Γράφει ο Γιάννης Νικολαράκος: Υποψήφιος Δήμαρχος Αμαρουσίου με τον συνδυασμό «Πάθος και Λύσεις για το Μαρούσι – Γιάννης Νικολαράκος».
Σε λίγες ημέρες, την Κυριακή 26 Μαΐου θα είμαστε στην κάλπη για να εκλέξουμε τους αυτοδιοικητικούς εκπροσώπους μας. Το «τοπικούς άρχοντες» όπως συνηθίζεται να τους ονομάζουν πάντα, με ενοχλούσε ως έννοια. Όπως συνηθίζω να λέω, ο Δήμαρχος πρέπει να είναι πρώτα καλός «σκουπιδιάρης». Η πρώτη και σημαντικότερη δουλειά του είναι να μαζεύει τα σκουπίδια και να κρατά την πόλη του πεντακάθαρη. Η δεύτερη σημαντικότερη δουλειά του είναι να διαχειρίζεται τα οικονομικά της πόλης με απόλυτη σύνεση, διαφάνεια και πρόγραμμα που στοχεύει στη συνεχή αναβάθμιση των υπηρεσιών και των υποδομών, για τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής των πολιτών. Με καθαρά χέρια. Βλέπετε και αυτό από μια σκοπιά θέμα καθαριότητας είναι. Εννοώ τη σωστή διαχείριση με καθαρά χέρια!
Ξεκινώντας από αυτά τα βασικά, ένας Δήμαρχος έχει πολλά ακόμη που πρέπει να κάνει. Αυτό βέβαια αν αφού εκλεγεί έχει τη θέληση, το σχέδιο, τους συνεργάτες και τις ικανότητες να κάνει αυτά που υποσχόταν προεκλογικά στους πολίτες. Γιατί αν δεν τα έχει, οι πολίτες θα ανακαλύψουν κάπως αργά ότι εξαπατήθηκαν και θα πρέπει να τον λουστούν για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Και αυτά τα τέσσερα χρόνια θα είναι σημαντικά, διότι ένας ανίκανος, τεμπέλης ή διεφθαρμένος δήμαρχος θα υποβαθμίσει τη ζωή τους.
Η τρίτη σημαντικότερη δουλειά ενός δημάρχου είναι να διευθύνει τον Δήμο του με την ακρίβεια και την επαγγελματική ευθύνη μαέστρου που διευθύνει μια συμφωνική ορχήστρα. Ξέρετε, σε μια συμφωνική ορχήστρα το παραμικρό λάθος από το οποιοδήποτε όργανο ακούγεται εκκωφαντικά. Ο Δήμος Αμαρουσίου είναι σήμερα μια αποδιοργανωμένη ορχήστρα χωρίς μαέστρο, όπως μας έδειξε το προηγούμενο διάστημα η επαφή με την πραγματικότητα στον Δήμο μας. Με τους συλλόγους, τα σχολεία, τις παιδικές χαρές, τους υπαλλήλους του δήμου, τα αθλητικά σωματεία, τους εμπόρους, τις μεγάλες επιχειρήσεις, τους δημότες.
Ήρθαμε επίσης σε επαφή με τις ελλείψεις. Την έλλειψη του αισθήματος της ασφάλειας, τα προβληματικά οικονομικά δεδομένα, τα ανύπαρκτα πεζοδρόμια, τις πλημύρες και έναν πολύ μακρύ κατάλογο από άλλα προβλήματα που δεν αντιμετωπίστηκαν ούτε επιλύθηκαν τα προηγούμενα χρόνια. Είδαμε και τη γραφειοκρατία ως το εργαλείο που καλύπτει την αδιαφορία και την αδιαφάνεια. Ο Δήμος Αμαρουσίου είναι ένας πολύ μεγάλος οργανισμός που έχει τεράστιες δυνατότητες ακόμη και με κουτσουρεμένη χρηματοδότηση, όπως αυτή θα διαμορφωθεί τα επόμενα χρόνια. Χρειάζεται νέο πολιτικό προσωπικό με όρεξη, για να ανανεωθεί και να προχωρήσει στη επόμενη ημέρα. Χρειάζεται ξεσκόνισμα και αναδιοργάνωση. Χρειάζεται στελέχη με γνώσεις και επαγγελματική εμπειρία. Χρειάζεται ανθρώπους με όρεξη και κέφι για δουλειά. Χρειάζεται ακριβώς αυτό που φέρνει ο συνδυασμός μας, γνώση, όρεξη, φρεσκάδα και δουλεμένο εφαρμόσιμο σχέδιο.
Αυτό το σχέδιο με τις 12 δράσεις που μοιράζουμε με το φυλλάδιο μας στο Μαρούσι τον τελευταίο μήνα. Αυτό το σχέδιο που είμαστε έτοιμοι να εφαρμόσουμε εφόσον οι Μαρουσιώτες μάς δώσουν αυτή τη δυνατότητα. Αλλά ο Δήμαρχος πρώτα απʼ όλα πρέπει να είναι καλός «σκουπιδιάρης» και για ένα άλλο λόγο! Για να μαζέψει όλα όσα δεν χρειάζεται ο Δήμος και να τα πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων. Όλα αυτά τα κακώς κείμενα που εμποδίζουν την ανάπτυξή του. Να είστε σίγουροι πως εφόσον μας δώσετε τη δύναμη θα το κάνουμε! Στις 26 Μαΐου Αλλάζουμε το Μαρούσι με Πάθος και Λύσεις!
Διαβάστε: Γ. Νικολαράκος: «Η ψήφος είναι πολύ σημαντική για να τη δίνουμε όπου να ’ναι».
