Παιδιά με επιμονή, υπομονή και πολλές αντοχές είναι το «μείγμα» των επιτυχημένων αθλητών της Επιτραπέζιας Ομάδας Αντισφαίρισης (πινγκ πονγκ) Πεύκης, η οποία αποτελείται από τον Αθλητικό Όμιλο Πεύκης, την Αθηνά Μαγκουφάνα και τον Αθλητικό Σύλλογο Γυμνασίου.
Ρεπορτάζ: Αμάλθεια Καραλή
Κάθε απόγευμα, χειμώνα καλοκαίρι, στον ημιυπόγειο χώρο του 2ου Δημοτικού, οι αθλητές δίνουν μάχη για να ξεπεράσουν τους άλλους και κυρίως τον εαυτό τους. Όμως, ο κόπος τους έχει ανταμειφθεί ουκ ολίγες φορές με διακρίσεις που έχουν κερδίσει, τόσο σε εθνικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο.
Συγκεκριμένα, φέτος κατέκτησαν την 1η θέση στο πανελλήνιο ομαδικό και ατομικό νέων ανδρών στο Κλειστό της Πεύκης και την 5η θέση στο παγκόσμιο σχολικό πρωτάθλημα. Επίσης, 2 κορασίδες, 1 νεάνιδα, 4 έφηβοι, 2 νέοι άνδρες (under 21) και 1 νέα νεάνιδα (under 21) συμμετέχουν στην Εθνική Ομάδα.
«Η φουρνιά αυτή είναι πολύ καλή» σημειώνει ο επικεφαλής της προπονητικής ομάδας Χρήστος Βατσακλής, και προσθέτει: «Η ομάδα μας έχει κάνει την Πεύκη ξακουστή στον χώρο του αθλητισμού». Όσον αφορά στο «μυστικό» της επιτυχίας, ο κ. Βατσακλής απαντά με δύο λέξεις: «Πολλή προπόνηση».
Ο ίδιος βρίσκεται στον χώρο του Α.Ο. Πεύκης για πάνω από 12 χρόνια, ενώ παράλληλα έχει εργαστεί ως καθηγητής φυσικής αγωγής. Σήμερα αποτελεί τον «εμπνευστή» των αθλητών της ομάδας, στους οποίους προσπαθεί να «περάσει» ορισμένα στοιχεία, ώστε να γίνουν και εκείνοι μελλοντικά προπονητές. Μάλιστα, ο ίδιος αναφέρει ότι προτρέπει τους αθλητές του να πάρουν μεταγραφή και να φύγουν σε ομάδες του εξωτερικού, στις οποίες οι αμοιβές είναι πολύ καλύτερες από ό,τι στη χώρα μας.
Παρουσιάζοντας το άθλημα της αντισφαίρισης, ο «head-coach», όπως αποκαλείται από τους αθλητές, αναφέρει ότι είναι ένα άθλημα πολύ δύσκολο και ότι, σύμφωνα με παγκόσμιες μετρήσεις, κατατάσσεται πρώτο στην κατηγορία του πιο γρήγορου αθλήματος από άποψη ταχύτητας και δεύτερο πιο δύσκολο από άποψη τεχνικής.
«Θέλει πολύ καλά πόδια, καλή μέση, ταχύτητα στα χέρια και γρήγορη σκέψη» τονίζει. Παρά τη δυσκολία του αθλήματος, όμως, τόσο ο ίδιος όσο και τα παιδιά υποστηρίζουν ότι «είναι παρεξηγημένο από πολλούς. Ο λόγος είναι ότι το πινγκ πονγκ δεν προβάλλεται αρκετά στην Ελλάδα και έτσι ο κάθε ένας που έχει πιάσει μια ρακέτα στα χέρια του, νομίζει ότι ξέρει να παίζει. Όμως, δεν γνωρίζουν ότι εμείς παίζουμε 4 ώρες τη μέρα».
Οι θυσίες, επομένως, εκ μέρους των αθλητών είναι πολλές. Ο προπονητής τούς αφήνει ελεύθερους μόνο έναν μήνα το καλοκαίρι, οπότε και πάλι, κάνουν προπόνηση στίβου. Eπίσης, μέρος των προπονήσεών τους αποτελούν οι ασκήσεις στο γυμναστήριο, στο οποίο πηγαίνουν τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα. Επίσης, κάθε Δεκαπενταύγουστο οι αθλητές κάνουν τριπλές προπονήσεις στο Sport Camp Λουτρακίου. Αλλά και στις υπόλοιπες διακοπές, όπως εκείνες του Πάσχα, οι ελεύθερες μέρες τους είναι το πολύ τρεις, όταν για τους υπόλοιπους μαθητές είναι δύο εβδομάδες γεμάτες!
Στο σημείο αυτό, λοιπόν, έρχεται να πληρώσει το «κόστος» και η υπόλοιπη οικογένεια. Κόστος, το οποίο δεν «αγγίζει» μόνο τις διακοπές της οικογένειας, αλλά και το πορτοφόλι της.
«Το πινγκ πονγκ είναι πολύ ακριβό άθλημα, με αποτέλεσμα ο λόγος για τον οποίο διακόπτουν οι περισσότεροι αθλητές, να είναι επειδή η οικογένεια δεν μπορεί να αντεπεξέλθει οικονομικά». Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του, μια οικογένεια πρέπει να πληρώνει περίπου 1.000 ευρώ τον χρόνο για τις συνδρομές και τον αθλητικό εξοπλισμό του αθλητή, ενώ σε αυτό προστίθεται η ανάγκη για ιδιαίτερα μαθήματα, προκειμένου να συνάδουν με τις ώρες των προπονήσεων.
