Μανόλης Πάγκαλος – ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ
Κατάθεση σκέψεων, σχετικών με το κτήμα ΑΒΚ218
Κυρία Μελίδου,
Σχετικά με τη θετικότατη προσπάθεια, τόσο τη δική σας όσο και της έγκριτης εφημερίδας σας, να αναδείξετε το πρόβλημα του ακινήτου ΑΒΚ218 στη Λυκόβρυση, που το ΤΑΙΠΕΔ, προσπαθεί να πωλήσει, παρακαλώ δεχθείτε κάποιες πρώτες σκέψεις, ως έναυσμα διαλόγου με τους πολίτες της πόλης μας.
Ξεκινώ με τη συνοπτική καταγραφή του προβλήματος, έτσι ώστε να θεμελιωθεί η συζήτηση που ανοίξατε σε κοινά αποδεκτή βάση.
- Η κυβέρνηση σε συνεργασία με την Τρόικα, νομοθέτησε και μεταβίβασε την ακίνητη περιουσία του Δημοσίου στο ΤΑΙΠΕΔ, με σκοπό την πώλησή της.
- Μεταξύ της τεράστιας σε μέγεθος ακίνητης περιουσίας, βρίσκονται αιγιαλοί, δάση, αεροδρόμια, λιμάνια, υποδομές και λοιπά ακίνητα, τμήμα των οποίων αποτελεί και το ΑΒΚ218, στη Λυκόβρυση.
- Το συγκεκριμένο ακίνητο μεγέθους περί των 98 στρεμμάτων περιλαμβάνει αθλητικούς χώρους (παραχωρημένους από κοινού στους Δήμους Μεταμόρφωσης και Λυκόβρυσης-Πεύκης), σημαντικά Ερευνητικά Ινστιτούτα της ΕΛΓΟ «Δήμητρα», εγκαταστάσεις του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και μια τεράστια ποικιλία αμπελιών, χαρακτηρισμένη ως η μεγαλύτερη των Βαλκανίων.
- Ο σκοπός του ΤΑΙΠΕΔ, όπως φαίνεται σε σχετική ανάρτησή του στο διαδίκτυο, είναι η εύρεση επενδυτή, που με την αγορά του χώρου θα δικαιούται να επενδύσει για την κατασκευή Βιομηχανικού Πάρκου ή Εκθεσιακού χώρου ή παρεμφερούς επένδυσης.
- Το Δημοτικό Συμβούλιο ομόφωνα επανέλαβε παλαιότερη, επίσης ομόφωνη, απόφαση του προηγουμένου Δημοτικού Συμβουλίου, με την οποία προσπαθεί να δώσει ένα πλαίσιο χρήσεων στο εν λόγω ακίνητο, με σαφέστατη δήλωση διατήρησης του δημόσιου χαρακτήρα του.
- Στο πλαίσιο των προαναφερθεισών αποφάσεων, δημιουργήθηκε διαπαραταξιακή επιτροπή, υπό την αιγίδα του Δήμου Λυκόβρυσης – Πεύκης, που κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεών της έλαβε την επωνυμία «Επιτροπή Φορέων και Πολιτών για το κτήμα ΑΒΚ218», η οποία και προχωρά σε ενέργειες ενημέρωσης και ενεργοποίησης των πολιτών, καθώς και δημιουργίας κοινωνικής δυναμικής απένταξης του ακινήτου από το ΤΑΙΠΕΔ.
Όλα τα ανωτέρω, θεωρούμε ότι αποτελούν κοινή βάση για να επιχειρηματολογήσουμε, ο καθείς ανάλογα με τις κοινωνικοπολιτικές του απόψεις, επί ενεργειών που θα οδηγήσουν στην ήπια αξιοποίηση του μη χρησιμοποιούμενου χώρου, λαμβάνοντες υπόψη τους αναγκαίους περιβαλλοντικούς περιορισμούς, την ανάπτυξη του πρασίνου και τη διαφύλαξη των υπαρχουσών αθλητικών και ερευνητικών υποδομών.
Συνεπώς, κατά την άποψή μου, οφείλουμε να προσπαθήσουμε:
- Να αποτρέψουμε την τμηματική και συνολική πώληση του ακινήτου.
- Να διαφυλάξουμε τις ισχύουσες λειτουργίες των Ερευνητικών Ινστιτούτων και των αθλητικών χώρων.
- Να αναζητήσουμε ως τοπική κοινωνία, μαζί με τους επιστημονικούς φορείς, και να διεκδικήσουμε πόρους από περιφερειακά προγράμματα και κοινοτικά κονδύλια, που στηρίζουν την έρευνα, έτσι ώστε να βελτιωθεί η λειτουργία των Ερευνητικών Ινστιτούτων, τόσο σε επιχειρησιακό επίπεδο όσο και σε επίπεδο υποδομών, με ιδιαίτερο βάρος στη βελτίωση των εγκαταστάσεων.
- Να μελετηθεί η δημιουργία Μουσείου Οίνου και Αμπέλου, επισκέψιμου όχι μόνον από την Εκπαιδευτική Κοινότητα αλλά και από πολίτες.
- Να μελετηθεί η αξιοποίηση του μη χρησιμοποιούμενου χώρου, περιλαμβανομένης της παραρεμάτιας περιοχής ως «Χώρου πρασίνου και αναψυχής», σε όφελος των πολιτών.
Λαμβανομένης υπόψη της οικονομικής αδυναμίας που έχει τεχνηέντως προκληθεί από την Κεντρική Διοίκηση στους φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, δεν είμαστε σε θέση ως Δήμος να επενδύσουμε τουλάχιστον αυτήν την εποχή σε μελέτες των προαναφερθέντων.
Όμως θα μπορούσαμε πανεύκολα, να προκαλέσουμε το ενδιαφέρον των σχετικών Πανεπιστημιακών και Πολυτεχνειακών Ιδρυμάτων, που με δικές τους μελέτες σε επίπεδο είτε case study είτε δημιουργίας πλήρους πρότασης θα προτείνουν μελέτες που θα λαμβάνουν υπόψη τους τα προαναφερθέντα.
Αυτά, ως πρώτες σκέψεις.
