Η τελευταία συνεδρίαση του απερχόμενου Δημοτικού Συμβουλίου Αμαρουσίου που διεξήχθη στις 21 Δεκεμβρίου αποτέλεσε, μεταξύ άλλων, την τελευταία και για τον Πέτρο Κούκουζα, έναν από τους συνεπέστερους, δυναμικούς και παρεμβατικούς δημοτικούς συμβούλους που έχουν περάσει από την αίθουσα συνεδριάσεων, αλλά και εκτός αυτής.
Ο Πέτρος Κούκουζας ξεκίνησε την πολιτική του δράση στο Μαρούσι αρχικά μέσα από την πλούσια και ενίοτε ακτιβιστική δημοτική κίνηση ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ, η οποία αργότερα μετεξελίχθηκε στην δημοτική παράταξη ΕΝΟΤΗΤΑ, ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΕΡΓΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΡΟΥΣΙ, με την οποία και εξελέγη για πρώτη φορά δημοτικός σύμβουλος. Την τετραετία 2019-2023 που ολοκληρώνεται σε λίγες ημέρες, επανεξελέγη με τον συνδυασμό #ΕΝΩΜΕΝΟ ΜΑΡΟΥΣΙ, ωστόσο στις αυτοδιοικητικές εκλογές του περασμένου Οκτωβρίου επέλεξε να είναι υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος με την παράταξη ΑΤΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ με επικεφαλής τον Γιώργο Ιωακειμίδη, δίχως, ωστόσο, να καταφέρει να εκλεγεί περιφερειακός σύμβουλος.
Στον εμφανώς συναισθηματικά φορτισμένο αποχαιρετιστήριο λόγο του από τα έδρανα του Σώματος, ο Πέτρος Κούκουζας ανέφερε τα εξής:
«Κύριε δήμαρχε και κύριε πρόεδρε του Σώματος,
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, η σημερινή μου παρουσία στο Δημοτικό Συμβούλιο είναι η τελευταία από το θέση του δημοτικού συμβούλου.
Αυτή την απόφαση που σε προσωπικό επίπεδο έχω πάρει πριν από 3 χρόνια
Η απόφασή μου να μη θέσω υποψηφιότητα για τη θέση του δημοτικού συμβούλου στις περασμένες δημοτικές εκλογές του Οκτώβρη του 2023, πηγάζει από την πεποίθησή μου πως η καρέκλα του δημοτικού συμβούλου δεν είναι προέκταση του σώματός μου.
Παράλληλα, όμως το γνωρίζετε άλλωστε, θα παραμείνω ενεργός πολίτης για την πόλη μου όπως έχω μάθει να λειτουργώ ανεξάρτητα από θεσμικούς ρόλους.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδιάς όλους και όλες τους και τις υπαλλήλους του δήμου, με τους οποίους και τις οποίες συνεργάστηκα και ιδίως εκείνες και εκείνους του γραφείου υποστήριξης του δημοτικού συμβουλίου και των επιτροπών, του ΟΚΟΙΠΑΔΑ, των σχολικών επιτροπών, της τεχνικής υπηρεσίας και της πολεοδομίας όπου εξαιτίας των κατά καιρούς αρμοδιοτήτων μου συνεργάστηκα πιο στενά.
Θα μπορούσα να μιλάω πολύ ώρα για την αντοχή τους στις επίμονες ερωτήσεις μου και την ευγένεια των περισσοτέρων στην ικανοποίηση των θεσμικών αιτημάτων μου.
Επιτρέψτε όμως κ. Πρόεδρε να πω λίγα ακόμα λόγια και να “καταχραστώ” λίγο ακόμα από τον πολύτιμο χρόνο της συνεδρίασης.
Ασχολούμαι ενεργά με τα κοινά της πόλης από το 1997 μέσα από συλλόγους, συλλογικότητες, δημοτικές παρατάξεις. Οι συμπολίτες/τισσες μου με τίμησαν να τους εκπροσωπήσω στο Δημοτικό Συμβούλιο από την 01.01.2011 και θέλω να πιστεύω πως έμεινα συνεπής σε όσα τους υποσχέθηκα.
Δεν υποσχέθηκα διορισμούς ούτε μικρές ή μεγαλύτερες εξυπηρετήσεις. Δεν υποσχέθηκα ρουσφέτια ούτε προνομιακή μεταχείριση στις σχέσεις τους με το δήμο.
Υποσχέθηκα αξιοκρατία, αντικειμενικότητα, σεβασμό και συμπόρευση στις διεκδικήσεις για καλυτέρευση της ζωής μας, για ποιότητα ζωής στην καθημερινότητά μας. Υποσχέθηκα σύγκρουση με μεγάλα και μικρά συμφέροντα προς όφελος του κοινού καλού.
Δεν συναλλάχθηκα, με καμία εξουσία είτε τοπική είτε υπερτοπική, είτε κυβερνητική. Δεν κινήθηκα με ιδιοτέλεια και προσωπικό όφελος παρά μόνο με γνώμονα τις αρχές και τις απόψεις μου.
Αποστρέφομαι άλλωστε τις «πολιτικές μεταγραφές».
Όλα αυτά τα χρόνια δυστυχώς δεν καταφέραμε να πείσουμε την πλειοψηφία των συμπολιτών μου πως αξίζουμε μία καλύτερη, δικαιότερη, τιμιότερη ζωή, χωρίς νεποτισμό, αλαζονεία της εξουσίας με διαφάνεια και ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών στις κρίσιμες αποφάσεις για την πόλη.
Όλα αυτά τα χρόνια έκανα φυσικά (όπως ο καθένας και η καθεμιά μας) και αρκετά λάθη, τα οποία πιθανά να στενοχώρησαν και να πίκραναν φίλους, συμπολίτες και συντρόφους.
Το πώς καταγράφομαι στο συλλογικό υποσυνείδητο της πόλης μας δεν είμαι ο καταλληλότερος να το πει.
Ενδεικτικά κάποιοι από τους αγώνες που δώσαμε, έφεραν κάποια μετρήσιμα αποτελέσματα προς όφελος των κατοίκων:
– για την προστασία των ελεύθερων χώρων της πόλης, όπως π.χ. αυτοί που αποκτήθηκαν από τη «νομιμοποίηση του μεγαλύτερου αυθαιρέτου της Ευρώπης»,
– αγώνες για τον ορθολογισμό στη χρηματοδότηση των σχολείων και η διαφάνεια στη διαχείριση τους, όπως π.χ. με τη δίκαιη απόδοση των Φ.Η.Χ. που για πολλά χρόνια παρακρατούνταν από τη περασμένη διοίκηση,
– αγώνες για την αποτροπή της ιδιωτικοποίησης της καθαριότητας και της σίτισης στους παιδικούς σταθμούς εάν θυμάμαι καλά το 2014 – 15,
Κάποιοι άλλοι αγώνες σε άλλα πεδία, όπως το πολεοδομικό ζήτημα, το κυκλοφοριακό, της ουσιαστικής κοινωνικής πολιτικής και της αλληλεγγύης μακριά από την ελεημοσύνη και ανταποδοτικότητα θα συνεχιστούν από άλλους και άλλες συντρόφισσες μου μέσα στο δημοτικό συμβούλιο, αλλά και έξω από αυτό, στους οποίους θα σταθώ αρωγός και συμμέτοχος.
Άλλωστε έχουμε μάθει από μικρά παιδιά να αγωνιζόμαστε για το δίκαιο.
Μετά από τόσα χρόνια στα έδρανα του Δημοτικού Συμβουλίου και άλλα τόσα ενεργής συμμετοχής στα κοινά εκτός του Δημοτικού Συμβουλίου, νομίζω πως μπορώ να θεωρώ τον εαυτό μου αυτοδικοικητικό. Δηλαδή ένα πολιτικό ον το οποίο είναι προσηλωμένο στην εφαρμογή της πολιτικής του αντίληψης μέσα από τις προτάσεις και τις αποφάσεις που αφορούν άμεσα στην τοπική κοινωνία.
Ο αυτοδιοικητικός εάν επιθυμεί να επιτελεί το καθήκον του με συνέπεια και να ανταπεξέλθει αξιοπρεπώς στα καθήκοντά του, “αναγκάζεται” να γίνει λίγο οικονομολόγος, λίγο νομικός, λίγο πολεοδόμος, λίγο κοινωνικός λειτουργός και σίγουρα να αποκτήσει γνώσεις δημόσιας διοίκησης. Χρειάζεται πολύ διάβασμα, συνθετική σκέψη και ευρεία κοινωνική αντίληψη.
Κυρίως όμως χρειάζεται κρύο μυαλό, γερό στομάχι, καθαρά χέρια και όραμα για την ανάπτυξη της πόλης του !
Αλλιώς γίνεται απλά διεκπεραιωτής ρουσφετιών και αιτημάτων της «ψηφοθηρικής πελατείας του».
Τέλος πιστεύω απόλυτα πως ο αυτοδιοικητικός οφείλει να λειτουργεί με αποκλειστικό κριτήριο τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής των συμπολιτών του (όχι το μικροσυμφέρον τους), ανεξάρτητα από την κομματική του ένταξη ή προτίμηση.
Νομίζω πως με τα παραπάνω κριτήρια λειτούργησα όλα αυτά τα χρόνια. Οι συμπολίτες και συμπολίτισσες μου όμως θα το κρίνουν.
Ελπίζω οι μέρες που λαχτάρησα να έρθουν!».