Μαρία Γώγου
Όταν η Πολιτεία είναι διατιθεμένη να αφαιρέσει εξουσία από τον «εαυτό» της
Οι όποιες παρεμβάσεις στην οργάνωση και λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για να είναι αποτελεσματικές και για το καλώς εννοούμενο συμφέρον των πολιτών, θα πρέπει να προέρχονται από μια πολιτεία, που θέλει να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των τοπικών κοινωνιών και που φυσικά θα είναι διατιθεμένη να αφαιρέσει εξουσία από την ίδια, δηλαδή να μεταβιβάσει αρμοδιότητες που αφορούν τη ρύθμιση των τοπικών θεμάτων και φυσικά τους αντίστοιχους πόρους.
Τότε και μόνο τότε η μεταβίβαση αυτής της ουσιαστικής και ορατής εξουσίας θα δώσει αναπτυξιακές προοπτικές στις τοπικές κοινωνίες και θα οδηγήσει, μεταξύ άλλων, στην εκλογή των ικανότερων και αποτελεσματικότερων εκπροσώπων της. Πράγμα που δεν γίνεται σήμερα, μιας και όλοι γνωρίζουν ότι όλα εξαρτώνται από την κεντρική εξουσία και τις πελατειακές της σχέσεις και μόνο.
Ζητούμενο λοιπόν η μεταφορά ουσιαστικής κρατικής εξουσίας και φυσικά αντίστοιχων πόρων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Και όπως θα γνωρίζετε, αυτή τη στιγμή, από κανέναν δεν γίνεται συζήτηση για αυτό το θέμα!
Γιάννης Θεοδωρακόπουλος
«Να απελευθερωθεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση αποκτώντας όχι μόνο δικαιώματα αλλά και ευθύνες»
Ο θεσμικός ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης συνεχώς υποβαθμίζεται παρά τις περί αντιθέτου διαβεβαιώσεις που ακούμε. Το κεντρικό κράτος θέλει να ελέγχει όλες τις δράσεις της Τ.Α. και επειδή κρατάει στα χέρια του τα χρηματοοικονομικά εργαλεία δεν την αφήνει να παίρνει παρά μόνο μικρές ανάσες. Γι αυτή την κατάσταση βέβαια έχουν ευθύνη και οι αιρετοί με τον τρόπο άσκησης της διοίκησης.
Το κυρίαρχο λοιπόν ζήτημα είναι να απελευθερωθεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση αποκτώντας όχι μόνο δικαιώματα αλλά και ευθύνες. Κάτι που είναι δύσκολο γιατί πρέπει να αλλάξουν πολλά και εντός των δημαρχείων. Γιατί όταν δεν μπορεί ένας δήμαρχος να λύσει απλά πράγματα και να συνεννοηθεί πχ. με το δήμαρχο του όμορου δήμου να μην στέλνουν και οι δυο απορριμματοφόρα στον ίδιο διαδημοτικό δρόμο πώς θέλουμε να λυθούν μεγαλύτερα προβλήματα.
Μανόλης Πάγκαλος
«Αναμένω την εξασφάλιση δίκαιης αναδιανομής πόρων μεταξύ πλούσιων και φτωχότερων δήμων»
Η τοπική αυτοδιοίκηση αντιμετωπίζει θεσμικά και οικονομικά προβλήματα.
Επιθυμώ, αγωνιζόμενος προς αυτήν την κατεύθυνση, η επόμενη κυβέρνηση να νομοθετήσει νέο θεσμικό πλαίσιο με διαφορετική φιλοσοφία, που θα φέρει στο επίκεντρο τον πολίτη, τη συμμετοχή και λήψη αποφάσεων από αυτόν. Ένα θεσμικό πλαίσιο που θα επανεξετάσει τη χωροταξική κατανομή των Δήμων, που θα καθιερώσει την απλή αναλογική ως πάγιο εκλογικό σύστημα σε όλες τις βαθμίδες της τοπικής Αυτοδιοίκησης και που θα καθιερώσει μηχανισμούς δημόσιας λογοδοσίας και κοινωνικού ελέγχου.
Ως προς την οικονομική διάσταση, αναμένω την εξασφάλιση δίκαιης αναδιανομής πόρων μεταξύ πλούσιων και φτωχότερων δήμων καθώς και τη δυνατότητα συμμετοχής στον αναπτυξιακό προγραμματισμό έτσι ώστε η Τοπική Αυτοδιοίκηση να παίξει το ρόλο του καταλύτη στην οικονομική και παραγωγική ανάπτυξη της χώρας μας.
Παναγιώτης Ασβεστάς
«Δεν θα σταματήσουμε να φωνάζουμε για την καταβολή των παρακρατηθέντων πόρων ύψους 12 δισ. ευρώ για Δήμους και Περιφέρειες»
Ανεξάρτητα αν το πλαίσιο όπως έχει διαμορφωθεί από τον Καλλικράτη, νόμος που με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο όλα τα κόμματα που έπαιξαν ή θα παίξουν κυβερνητικό ρόλο, τον αποδέχονται,εμείς δεν θα πάψουμε να παλεύουμε έτσι ώστε οι Δήμοι και Περιφέρειες να βάλουν στο επίκεντρο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, μακριά από τη λογική της ανταποδοτικότητας,της επιχειρηματικότητας με παράλλη αύξηση της χρηματοδότησης. Δεν θα σταματήσουμε να φωνάζουμε για την καταβολή των παρακρατηθέντων πόρων ύψους 12 δισ. ευρώ για Δήμους και Περιφέρειες, με ελάφρυνση των λαϊκών στρωμάτων και παράλληλη φορολόγηση με 45% του μεγάλου κεφαλαίου.
Δημήτρης Κωνστάντος
Ηχηρό ΝΑΙ στις συνεργατικές και συνενωτικές μεθόδους
Βασική παθογένεια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και αιτία απαξίωσής της σε πολλά επίπεδα είναι αναμφίβολα η ιδιαίτερα ενισχυμένη πλειοψηφία που αποδίδεται στο συνδυασμό που πρωτεύει, δημιουργώντας δημοτικά συμβούλια των οποίων η σύνθεση βρίσκεται σε ουσιαστική αναντιστοιχία με την βούληση των εκλογέων. Το μοντέλο διοίκησης των Δήμων είναι μονοπαραταξιακό, καθιστώντας τη συνεργασία και τη συναίνεση περιττές αξίες όσο και αν όλοι τις επικαλούμαστε προεκλογικά. Από την προσωπική μου εμπειρία στο Δημοτικό Συμβούλιο μπορώ να αναφέρω δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα. Πρώτον τις αντιδράσεις και την έντονη κριτική που έχω δεχθεί από τον κ. Δήμαρχο, την πλειοψηφία αλλά και από τους συνδυασμούς της αντιπολίτευσης, για την συνεργασία μας ως συνδυασμός με το ΠΕΑΠ στην υλοποίηση εκδηλώσεων πολιτιστικού χαρακτήρα προς όφελος της πόλης μας. Δεύτερον στην παράλογη επιμονή του κ. Δημάρχου να αυξήσει τον δημοτικό φόρο στην Πεύκη σε ποσοστό 54% όταν σε όλη την Ελλάδα και σε όλα τα επίπεδα διοίκησης όλοι προσπαθούν να μειώσουν τους φόρους. Η υιοθέτηση και στην τοπική αυτοδιοίκηση ως εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής θα μεταβάλλει ουσιαστικά τη λειτουργία της.
Φυσικά τα οικονομικά ζητήματα και η επάρκεια ανθρώπινου δυναμικού είναι διαχρονικά ζητούμενα για τους Δήμους. Ας μην παραβλέπουμε όμως ότι μέρος των οικονομικών προβλημάτων έχει δημιουργηθεί από λανθασμένες επιλογές και πολιτικές των ίδιων των διοικήσεων των Δήμων. Οι βουλευτικές εκλογές της Κυριακής προσφέρουν τη δυνατότητα μιας νέας αφετηρίας και για την Τοπική Αυτοδιοίκηση με κυρίαρχο εργαλείο την αλλαγή του μοντέλου διακυβέρνησης στην κατεύθυνση συνεργατικών και συνενωτικών μεθόδων επί της ουσίας και όχι για το φαίνεσθαι.
Η διεύρυνση και ο εμπλουτισμός των αρμοδιοτήτων των δήμων όπως για παράδειγμα στη λειτουργία των σχολείων και στο πρόγραμμα σπουδών είναι σημαντικά στοιχεία όπως επίσης και η προσέλκυση αποδεδειγμένα ικανών ανθρώπων σε κάθε Δήμο για ενασχόληση με τα τοπικά κοινά. Ας απορρίψουμε επιτέλους το μοντέλο η συντριπτική πλειοψηφία των μελών των δημοτικών συμβουλίων να είναι συνταξιούχοι, δημόσιοι υπάλληλοι και εισοδηματίες και ας εργαστούμε γιαυτό εδραιώνοντας ανοικτά, σύγχρονα και παραγωγικά μοντέλα συμμετοχικής δημοτικής διακυβέρνησης.
Επιπρόσθετα η δυνατότητα συμμετοχής στο εκλογικό σώμα των αυτοδιοικητικών εκλογών και των νέων ηλικίας 16 ετών και άνω, είναι μια ώριμη πλέον κοινωνική επιλογή, που θα βοηθήσει η πολιτική των Δήμων να έχει ενισχυμένη δυναμική και να βρίσκεται σε καλύτερη αντιστοιχία με όσα συμβαίνουν στην κοινωνία σε ενεστώτα χρόνο.
