενδύονται σε έργα υποδομής στο εσωτερικό και στρατηγικά έργα στο εξωτερικό. Αυτό φαίνεται να το κατάλαβε επιτέλους, ακόμα και ο… Παναγιώτης Λαφαζάνης!
