Από την πρώτη στιγμή που οι δημότες του Αμαρουσίου με εξέλεξαν για να τους εκπροσωπήσω στο δημοτικό συμβούλιο της πόλης μας, είχα αποφασίσει να κρατάω χαμηλούς τόνους, μακριά από οξύτητες και «φτηνές» κορώνες. Όμως θεωρώ ότι πλέον ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι με τη συμπεριφορά και την ανεπάρκεια ορισμένων στελεχών της πλειοψηφίας, που συμπεριφέρονται στις δημοτικές υπηρεσίες σαν να είναι οι ιδιοκτήτες.
Του Κώστα Βλάχου, δημοτικού συμβούλου Αμαρουσίου
Κύριε Πατούλη, πρέπει να καταλάβετε επιτέλους το αυτονόητο. Ο δήμος και οι υπηρεσίες του δεν σας ανήκουν. Δεν ανήκουν σε κανέναν μας. Ανήκουν στους δημότες του Αμαρουσίου.
Σας ακούω κ. δήμαρχε τον τελευταίο καιρό, να αφήνετε υπονοούμενα εναντίον της μειοψηφίας για αδιαφανείς ενέργειες. Εχετε το θράσος εσείς να αυτοαναγορεύεστε σε «τιμητή» των πάντων, όταν με τις ενέργειές σας ή καλύτερα με τις παραλείψεις σας, οδηγείτε στα δικαστήρια αθώους ανθρώπους, σπιλώνοντας ονόματα και υπολείψεις.
Εξαιτίας της βαρύτατης αμέλειας ορισμένων καρεκλοκένταυρων της δημοτικής αρχής, οι οποίοι έχουν τοποθετηθεί από τον κ. Πατούλη, αναγκάζομαι να βρεθώ κατηγορούμενος, μαζί με άλλους συναδέλφους, στην αίθουσα του δικαστηρίου. Εγώ, που εδώ και 40 χρόνια, ούτε που γνωρίζω που βρίσκεται το δικαστικό μέγαρο. Aναφέρομαι ασφαλώς για τη γνωστή υπόθεση του νυχτερινού κέντρου στο agora center.
Καταλογίζω αναμφίβολα βαριά αμέλεια σε στελέχη της δημοτικής αρχής, αφού από τις 2/2/09 όταν και το θέμα σφράγισης του κέντρου γνωστοποιήθηκε στoν πρόεδρο της δημαρχιακής επιτροπής, έφτασε να μπει στην ατζέντα σχεδόν 10 ολόκληρους μήνες μετά, στα μέσα Νοεμβρίου και αφού μάλιστα τέσσερις μέρες πριν, είχε προηγηθεί μήνυση. Πώς να δικαιολογήσω την καθυστέρηση αυτή; Και σαν να μην έφτανε αυτό, η κλήτευσή μου στο δικαστήριο ως κατηγορούμενος, λόγω της συμμετοχής μου στην επιτροπή, ενώ έχει ημερομηνία 18/12/09, μου παραδόθηκε, άκουσον άκουσον, σχεδόν 20 μέρες μετά, στις 12/1/2010.
Θα ήθελα στο σημείο αυτό, να επισημάνω, ότι εγκαίρως έχουμε καταθέσει έγγραφη διαμαρτυρία μαζί με τον συνάδελφο κ. Μπρέγιαννη, προκειμένου να μας δοθούν εξηγήσεις, για την όλη καθυστέρηση. Θα ρωτήσει κάποιος, μα καλά κ. Βλάχο δε θα μπορούσατε μόνος σας να ανακαλύψετε την υπόθεση αυτή και έπρεπε να περιμένετε να τη φέρει κάποιος ενώπιον της επιτροπής; Θα πρέπει όλοι να γνωρίζουν ότι τα μέλη της δημαρχιακής επιτροπής δεν είμαστε υπεύθυνα για τον καθορισμό της ατζέντας, ούτε βεβαίως μπορούμε να ανοίγουμε τα συρτάρια του προέδρου και να ψάχνουμε για «ξεχασμένα» έγγραφα.
Το όλο περιστατικό λαμβάνει και «κωμικοτραγική» διάσταση, αφού μετά από τις επανειλημμένες ενοχλήσεις μου προς τον προισταμένο των νομικών υπηρεσιών κ. Σταθούλη, εκείνος μου απάντησε απλά ότι κάποιος υπάλληλος της νομικής υπηρεσίας «ξέχασε» να μου προωθήσει την κλήτευση. Έφτασαν δηλαδή στο σημείο, προκειμένου να δικαιολογήσουν την ανικανότητά τους, να κατηγορήσουν έναν απλό υπάλληλο… Έλεος…
Νιώθω οργισμένος κ. Πατούλη, γιατί εξαιτίας των λαθεμένων χειρισμών στενών συνεργατών σας, το όνομά μου «λερώνεται». Μπορεί πολιτικά να κοντράρω για το ο,τιδήποτε με τον οποιοδήποτε. Όμως σε θέματα τιμής αλλά και ηθικής είμαι απόλυτος και δεν πρόκειται να κάνω πίσω. Δεν είμαι διατεθειμένος να αφήσω να σπιλώσουν το όνομά μου, ένα όνομα που εδώ και δεκαετίες πρωταγωνιστεί στο χώρο της αυτοδιοίκησης. Δε θα αφήσω κανέναν να «παίξει» με την τιμή και την υπόληψη της οικογένειάς μου.
Και κάτι τελευταίο, κύριοι της πλειοψηφίας. Πριν από περίπου δύο χρόνια, μέλη της οικογένειάς μου στοχοποιήθηκαν από εσάς, βρισκόμενα δίπλα στον Παναγιώτη Τζανίκο. Ουδέποτε αποδείχθηκε το ο,τιδήποτε. Δεν το λέω εγώ, το λένε οι δικαστικές αποφάσεις. Εσείς κ. Πατούλη, ήσασταν αυτός, που στηριζόμενος σε αβάσιμες καταγγελίες, προβήκατε στην εκπαραθύρωση μελών της οικογένειάς μου από το δήμο Αμαρουσίου. Σήμερα στο κέντρο μίας, τουλάχιστον, περίεργης τη χαρακτηρίζω υπόθεσης, βρίσκομαι και εγώ. Φαίνεται πώς κάτι δεν σας αρέσει στην οικογένεια Βλάχου, κ. Πατούλη. Άραγε σας είμαστε τόσο ενοχλητικοί;
Μπορώ σε επίπεδο πολιτικό να συζητήσω και να αντιπαρατεθώ για όλα. Ομως το να σύρομαι στα δικαστήρια ως κατηγορούμενος, πληρώνοντας τις αμέλειες άλλων, νομίζω ότι ξεπερνά κάθε προηγούμενο. Η τιμή είναι πάνω από όλα. Πάνω από κόμματα, πάνω από παρατάξεις. Ήθελα πάντα να μπορώ να κοιτάω στα μάτια τους δημότες του Αμαρουσίου. Αυτό ήθελα, αυτό έκανα και αυτό θα συνεχίσω να κάνω… Με όποιο κόστος.
