Ανοιχτή συνέλευση πραγματοποίησε η Λαϊκή Επιτροπή Αμαρουσίου την Τετάρτη 1 Οκτωβρίου «στις σύνθετες συνθήκες που διαμορφώνουν τους όρους ζωής και επιβίωσης των οικογενειών μας».
Ολόκληρη η εισήγηση της Γραμματείας της Λαϊκής Επιτροπής Αμαρουσίου, όπως αναγνώστηκε στη συνέλευση που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα συνεδριάσεων του δημαρχείου Αμαρουσίου, έχει ως εξής:
«Σήμερα δεν ήρθαμε εδώ να συζητήσουμε πόσα πολλά προβλήματα αντιμετωπίζει η εργατική τάξη που την τσακίζει η ανεργία, η απληρωσιά, η ανασφάλεια. Ξέρουμε τι αντιμετωπίζουν και οι αυτοαπασχολούμενοι που τους πνίγουν τα χρέη. Ξέρουμε τι αντιμετωπίζουν οι συνταξιούχοι που βλέπουν τις συντάξεις τους να πετσοκόβονται και το χειρότερο είναι ότι βλέπουν τα παιδιά τους να χρειάζονται όλο και περισσότερο τη βοήθειά τους γιατί τα ίδια δεν μπορούν να ζήσουν από τη δουλειά τους, τσακισμένα από την απληρωσιά, την ανεργία, τις ελαστικές μορφές απασχόλησης. Ξέρουμε τι αντιμετωπίζει μια γυναίκα που πέφτει πρώτη θύμα της ανεργίας, της υποαπασχόλησης, της απόλυσης (γιατί μάνα με παιδιά θεωρείται βάρος). Ξέρουμε τι αντιμετωπίζει σήμερα ένας νέος άνθρωπος που βγαίνει στη παραγωγή: μισθό – φιλοδώρημα ειδικά διαμορφωμένο για τους κάτω των 25 ετών, ένα νομοθετικό πλαίσιο που ξεζουμίζει το νέο εργαζόμενο για να εξασφαλίσει την κερδοφορία των μονοπωλίων. Που μένει ανοργάνωτος απέναντι στον εργοδότη γιατί δεν έχει πείρα από την ζωή των σωματείων, από τη δράση του ταξικού κινήματος. Και φυσικά την ανεργία να χτυπάει κόκκινο στους νέους ανθρώπους.
Με τη σημερινή μας συζήτηση θέλουμε να διατρανώσουμε την απόφασή μας να δώσουμε μια μαχητική απάντηση.
Η ζωή μας δεν μπορεί να είναι στην ανεργία, στην υποαπασχόληση, στην ανασφάλεια, με μισθούς και συντάξεις των 300 ευρώ.
Τώρα χρειάζεται να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας αξίζει
Το λαϊκό κίνημα δεν έχει πει την τελευταία του κουβέντα. Ότι έχει κατακτηθεί ήταν αποτέλεσμα σκληρών αγώνων και συγκρούσεων με την εργοδοσία, με τις κυβερνήσεις που την υπηρετούν. Η λύση είναι στον αγώνα, η ελπίδα είναι στον αγώνα, στον κοινό αγώνα εργαζομένων, αυτοαπασχολουμένων, συνταξιούχων, γυναικών και νέων για να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας αξίζει.
Είμαστε εδώ αποφασισμένοι να συμβάλλουμε με όλες μας τις δυνάμεις στην οργάνωση της πάλης. Για να ακουστεί δυνατά η φωνή μας. Για να οργανώσουμε την αντίσταση μας, την διεκδίκηση των αιτημάτων μας. Για να δώσουμε μαζική, μαχητική απάντηση στην αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης, επιχειρηματικών συμφερόντων, Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μπορούμε με τους αγώνες μας, δυναμώνοντας την ανυπακοή και την απειθαρχία στια αποφάσεις τους, να οξύνουμε τους τριγμούς του συστήματός τους, να τους δημιουργήσουμε μεγαλύτερες ρωγμές, να δυσκολέψουμε τις αποφάσεις τους, να καθυστερήσουμε την επίθεσή τους, να κερδίσουμε χρόνο και έδαφος.
Κρίκος και προϋπόθεση για τα παραπάνω είναι να δυναμώνει η οργάνωση των εργαζομένων, των αυτοαπσχολουμένων, των γυναικών, των συνταξιούχων και εδώ στο Μαρούσι. Κανένας μόνος του στο σπίτι. Να δυναμώσει εδώ στην περιοχή το σωματείο των εργαζομένων του ΚΑΤ. Το παράρτημα του βόρειου τομέα του συνδικάτου ΟΤΑ Αττικής. Το παράτημα του βόρειου τομέα του συνδικάτου επισιτισμού – τουρισμού. Να βοηθήσουμε η Λαϊκή Επιτροπή να γίνει αποκούμπι κάθε εργαζομένου που νιώθει μόνος του απέναντι στην εργοδοσία, κάθε εργαζόμενου που προβληματίζεται για το τι πρέπει να γίνει. Να συμβάλλουμε να έρθει σε επαφή με το σωματείο του. Εμείς έχουμε εμπιστοσύνη στον εργαζόμενο ακόμα και αν τώρα φοβάται τον αγώνα. Με τη δική μας δράση θέλουμε να ξεπεράσει φόβους και αναστολές. Να δυναμώσει ο Σύλλογος προοδευτικών γυναικών, το σωματείο συνταξιούχων. Να βρει αποκούμπι ο αυτοαπασχολούμενος που βλέπει μέχρι στιγμής τον εμπορικό σύλλογο Αμαρουσίου να διοργανώνει λευκές νύχτες με τον δήμαρχο της κυβέρνησης. (λίγο ανάλυση)
Να βοηθήσουμε τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες, τους νέους και τις νέες να αντιπαλέψουν αντιλήψεις που τους βάζουν στην άκρη, πως άλλοι θα νοιαστούν για αυτούς. Να τους βοηθήσουμε να καταλάβουν ότι η αναμονή είναι ολέθρια. Ότι η προσμονή της μίας ή της άλλης κυβέρνησης θα είναι χάσιμο πολύτιμου χρόνου, αυτή η προσμονή βάζει εμπόδια στον αγώνα. Ότι δεν έχουν να περιμένουν τίποτε από τα κόμματα που στήριξαν και στηρίζουν το σύστημα, από κόμματα που πίνουν νερό στο όνομα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων. Ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων σημαίνει φθηνός εργάτης. Αυτή την πολιτική την βιώνουμε χρόνια στο πετσί μας, η συνέχισή της (με οποιοδήποτε μανδύα) θα φέρει τα ακόμα χειρότερα. Ούτε η τσιμουδιά ούτε η αναμονή ούτε οι κυβερνητικές εναλλαγές θα προσφέρουν λύτρωση ή άμεση ανακούφιση. Τα μέτρα παραμένουν, τρώνε τα σωθικά μας.
