Συνεχίζεται το πληθωρικό και ταυτόχρονα εντυπωσιακό πρόγραμμα στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση για την καλλιτεχνική περίοδο 2018 – 19 με τρεις εκδηλώσεις κατά τον Δεκέμβριο 2018.
«Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;»του Edward Albee
12 – 23 Δεκεμβρίου 2018
Η Μαρία Πανουργιά σκηνοθετεί το θρυλικό αμερικανικό έργο χωρίς ψευδαισθήσεις, τοποθετώντας το σε ένα «ταριχευμένο» αστικό σαλόνι και αφήνει το ραδιόφωνο ανοιχτό. Δεν την ενδιαφέρει μόνο η νοσηρότητα των σχέσεων, αλλά συνολικά η εποχή του έργου, την οποία κλείνει εντός του, σαν χρονοκάψουλα, το «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;» Κι ενώ ο φόνος ενός παιδιού έρχεται στην επιφάνεια, η Μαρία Πανουργιά μάς καλεί να δούμε το έργο με το οποίο ο Άλμπι τάραξε το κοινό των 60’s σαν ένα «ζωντανό μουσείο» αλλοτινών συμπεριφορών. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους ο Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης και η Λένα Κιτσοπούλου.
«New Piece4 Ι, Since she» του Δημήτρη Παπαϊωάννου
18 – 21 Δεκεμβρίου 2018
Ο κόσμος του Δημήτρη Παπαϊωάννου συναντά το σύμπαν της Πίνα Μπάους. Εννέα χρόνια μετά την αιφνίδια απώλεια της Πίνα Μπάους, η καλλιτεχνική διευθύντρια του Χοροθεάτρου του Βούπερταλ την περίοδο 2017-2018, Άντολφ Μπίντερ, προσκάλεσε για πρώτη φορά έναν χορογράφο εκτός του σχήματος να χορογραφήσει το θρυλικό ανσάμπλ: τον Δημήτρη Παπαϊωάννου. Είναι και για εκείνον, όμως, η πρώτη φορά που χορογραφεί εκτός της ομάδας του. Αποδεχόμενος τη μεγάλη πρόκληση, ο Παπαϊωάννου καταφέρνει στο «Since she», με τις χαρακτηριστικές, μαγικές εικόνες του, να αποτίσει φόρο τιμής στη μεγάλη Πίνα και, ταυτόχρονα, να ξαναδώσει ζωή στην κληρονομιά που εκείνη άφησε στον χορό. Μια σειρά από εικόνες υπέροχης εικαστικής ομορφιάς αντλούν από τον κόσμο της Πίνα Μπάους την κομψότητα και τον απρόσμενο σουρεαλισμό τους. Χωρίς ούτε στιγμή να χάνει το βάθος της εικαστικής του παιδείας και τις ελληνικές αναφορές του, ο Δημήτρης Παπαϊωάννου καταφέρνει να στήσει επί σκηνής έναν καθρέφτη που αναδεικνύει όλες τις αποχρώσεις της ανθρώπινης ύπαρξης.
«Crash Park: Η ζωή ενός νησιού» του Philippe Quesne
28 – 30 Δεκεμβρίου 2018
Δύο χρόνια μετά τη «Μελαγχολία των δράκων», με την οποία συστήθηκε στο ελληνικό κοινό, ο Φιλίπ Κεν επιστρέφει με την πιο πρόσφατη παραγωγή του, όπου μπλέκει την ομηρική «Οδύσσεια» με το τηλεοπτικό «Lost», τον Ιούλιο Βερν με το μιούζικαλ και την εξορία με την ουτοπία. Μια μυστηριώδης νήσος αναδύεται. Γύρω, ο ωκεανός. Τα πάντα εδώ είναι πιθανά. Μπορεί να συντριβούν αεροπλάνα, να αναδυθούν γοργόνες και τέρατα, να συγκροτηθούν καινούριες πολιτείες, να γεννηθούν νέοι μύθοι και θρύλοι. Στο Crash Park (πάρκο συντριβής), όλα συμβαίνουν από πέντε ηθοποιούς και τρεις μουσικούς, γύρω από την κομμένη ουρά ενός φλεγόμενου αεροπλάνου, καρφωμένου σε ένα ερημονήσι.