Την κάθετη διαφωνία της στην πολιτική που ακολουθεί ο Δήμος Αμαρουσίου, την οποία χαρακτηρίζει ως «αντιλαϊκή, με με ελάχιστη ανταπόκριση στις ανάγκες του Μαρουσιώτικου λαού, ενώ ανθεί η υπερφορολόγησή του για τη λειτουργία του Δήμου», εκφράζει με ανακοίνωσή της η ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ, με επίκεντρο τον ετήσιο απολογισμό του δημοτικού έργου του 2019.
Η τοποθέτηση του συνδυασμού, όπως την εξέφρασε και στην τηλε-συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Τετάρτης 23 Σεπτεμβρίου η δημοτική σύμβουλος Μαρία Καρλατήρα, έχει ως εξής:
«Ο ετήσιος απολογισμός του 2019 της παρούσας Δημοτικής Αρχής, αναφέρεται σε μία περίοδο πολλαπλών εκλογικών αναμετρήσεων, αλλαγών στο δημοτικό συμβούλιο και, αν μη τι άλλο, αποδεικνύεται ότι υπάρχει συνέχεια στην αντιλαϊκή πολιτική του αστικού κράτους σε όλες τις βαθμίδες του. Πράγματι, τα στοιχεία που αποτυπώνονται σ’ αυτόν βρίσκονται στην ίδια ρότα με τους απολογισμούς των προηγούμενων χρόνων. Συντηρούν, δηλαδή, μια κατάσταση με ελάχιστη ανταπόκριση στις ανάγκες του Μαρουσιώτικου λαού, ενώ ανθεί η υπερφορολόγησή του για τη λειτουργία του Δήμου.
Από τα έσοδα για το 2019 τo73%, προέρχεται από την άμεση αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος, ενώ τα τελευταία χρόνια έχουν μειωθεί τα έσοδα από την κρατική επιχορήγηση κατά 68%. Από αυτά τι αποδίδει ο Δήμος στους δημότες;
Για τις τεχνικού χαρακτήρα υπηρεσίες και έργα (ύδρευσης, αποχέτευσης, παροχέτευσης ομβρίων, αντιπλημμυρικής προστασίας ,αντισεισμικής θωράκισης, πρασίνου, πολεοδομίας, νεκροταφείων, υποδομών προσχολικής αγωγής, παιδικών σταθμών και άλλων συναφών τεχνικών έργων), που εμφανίστηκαν στον προϋπολογισμό του 2019 με συνολική δαπάνη ύψους 30 εκ ευρώ, δαπανήθηκαν τελικά 4.700 εκ ευρώ! Ειδικότερα για την εκτέλεση έργων δαπανήθηκαν 542 χιλ ευρώ από τα 14 εκ που προβλεπόταν.
Τα παραπάνω απολογιστικά στοιχεία επιβεβαιώνουν την τεκμηριωμένη κριτική, που είχε ασκήσει η Λαϊκή Συσπείρωση κατά τη συζήτηση του αντίστοιχου προϋπολογισμού, καθώς αποδεικνύουν ότι αυξάνονται οι, ελλιπείς σε κάθε περίπτωση, υπηρεσίες, που μέσω της ανταποδοτικότητας τροφοδοτούνται απο το πενιχρό εισόδημα των λαϊκών νοικοκυριών. Και με ένα όλο και μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων αυτών να διατίθεται, σύμφωνα με τις κυβερνητικές κατευθύνσεις των αστικών κομμάτων, με κριτήριο τα κέρδη των ιδιωτών.
Έχει, όμως, σημασία να τονίσουμε οτι δεν πρέπει να μείνουμε μόνο στους αριθμούς. Πρέπει να δούμε και τι κρύβεται πίσω απο αυτούς παίρνοντας υπόψη ότι δεν αφορούν μόνο στην πολιτική της δημοτικής Αρχής. Τόσο οι δημοτικές Αρχές Πατούλη και Αμπατζόγλου του 2019, όσο και οι προηγούμενες αλλά και η τρέχουσα, δεν ασκούν αυτόνομη πολιτική. Υπηρετούν και υλοποιούν συνειδητά όλες τις κυβερνητικές και ευρωενωσιακές φιλομονοπωλιακές κατευθύνσεις σε τοπικό αλλά και σε περιφερειακό επίπεδο, σύμφωνα με το ρόλο του κέντρου μητροπολιτικής εμβέλειας που έταξε για το Μαρούσι η αστική τάξη. Και λέμε «συνειδητά» γιατί οι παραπάνω αντιλαϊκές κατευθύνσεις είναι και δικό τους ιδεολογικοπολιτικό «ευαγγέλιο».
Και να πώς εκφράζεται αυτό στην πράξη και από τη σημερινή δημοτική Αρχή απέναντι σε συγκεκριμένα αντιλαϊκά προτάγματα των αστικών κυβερνήσεων:
-Μείωση κρατικής χρηματοδότησης. Αντί να αντιδράσει λέει “μπορώ να τα φέρω βόλτα και με λιγότερα λεφτά και θα νοικοκυρέψω τον Δήμο”.
-Ανταποδοτικότητα παντού. Βαριά ανταποδοτικότητα στα τέλη καθαριότητας -ηλεκτροφωτισμού, στον αθλητισμό, στον πολιτισμό, στις υπηρεσίες νεκροταφείου κ.ά. Και με την επικείμενη ελεγχόμενη στάθμευση-μέσω του περιβόητου –Σχεδίου Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας- (ΣΒΑΚ) να αντιμετωπίζεται ως ευκαιρία για την επιβολή ενός ακόμη χαρατσιού σε βάρος των λαικών στρωμάτων.
• Υποβάθμιση εργασιακών σχέσεων. Ενισχύεται η παρουσία υπαλλήλων πολλών ταχυτήτων στο Δήμο, με σαφείς αρνητικές επιπτώσεις στα εργασιακά δικαιώματα. Ελαστικές σχέσεις εργασίας και πρόσληψη συμβασιούχων ορισμένου χρόνου στις περισσότερες υπηρεσίες – όπως τα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας – σε πολλές περιπτώσεις ανειδίκευτων εργατών.
-Ιδιωτικοποίηση τομέων λειτουργίας του Δήμου. Οι ελλείψεις σε προσωπικό οδηγούν σε εργολαβίες, που μέσω και των ΣΔΙΤ όλο και θα πληθαίνουν με πρόσθετο κόστος για το λαϊκό εισόδημα.
-Στήριξη στην πράξη των σχεδίων κυβέρνησης – κεφαλαίου για τη μετεγκατάσταση του Καζίνο και την εμπορευματοποίηση του δάσους Συγγρού.
Απέναντι σ’ αυτή την πολιτική, η Λαϊκή Συσπείρωση όλο αυτό το διάστημα ανέδειξε, μίλησε και αγωνίστηκε για αυτό που εμείς θεωρούμε ουσιαστικό. Στις διαπροσωπικές αντιπαραθέσεις, μέχρι και κάλπικης ηθικολογίας, εμείς αντιτάξαμε και αντιτάσσουμε την οργανωμένη, αγωνιστική διεκδίκηση για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών στο συνολικότερο αγώνα για την ανατροπή του άδικου εκμεταλλευτικού συστήματος.
Στο πλαίσιο αυτό η Λαϊκή Συσπείρωση δίνει τη μάχη μέσα και έξω από το Δημοτικό Συμβούλιο για:
-Τη δραστική αύξηση των κρατικών πόρων προς την Τοπική Διοίκηση.
-Το αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα στους βασικούς κοινωνικούς τομείς της Υγείας – Πρόνοιας, Παιδείας, Άθλησης, Πολιτισμού.
-Το σχεδιασμό και υλοποίηση σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο υποδομών προστασίας από πλημμύρες – πυρκαγιές – σεισμούς – ρύπανση και μόλυνση συνολικά του περιβάλλοντος.
-Την κατάργηση κάθε μορφής ιδιωτικοποίησης των δημοτικών υπηρεσιών και διατάξεων που καθιστούν τους δήμους πεδίο επιχειρηματικής δραστηριότητας
-Την κατάργηση κάθε είδους τοπικής φορολογίας με παράλληλη φορολόγηση του κεφαλαίου.
-Μόνιμη, σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα για όλους τους εργαζομένους.
Εντέλει, ο πραγματικός απολογισμός γίνεται έξω απο τις αίθουσες συνεδριάσεων και τηλεδιασκέψεων, με τα πραγματικά δεδομένα της ζωής και των αναγκών της. Και είναι καταφανέστατα αρνητικός. Όπως καταφανέστατα αρνητική είναι και η ψήφος της Λαϊκής Συσπείρωσης απέναντι και σε αυτόν τον απολογισμό».
