Της Κατερίνας Φραγκουλάκη
Στη σκηνή του θεάτρου: «THEATRE OF THE NO» η παράσταση: «Mother Tongue» της Γεωργίας Τσαγκαράκη, αφήνει δυνατό το στίγμα της επί σκηνής.
Σε έναν καταιγιστικό μονόλογο που κινείται ανάμεσα στην αγγλική και την ελληνική γλώσσα, η καλλιτέχνης συγκινεί το κοινό.
Σε έναν μονόλογο τιμής ένεκεν στην γυναικεία φύση, η ηθοποιός καταπιάνεται με θέματα που απασχολούν την ανθρώπινη φύση. Και ιδιαίτερα τις γυναίκες.
Ασχολείται με τον χρόνο, με την παιδική ηλικία και τα τραύματα που φέρει η μετέπειτα ενηλικίωση. Με τη σχέση μάνας- κόρης και πως αυτή δημιουργεί αιώνιους εσωτερικούς δεσμούς αλλά και ψυχικά και πνευματικά κενά. Αναπάντητα ερωτήματα. Και σκέψεις που μέσα στον χωροχρόνο, επιτακτικά δίνουν εντολή σαν να επιθυμούν μια άλλη ζωή, μια άλλη πορεία.
Η Γεωργία Τσαγκαράκη, επί σκηνής, -που υπογράφει ακόμα το κείμενο και σκηνοθετεί την παράσταση-, μας παραδίδει ένα έργο τροφή για σκέψη. Άλλοτε με όπλο της το χιούμορ και άλλοτε με γλώσσα σκληρή, αποκαλύπτει αλήθειες της διπλανής πόρτας.
Πως το παρελθόν ακολουθεί την ενήλικη γυναίκα, ποια η σχέση της κόρης με το νέο σύντροφο της μητέρας… Και πως ένα παιδί κουβαλά τη μνήμη του χαμένου πατέρα…Πως ένας άνθρωπος απελευθερώνεται από το χρονοντούλαπό του, συγχωρεί και ανοίγει φτερά, αποκαλύπτοντας συγχρόνως το υλικό που είναι φτιαγμένοι οι ευαίσθητοι άνθρωποι, που όμως κρύβουν μέσα τους τόλμη, δύναμη, αντοχή.
Η Γεωργία Τσαγκαράκη, μας συγκινεί με την ερμηνεία της. Ενσαρκώνει τον ρόλο της με μια φυσικότητα μοναδική. Έναν ρόλο δύσκολο συναισθηματικά. Έναν ρόλο που ακροβατεί ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν. Στη σιωπή και στην κραυγή. Στο φευγιό και την επανάσταση.
Από σκηνοθετικής άποψης, η παράσταση εντυπωσιάζει. Σε έναν σκηνικό λιτό, η κυρία Τσαγκαράκη, αποδεικνύει πως η δύναμη του θέατρου, του λόγου και της ερμηνείας, καλύπτουν και νικούν την ύλη, τα ακριβά κοστούμια και την «ελιτίστικη»- επιτρέψτε μου την περιγραφή- διακόσμηση.
Η ηρωίδα, Skyler Doukas, είμαι σίγουρα πως θα αγγίξει και την τελευταία ευαίσθητη χορδή της ψυχής σας.
Μια παράσταση που σας προτείνω, καθώς στο πρόσωπο της ηρωίδας, ίσως και να συναντήσετε γνώριμα πρόσωπα…Θερμό χειροκρότημα σε αυτή την τόσο δυνατή συναισθηματικά παράσταση.
