Από τη Δευτέρα 08 Ιουλίου οι ενδιαφερόμενες φοιτήτριες – σπουδάστρες, που πληρούν τις προϋποθέσεις, μπορούν να υποβάλλουν δικαιολογητικά για δωρεάν κλίνες και στέγη στο Αμαλίειο Οικοτροφείο Θηλέων στο Μαρούσι. Στη σχετική ανακοίνωσή του, το «Αμαλίειο» αναφέρει τα εξής: «Γνωρίζοντας τη δεινή οικονομική συγκυρία που περνά η χώρα μας, καθώς και τις τεράστιες οικονομικές δυσκολίες τις οποίες αντιμετωπίζει η ελληνική οικογένεια, σας ενημερώνουμε ότι στο Αμαλίειον Οικοτροφείον Θηλέων υπάρχει μια μικρή διαθεσιμότητα κλινών για φοιτήτριες-σπουδάστριες, οι οποίες προέρχονται από την επαρχία, είναι ορφανές από δύο ή ένα γονέα, δεν έχουν οικονομική ευχέρεια, είναι μέλη πολυτέκνων οικογενειών ή οικογενειών που περιλαμβάνουν άτομα με ειδικές ανάγκες και διακρίνονται για την επιμέλεια και το ήθος τους.
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την ιστοσελίδα μας στο www.amalieion.gr».
Δικαιολογητικά για αίτηση εισαγωγής
Α.Η αίτηση των υποψηφίων συνοδεύεται από τα ακόλουθα δικαιολογητικά:
α)Υπογεγραμμένη δήλωση ανεπιφύλακτης αποδοχής του παρόντος κανονισμού
β) Λεπτομερές ιδιόγραφο Βιογραφικό Σημείωμα στο οποίο καταγράφεται η οικογενειακή και οικονομική κατάσταση, οι σπουδές, τα ενδιαφέροντα, οι επιδεξιότητες, οι επιδόσεις, συμμετοχή σε ομάδες, άλλες δραστηριότητες
γ) Ιατρική βεβαίωση για τη σωματική, ψυχική και πνευματική αρτιότητα της ενδιαφερομένης
δ) Δύο συστατικές επιστολές.
ε) Εκκαθαριστικά γονέων και ενδιαφερομένων υποψηφίων.
στ) Προκειμένου περί ανανέωσης, Εισηγητικό Σημείωμα της Διευθυντρίας.
Β. Η εισαγωγή των σπουδαστριών που περιλαμβάνονται στον πίνακα οριστικοποιείται με επικυρωτική απόφαση της Διοικούσης Επιτροπής, ύστερα από την εξέταση των παρακάτω πιστοποιητικών, που υποβάλλονται μέσα σε ένα μήνα το αργότερο από της γνωστοποιήσεως σ’ αυτές της κατ’ αρχήν εισαγωγής τους.
– Πιστοποιητικό οικογενειακής καταστάσεως.
– Πιστοποιητικό σπουδών που δείχνει έτος εγγραφής, έτος φοίτησης, έτη υποχρεωτικής φοίτησης, βαθμούς εισαγωγής στη σχολή και επίδοσης τελευταίου έτους.
– Ιατρική Γνωμάτευση για την κατάσταση της υγείας τους (δίδεται σχετικό έντυπο προς συμπλήρωση από το Γραφείο της Διεύθυνσης) και Α.Μ.Κ.Α
– Εκκαθαριστικό σημείωμα Εφορίας των ιδίων και των γονέων τους ή βεβαίωση από την Εφορία, την Νομαρχία ή την Κοινότητα για την οικονομική κατάστασή τους.
– Υπεύθυνη δήλωση του Ν 1599 ότι δεν έχουν καταδικασθεί ή διωχθεί για αδίκημα του Ποινικού Νόμου.
– Για την ανανέωση της φιλοξενίας εξετάζεται ο φάκελος της σπουδάστριας, το Εισηγητικό Σημείωμα της Διευθυντρίας, ενώ ακολουθεί και συνέντευξη.
– Οι σπουδάστριες φέρουν την ευθύνη για την πληρότητα και την ακρίβεια των ανωτέρω στοιχείων και αποδέχονται ότι η παροχή ψευδών ή/και παραπλανητικών στοιχείων ή/και απόκρυψης στοιχείων δημιουργεί λόγο για την απομάκρυνσή τους από το Αμαλίειον.
Ιστορία και έργο του Οικοτροφείου
Το Αμαλίειο δρύθηκε στις 8 Ιουνίου 1855 ως Φιλανθρωπική Εταιρεία με την επωνυμία «Αμαλίειον Ορφανοτροφείον Κορασίων», με Βασιλικό Διάταγμα που υπέγραψε ο Όθων και ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, ως αρμόδιος Υπουργός των Εσωτερικών. Σκοπό είχε να περιθάλψει τα παιδιά, τα οποία έμειναν ορφανά από τη θανατηφόρο επιδημία της χολέρας, η οποία εκδηλώθηκε στο στρατόπεδο της γαλλικής στρατιωτικής δύναμης κατοχής στον Πειραιά, τον Ιούλιο του 1854 κατά τη διάρκεια του Κριμαϊκού Πολέμου, και επεκτάθηκε στη χώρα και κυρίως στην Αθήνα.
Η ιδέα της ίδρυσης του Αμαλιείου Ορφανοτροφείου Κορασίων ανήκει στη Μαρία Υψηλάντη, η οποία κατόρθωσε με τη συνδρομή διακεκριμένων και φιλανθρώπων κυριών της αθηναϊκής κοινωνίας να την κάνει πραγματικότητα. Η Βασίλισσα Αμαλία, ονομαστή για την ενεργητικότητα, την ισχυρή θέληση και την αγάπη προς τον συνάνθρωπο, το έθεσε υπό την προστασία της, ενώ σπουδαίες Ελληνίδες, όπως η Ιφιγένεια Συγγρού, η οποία υπήρξε Πρόεδρος τριανταένα χρόνια, μέχρι τον θάνατό της, προσέφεραν την αγάπη και τη φροντίδα τους στα ορφανά και άπορα κορίτσια. Η αγάπη και η φροντίδα ήταν οι ακρογωνιαίοι λίθοι στήριξης του έργου του Αμαλιείου, οι οποίες ξεκινούσαν από το ενδιαφέρον που έδειχναν οι κυρίες προς τα κορίτσια, αλλά και τα μεγαλύτερα κορίτσια προς τα μικρότερα, τα οποία φρόντιζαν και περιποιούνταν σαν αδελφές.
Σκοπός του Ορφανοτροφείου δεν ήταν μόνο να καλύπτει τις βασικές ανάγκες των κοριτσιών, αλλά και να διαμορφώνει γυναίκες, οι οποίες θα είχαν γαλουχηθεί με αρχές και υψηλές χριστιανικές αρετές και θα διέθεταν ήθος, προσωπικότητα και επαγγελματικές δεξιότητες. Γι’ αυτόν τον λόγο μέσα στο Αμαλίειον λειτουργούσε εξατάξιο δημοτικό σχολείο, αναγνωρισμένο από το Υπουργείο Παιδείας ως δημόσιο, όπου τα κορίτσια μάθαιναν ανάγνωση, γραφή, αριθμητική, ιστορία και διαπαιδαγωγούνταν χριστιανικά. Επειδή απαραίτητο στοιχείο της γυναικείας μόρφωσης ήταν και η επαγγελματική μόρφωση, ο Κανονισμός όριζε να μαθαίνουν τα κορίτσια ραπτική, υφαντουργία, χειροτεχνία και μαγειρική, έτσι ώστε να είναι ικανές να εργαστούν, αλλά και να φροντίσουν τα παιδιά τους. Επιπλέον, τα κορίτσια πήγαιναν σε διαλέξεις, παρακολουθούσαν θεατρικές παραστάσεις και επισκέπτονταν μουσεία καθώς και αρχαιολογικούς χώρους. Σπουδαία καινοτομία αποτέλεσε το 1934 η απόφαση της Διοικούσης Επιτροπής να επιτρέψει στις μαθήτριες, οι οποίες το επιθυμούσαν να συνεχίσουν τις σπουδές τους σε εξωτερικά δημόσια σχολεία, γυμνάσια ή επαγγελματικά, και να διαμένουν στο Αμαλίειον.
Στα νεώτερα χρόνια το Αμαλίειον συνέχισε να επιτελεί τον σκοπό του, να προσφέρει διαμονή, διατροφή, αλλά, κυρίως προστασία, φροντίδα και εκπαίδευση σε κορίτσια που ήταν ορφανά ή τελούσαν σε ανάγκη. Τα κορίτσια φοιτούσαν σε σχολεία της περιοχής, ενώ παρακολουθούσαν μαθήματα ενισχυτικής διδασκαλίας μέσα στο Αμαλίειον. Παράλληλα, παραδίδονταν μαθήματα ξένων γλωσσών και υπολογιστών, όπου τα κορίτσια έπαιρναν τα αντίστοιχα διπλώματα.
Το 2000 μετονομάστηκε σε Αμαλίειον Οικοτροφείον Θηλέων, ενώ από το 2004 άρχισε να λειτουργεί παράλληλα με το Μαθητικό Τμήμα και ως Φοιτητική Εστία. Από το 2014 λειτουργεί μόνο ως Φοιτητική Εστία παρέχοντας ηθική στήριξη, οικονομική ενίσχυση και πνευματική ανάπτυξη σπουδαστριών Ανωτάτων, Ανωτέρων και Μέσων, Τεχνικών και Επαγγελματικών Ιδρυμάτων, που είναι ορφανές από δύο ή ένα γονέα, δεν έχουν οικονομική ευχέρεια, είναι μέλη πολυτέκνων οικογενειών ή οικογενειών που περιλαμβάνουν άτομα με ειδικές ανάγκες και διακρίνονται για την επιμέλεια και το ήθος τους.
Εγκαταστάσεις
Το πρώτο Αμαλίειον Ορφανοτροφείον στεγάστηκε σε οικία με ενοίκιο στην Πλατεία Ελευθερίας και φιλοξενούσε είκοσι ορφανά, τα οποία φρόντιζε η Μαρία Υψηλάντη. Στις 6 Ιουλίου 1856 το Αμαλίειον απέκτησε το δικό του οικόπεδο, το οποίο βρισκόταν, κατά την έκφραση των τίτλων ιδιοκτησίας, στη θέση Καλλιρρόη (σημερινή οδό Λυκείου 2 και Στησιχόρου γωνία) και εκεί πραγματοποιήθηκε η ανέγερση μεγάλου κτηρίου, για να μπορεί να ανταποκριθεί στις αυξανόμενες κοινωνικές ανάγκες, αφού ήδη μέσα σε τέσσερα χρόνια ο αριθμός των φιλοξενουμένων είχε ήδη τετραπλασιαστεί. Από το 1855 ως το 1954 το Αμαλίειον περιέθαλψε, ανέθρεψε και αποκατέστησε 1966 κορίτσια. Συγχρόνως με το κτήριο κτίστηκε και Ιερός Ναός για τις θρησκευτικές ανάγκες της κοινοβιακής κοινότητας, αφιερωμένος στους Ταξιάρχες, σύμφωνα με την επιθυμία της Μαρίας Υψηλάντη, διότι στις 8 Νοεμβρίου έγινε ο γάμος της με τον Γεώργιο Υψηλάντη.
Το 1958 ανεγέρθηκε το Αμαλίειον στη σημερινή του θέση, επί της Λεωφόρου Κηφισίας 219, σε κηρυγμένο χώρο πρασίνου 58 περίπου στρεμμάτων. Διατηρεί στις εγκαταστάσεις του στέγη φοιτητριών – σπουδαστριών με δίκλινα υπνοδωμάτια, ατομικά λουτρά και wc, ειδικούς χώρους για μελέτη, πολιτιστικές και ψυχαγωγικές εκδηλώσεις και συναναστροφή των φιλοξενουμένων, Bιβλιοθήκη, αίθουσα Η/Υ, Γυμναστήριο και αίθουσα θεάτρου. Από τα 1958 έως και σήμερα 900 περίπου κορίτσια έχουν ευεργετηθεί από την προσφορά του Αμαλιείου και, παρά τη δύσκολη οικονομική συγκυρία, συνεχίζει να επιτελεί το έργο του τόσο στα ίδια τα άτομα όσο και στο κοινωνικό σύνολο.
Σύλλογος αποφοίτων
Ο Σύλλογος Αποφοίτων του Αμαλιείου ιδρύθηκε το 1996. Τα πρώτα ενεργά μέλη του ήταν 36 στον αριθμό και σήμερα είναι περίπου 70. Το Συμβούλιό του είναι 9μελές. Πρόεδρός του είναι η κα Τσαβδάρα Σωτηρία. Η έδρα του βρίσκεται στην οδό Σωκράτους 59, σε χώρο παραχωρημένο από το Αμαλίειον. Το Αμαλίειον ενισχύει και τιμά την ύπαρξη και λειτουργία του Συλλόγου, προκειμένου τα μέλη του να συνεχίζουν και μετά την ολοκλήρωση των σπουδών τους να διατηρήσουν και να αναπτύξουν ουσιαστικές σχέσεις τόσο με παλαιότερα και καινούργια μέλη, όσο και με τη Διοίκηση και τη Διεύθυνση του Οικοτροφείου.
Το εκκλησάκι Παμμέγιστων Ταξιαρχών Μιχαήλ και Γαβριήλ
Οι Ιδρυτές του Αμαλιείου προέβλεψαν και για τον εκκλησιασμό των οικοτρόφων του Ορφανοτροφείου του Αμαλιείου, προκειμένου να αναπτυχθούν τα κορίτσια με την ελληνορθόδοξη παράδοση, αποκτώντας θρησκευτική παιδεία και πίστη, χριστιανική και κοινωνική ανατροφή. Για το σκοπό αυτό ένας ναός ανεγέρθηκε συγχρόνως με τη στέγη του οικοτροφείου, το 1857, μέσα στον ίδιο αύλειο χώρο και αφιερώθηκε στη μνήμη των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μιχαήλ και Γαβριήλ. Η χορωδία, που έψελνε στις θρησκευτικές τελετές, ήταν εκπαιδευμένη με καθαρό βυζαντινό μέλος, αποτελούμενη από τις ίδιες τις οικοτρόφους και συγκέντρωνε επαινετικά σχόλια και το γενικό θαυμασμό, όπως ομολογείται τα τελευταία χρόνια. Η είσοδός είναι στην οδό Στησιχώρου 6, στο κέντρο της Αθήνας, πίσω από το Προεδρικό Μέγαρο, όπου κάποτε ήταν και το Οικοτροφείο που είχε είσοδο τότε από την παράπλευρη οδό Λυκείου 2.
Στο Ναό αυτό φυλάσσονται έκτοτε ως Εθνικό Κειμήλιο οι βαλσαμωμένες καρδιές του Αλεξάνδρου και Δημητρίου Υψηλάντη, σε αργυρή και επίχρυση λήκυθο. Ήταν η Μαρία Μουρούζη, σύζυγος του Γεωργίου Υψηλάντη, που υπήρξε η πρώτη Πρόεδρος του Αμαλιείου 1855 – 1864 που φρόντισε να τοποθετηθούν εκεί και να φυλαχτούν οι δύο καρδιές, χωρίς να κοινοποιηθεί το γεγονός. Η τελευταία επιθυμία του Αλεξάνδρου Υψηλάντη, Αρχηγού της Ελληνικής Επανάστασης, που πέθανε στην Βιέννη, ήταν η καρδιά του να βαλσαμωθεί και να ταφεί στην Ελλάδα. Την τελευταία του επιθυμία πραγματοποίησε ο αδελφός Γεώργιος του που την έφερε και την φύλαξαν στην αρχή στον Ιερό Ναό της Αγίας Ειρήνης το έτος 1832. Το Αμαλίειον Οικοτροφείον Θηλέων εξακολουθεί σήμερα να είναι ο θεματοφύλακας του εν λόγω Εθνικού Κειμηλίου των δύο αγωνιστών Αλεξάνδρου και Δημητρίου Υψηλάντη, που αγωνίστηκαν για την ελευθερία της Ελλάδος στον Ιερό Αγώνα της Απελευθέρωσης του Έθνους του 1821.