Ότι ο δήμαρχος Μελισσίων Μανώλης Γραφάκος επενδύει στην «πόλωση, στην οξύτητα και στα αδιέξοδα», είναι το συμπέρασμα της ανακοίνωσης της μείζονος μειοψηφίας του Δ.Σ. Μελισσίων. Ταυτόχρονα, «πραξικόπημα» χαρακτηρίζεται η τελευταία συνεδρίαση του Σώματος, στην οποία εκλέχτηκαν νέα μέλη στη Δημαρχιακή Επιτροπή.
Υπενθυμίζεται ότι σε αυτή τη συνεδρίαση ανακοίνωσαν την παραίτηση των μελών τους από τη Δημαρχιακή τόσο ο αρχηγός της μείζονος Δημοσθένης Παπακωνσταντίνου, όσο και ο επικεφαλής του συνδυασμού ΜΕΛΙΣΣΙΑ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ Νίκος Τόλιος, με αποτέλεσμα σήμερα η Δημαρχιακή να αποτελείται μόνο από μέλη της πλειοψηφίας.
Η ανακοίνωση της μείζονος μειοψηφίας
«Μια μειοψηφία επτά δημοτικών συμβούλων επί συνόλου 21 (6 εναπομεινάντων του δημάρχου και η κ. Ελένη Πολίτη) δυναμίτισαν, με την ψήφο τους, τα θεμέλια λειτουργίας του Δημοτικού Συμβουλίου στη συνεδρίαση της 7ης Οκτωβρίου. Προέβησαν στην εκλογή νέων μελών Δημαρχιακής Επιτροπής για αντικατάσταση υπαρχόντων, στα πλαίσια εφαρμογής ενός αμφιλεγόμενου “άθλιου” νόμου με φωτογραφικές διατάξεις, που ψήφισε την τελευταία ώρα (3 Σεπτεμβρίου 2009), πριν την προκήρυξη των εκλογών, μόνη της η απελθούσα κυβερνητική πλειοψηφία, παρά την αντίθεση σύσσωμης της αντιπολίτευσης.
Δεν γνωρίζουμε αν ο νόμος αφορούσε και σε ποια έκταση άλλους Δήμους. Αφορούσε όμως 100% τον Δήμο Μελισσίων!!!
Η επίμαχη διάταξη αναφέρει τα εξής:
“6. Το μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου που ανεξαρτητοποιήθηκε από την παράταξή του δεν μπορεί να ενταχθεί σε άλλη παράταξη ή να ιδρύσει νέα, δεν μπορεί να εκλεγεί ή να εξακολουθήσει να είναι μέλος του προεδρείου ή της Δημαρχιακής Επιτροπής, καθώς και να ορισθεί ή να παραμείνει αντιδήμαρχος. Είναι δυνατή, όμως, η επανένταξη στην παράταξη από την οποία ανεξαρτητοποιήθηκε, εφόσον τούτο γίνει δεκτό από τα 2/3 των μελών, προκειμένου για παρατάξεις που έχουν τουλάχιστον τρία (3) μέλη και από όλα τα μέλη, προκειμένου για παρατάξεις με λιγότερα από τρία (3) μέλη”.
Το μόνο που δεν αναφέρει είναι ότι όσοι ανεξαρτητοποιούνται πρέπει να τιμωρηθούν και να μαστιγωθούν έμπροσθεν του Δημαρχείου!
Η διατύπωση για την ισχύ εφαρμογής του Νόμου έχει ως ακολούθως:
“Η ισχύς του νόμου αυτού αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εκτός αν από τις επί μέρους διατάξεις του ορίζεται διαφορετικά. Παραγγέλλουμε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και την εκτέλεσή του ως νόμου του Κράτους. Αθήνα, 3 Σεπτεμβρίου 2009”.
Εδώ αξίζει να αναφερθεί προηγούμενη γνωμοδότηση (244/2007 ΝΣΚ) του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους:
“Δημοτικοί σύμβουλοι, οι οποίοι εξελέγησαν μέλη του προεδρείου του Δημοτικού Συμβουλίου ή της Δημαρχιακής Επιτροπής, ως ανήκοντες στον συνδυασμό της πλειοψηφίας ή σε συνδυασμούς της μειοψηφίας και σε χρόνο μεταγενέστερο της εκλογής, υπέβαλαν δήλωση ανεξαρτητοποίησης (άρθρο 94, παρ. 4 ΚΔΚ), συνεχίζουν την άσκηση των καθηκόντων τους, υπό τις ιδιότητες αυτές, και μετά την ανεξαρτητοποίησή τους, και μέχρι τη λήξη της αντίστοιχης διετούς θητείας”.
Το ερώτημα που προέκυψε, ανεξαρτήτως συνταγματικότητας ή όχι του νόμου, είναι αν έχει αναδρομικότητα και από πότε, αφού κάτι τέτοιο δεν ορίζεται στην επίμαχη διάταξη.
Η πρόταση που διαμορφώθηκε από την πλειοψηφία των μελών του Δ.Σ. και με την οποία συμφώνησε και ο προεδρεύων αυτού Φώτης Χρυσικός ήταν να τεθεί ερώτημα στο Νομικό Συμβούλιο του κράτους για γνωμοδότηση. Μέχρι τότε δε η Δημαρχιακή Επιτροπή να λειτουργήσει με την παρούσα σύνθεσή της. Εμείς που συμβάλλαμε στη διαμόρφωση της πρότασης συμφωνήσαμε να τεθεί σε ψηφοφορία και να αποσταλεί το ερώτημα. Δυστυχώς όμως ο μεν δήμαρχος την απέρριψε, ο δε προεδρεύων δεν την υποστήριξε μέχρι τέλους. Κάμφθηκε από τις πιέσεις του δημάρχου και την απέσυρε.
Αποτέλεσμα όμως αυτής της “πρεμούρας” του δημάρχου, να αλλάξει άμεσα και πραξικοπηματικά τη Δημαρχιακή Επιτροπή (γιατί άραγε;), ήταν να παραιτηθούν όλα τα μέλη μας, καθώς και τα μέλη των άλλων συνδυασμών και να μην υπάρχει σήμερα Δημαρχιακή.
Ποιος λοιπόν δυναμιτίζει την ομαλή λειτουργία του Δήμου; Πώς θα λειτουργήσει ο Δήμος με μοναρχικές αντιλήψεις τον ένα χρόνο που απομένει μέχρι τις δημοτικές εκλογές; Φαίνεται καθαρά, από τη μέχρι σήμερα συμπεριφορά και πρακτική, ότι ο δήμαρχος δεν αντιλαμβάνεται την ευθύνη που έχει για αναζήτηση συνθετικών και συναινετικών λύσεων για την εύρυθμη λειτουργία του Δήμου.
Τουναντίον επενδύει στην πόλωση, στην οξύτητα και στα αδιέξοδα»
