Σε μια δύσκολη εποχή για τον αναπτυσσόμενο κόσμο, με πολιτικά πραξικοπήματα και πολέμους στην Λατινική Αμερική και τη Μέση Ανατολή και το νέο ψυχρό πόλεμο κατά της Ρωσίας σε πλήρη εξέλιξη, η πολιτική αλλαγή μετά τις εκλογές στις Φιλιππίνες είναι ίσως η μοναδική καλή είδηση των τελευταίων 2 – 3 ετών. Μένει να αποδειχτεί το εύρος των αλλαγών που υποσχέθηκε ο νέος πρόεδρος, Ροντρίγκο Ντουτέρτε. Τόσο το πολιτικό τοπίο όσο και η γενική κατάσταση στο Αρχιπέλαγος των 7.000 νησιών με τα 103 εκατομμύρια κατοίκων και τις πολλές μειονότητες, θυμίζει αρκετά την… Ελλάδα των δεκαετιών 1950 – 1970, αλλά και τα γεγονότα του 1989 – 90 και 2015 – 16!! Ο 71χρονος Ντουτέρτε ήταν επί 22 χρόνια δήμαρχος της πόλης Νταβάο και επέδειξε αναμφισβήτητα διοικητικές και ηγετικές ικανότητες, ελέγχοντας τη διαφθορά και την εγκληματικότητα.
Υπόσχεση με αντίκρισμα;
Το ίδιο υπόσχεται να κάνει και από τη νέα θέση του, στην οποία το οδήγησε το φιλολαϊκό προφίλ του. Για να εκλεγεί, χρειάστηκε να αντιμετωπίσει νικηφόρα το διπλό πανίσχυρο πολιτικό κατεστημένο που κυβέρνησε τη χώρα: τον γιο του δικτάτορα Μάρκος και τους απογόνους της «μεταπολιτευτικής» Ακίνο. Κάτι σαν τον… Τσίπρα, δηλαδή!
Τα κοινά σημεία με την Ελλάδα συνεχίζονται, καθώς το εγχώριο κατεστημένο και οι ξένοι «προστάτες» αναμένεται να εκβιάζουν σταθερά το νέο πρόεδρο, καθώς το εξωτερικό χρέος ανέρχεται σε 77 δισ. $ και ο εσωτερικός δανεισμός σε 164 τρισ. της εγχώριας λίρας. Κάτι σαν το ελληνικό προτεκτοράτο, δηλαδή!
Υπάρχει βέβαια και ένα κοινό σημείο με τη δοκιμαζόμενη Βραζιλία, καθώς η Βουλή των Αντιπροσώπων και η Γερουσία (αθάνατη Αμερική με τα νόθα παιδιά σου!) ελέγχονται από την αντιπολίτευση και ασφαλώς θα δυσκολέψουν την υλοποίηση των σχεδίων του.
Λαϊκή στήριξη;
Σε αντίθεση με την πρώτη απόπειρα του Τσίπρα εδώ, ο Ντουτέρτε στηρίζεται από το τοπικό ΚΚ και από όλες τις Αριστερές και ένοπλες επαναστατικές ομάδες των νησιών, αφού έχει υποσχεθεί την υπογραφή ειρήνης με τις δύο μεγαλύτερες ένοπλες οργανώσεις και απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων. Το ΚΚΦ πιέζει παράλληλα για την ανεξάρτητη από τα δεσμά της νέας αποικιοκρατίας, την αναδιανομή της γης, το χτύπημα των φεουδαρχικών δομών στην επαρχία και την ενίσχυση των κοινωνικών παροχών.
Ήδη, η μεγαλύτερη ανταρτική οργάνωση πιέζει για την εκδίωξη των αμερικανικών βάσεων, ώστε να υπάρξει ειρήνη. Πολλά θα κριθούν και από τη δεδομένη υπονόμευση της Δύσης, σε κάθε φιλολαϊκό μέτρο του νέου προέδρου.
Τέλος, με μεγάλο ενδιαφέρον αναμένεται η στάση του νέου προέδρου απέναντι στην Κίνα, καθώς οι προκάτοχοί του συμμετείχαν ενεργά στον ψυχρό πόλεμο που καθοδηγεί στις κινεζικές θάλασσες η γνωστή αμερικανική παρεμβατική πολιτική. Ακόμη και παραμικρή βελτίωση στις σχέσεις Κίνας – Φιλιππίνων αλλάζει τα δεδομένα στην περιοχή…
