Η παρέα παραδοσιακών χορών από το Στέκι+ ξεκίνησε το ταξίδι της στα τέλη Γενάρη ’13. Σε συνέχεια της πρώτης επαφής στο Μαρούσι και ενάμιση χρόνο μετά, το Σεπτέμβρη του ’14 ξεκίνησε το ταξίδι της και μια ακόμη παρέα στον Πολυχώρο της Δαγκλή 12 στην Πεύκη.
«Οι συναντήσεις μας είναι άνοιγμα οριζόντων, δίψα για εσωτερική αναζήτηση και φυσικά τρόπος έκφρασης και εκτόνωσης», επισημαίνουν και συνεχίζουν σχετικά: «Δεν μαθαίνουμε απλώς βήματα. Δίνουμε μαθήματα ο ένας στον άλλον, η μία στην άλλη. Μερικές φορές χωρίς καν να μιλάμε. Με τα μάτια ή με ένα νεύμα. Σιωπώντας ή χαμογελώντας. Κι όλα αυτά καθώς κρατιόμαστε από τα χέρια σε έναν κύκλο που κάποιες φορές μοιάζει τόσο σφιχτοπλεγμένος, όσο χρειάζεται για να κλείσει μέσα του και να προστατεύσει τους πόνους και τους φόβους μας. Και κάποιες άλλες φορές μοιάζει ατελείωτος και διάπλατα ανοιχτός, έτοιμος να χωρέσει όλη την κοινωνία. Κύριο μέλημά μας είναι να χαλαρώσουμε, να ξεχαστούμε από τη δίνη της συστημικής κρίσης που νομίζει ότι θα μας «χορέψει στο ταψί», ν’ανταλλάξουμε εμπειρίες και βιώματα, να χορέψουμε σε κύκλο, να μπούμε πρώτες-οι και τελευταίες-οι και κυρίως να συνεργαστούμε χωρίς διαχωριστικό αλλά με αλληλέγγυο τρόπο. Τα χιλιόμετρα που διανύσαμε, ατελείωτα και οι κουκκίδες, πάνω στο χάρτη, αμέτρητες… από το Ζαγόρι και το Διδυμότειχο, από τους Φούρνους Ικαρίας και τη Γεράπετρα μέχρι τον Τσεσμέ και τα Χανιά, την Σάμο και το Πωγώνι…»
Πρόσφατα στο Άλσος Βαρβαρέσου στην Πεύκη, γιόρτασαν από κοινού το «Στέκι+» και ο «Πολυχώρος δαγκλή 12» με χορευτικά μοτίβα όπως αντιπατήματα, τριαράκια, πλάι-πίσω-πλαί, «σέρνω-κλείνω», άρση-πάτημα.
Στα σμυρνέικα και τα ρεμπέτικα ήταν η κομπανία «Μουσική Αθάλη» (Βασίλης, Δημήτρης, Γωγώ), στις τσαμπούνες ο Γκελέσος και ο Περικλής (και στην καρπαθιώτικη λύρα), στα λαούτα ο Βασίλης και ο Φώτης, στο βιολί ο Παναγιώτης, στη φωνή η Χρύσα, στη γκάιντα ο Πέτρος, στο κλαρίνο ο Σπύρος και στα κρουστά ο Φωκίωνας και ο Ρολάντο.
Το γλέντι ήταν ρεφενέ…
