Πάντως, όσα παιδιά παραμένουν στην ομάδα και ονειρεύονται να φορέσουν ένα μετάλλιο, υποχρεώνονται να ακολουθήσουν έναν εξαιρετικά πειθαρχημένο τρόπο ζωής. Μάλιστα, στην προσπάθεια της ομάδας να λειτουργεί σε ευρωπαϊκά πλαίσια, διαθέτει εργοφυσιολόγο, ο οποίος δίνει ειδική διατροφή στα παιδιά. Βέβαια, ο προπονητής παραδέχεται, ότι οι αθλητές στην Ελλάδα κάνουν ορισμένες «ατασθαλίες», επειδή οι «πειρασμοί» είναι πoλλοί. Παραδειγματικά, αναφέρει ότι σε άλλες χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης, μετά τις 10 το βράδυ τα πάντα «νεκρώνουν» και έτσι τα παιδιά κλείνονται στα γυμναστήρια.
Αντίθετα, στην Ελλάδα οι εναλλακτικές για βραδινές εξόδους, που συνοδεύονται από κατανάλωση φαγητού ή ποτού, είναι πάρα πολλές. «Παρόλα αυτά, όμως», σημειώνει, «η ομάδα μας έχει καταφέρει να κερδίσει ομάδες άλλων χωρών, οι οποίες έχουν πολύ μεγαλύτερη παράδοση στο άθλημα». Επίσης, ο κ. Βατσακλής αναφέρει ότι στις μέρες μας υπάρχει ακόμη μια «Σειρήνα» που ηχεί στα αυτιά των αθλητών και τους αποσπά, και δεν είναι άλλη από το διαδίκτυο και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια.
Όλη αυτή η χρονική και η ψυχολογική πίεση αποτελεί δυσβάσταχτο φορτίο για ορισμένους, οι οποίοι αφήνουν τη ρακέτα του πρωταθλητισμού.
Εν τω μεταξύ, επειδή η «φουρνιά» μεγαλώνει, όχι πληθυσμιακά, αλλά ηλικιακά, η ομάδα των προπονητών σκοπεύει να επιδοθεί από την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς στο «κυνήγι των ταλέντων», τα οποία θα στηρίξουν την ομάδα και θα συνεχίσουν τη σειρά των επιτυχιών. Ειδικότερα, το τελευταίο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου θα πραγματοποιηθούν επιδείξεις στα Δημοτικά Σχολεία της Πεύκης και της γειτονικής Λυκόβρυσης.
Επιπροσθέτως, στα σχέδια της προπονητικής ομάδας περιλαμβάνεται η δημιουργία Τμήματος Βετεράνων τον Σεπτέμβριο, στο οποίο θα συμμετέχουν φοιτητές, γονείς αθλητών και γενικά ενήλικες αθλητές.
Πάντως, ένα μειονέκτημα για την ομάδα αποτελεί, σύμφωνα με τον κ. Βατσακλή, η τοποθεσία του χώρου άθλησης. «Παλιά παίζαμε στο Δημοτικό Στάδιο και είχαμε 70 παιδιά. Ωστόσο, μόλις μεταφερθήκαμε στον ημιυπόγειο χώρο του 2ου Δημοτικού τα παιδιά μειώθηκαν σε 50». Όσον αφορά στις υποδομές, σημειώνει ότι για τα ελληνικά δεδομένα είναι ικανοποιητικές. Όμως, αποδυτήρια, ντους και ντουλαπάκια φύλαξης είναι ανύπαρκτα. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι τα παιδιά να αλλάζουν ρούχα στα γραφεία των προπονητών.
Μιλώντας για τον ρουχισμό των αθλητών, ο κ. Βατσακλής υποστηρίζει ότι «θα ήταν πολύ καλό, αν ο Δήμος αγόραζε τις εμφανίσεις των παιδιών, ώστε να υπάρχει μια ενιαία εικόνα, όταν πηγαίνουμε σε αποστολή». Την ίδια στιγμή σημειώνει ότι «ο Δήμος θα μπορούσε, βάσει των επιτυχιών που έχουμε, να μας δίνει μεγαλύτερη οικονομική ενίσχυση. Σήμερα αποτελούμε το μοναδικό τμήμα της Πεύκης που έχει κάνει ξακουστή την πόλη μας σε όλη την Ελλάδα».
Τη δυσκολία να αντεπεξέλθει οικονομικά το τμήμα, ο κ. Βατσακλής την αποδίδει και στις περικοπές των επιχορηγήσεων από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού.
Επίσης, δεδομένου ότι τα Σωματεία πληρώνουν τα ταξίδια των αθλητών στο εξωτερικό και παράλληλα δεν χρεώνουν τους αθλητές, η οικονομική κατάσταση της Ομάδας έχει χτυπήσει «κόκκινο». «Οι προπονητές πληρώνονται με δυσκολία και προσπαθούμε να τα βγάλουμε πέρα με πώληση ημερολογίων και συνεστιάσεις», αναφέρει.
