«Να τηρήσουν τη δεοντολογία»
«Α»: Η μομφή αφορά τα πρόσωπα που στελέχωσαν την Επιτροπή Εκλογών ή τους βουλευτές του κόμματος που επέλεξαν να στηρίξουν τον κ. Στεργίου;
Δ.Π.: Θα ήταν άκομψο και αφελές να το προσωποποιήσω. Κάποιοι ανέλαβαν μια διαδικασία. Στη διαδικασία αυτή μας «έβαλαν». Μπήκα και εγώ στη διαδικασία. Ο κ. Στεργίου δεν μπήκε. Όφειλαν, λοιπόν, να τηρήσουν τη δεοντολογία της διαδικασίας και να με στηρίξουν έγκαιρα, σχεδιασμένα και στοχευμένα.
«Α»: Ήταν όμως κακή διαχείριση του πρότζεκτ ή μήπως μεθόδευση ώστε να «ανταλλαχθούν» κάποιοι δήμοι με κάτι μεγαλύτερο, όπως η Περιφέρεια Αττικής;
Δ.Π.: Δεν ξέρω αν είναι το ένα ή το άλλο. Πρόκειται ξεκάθαρα για ανεπάρκεια. Κερδίζονται εκλογές με το να δώσεις χρίσματα ενάμιση μήνα πριν από την αναμέτρηση; Ειδικά όταν οι αντίπαλοί σου είναι εν ενεργεία δήμαρχοι. Οι αντίπαλοί μας είχαν διανύσει ήδη τα 350 μέτρα στο 400άρι και εμείς τότε μπαίναμε ή καλύτερα μας έβαζαν στην αφετηρία.
«Α»: Αν έτσι όμως είχαν διαμορφωθεί τα πράγματα, θα σκεφτεί εύλογα κάποιος ότι θέσατε τον εαυτό σας και το συνδυασμό μας ως «πρόβατο προς σφαγή»;
Δ.Π.: Κοιτάξτε, η ανάλυση γίνεται σήμερα με βάση το συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Αν ήταν διαφορετικό -και θα μπορούσε να είναι διαφορετικό, θα μπορούσαμε να αποδειχτούμε αουτσάιντερ- τότε θα κάναμε άλλη ανάλυση. Το αποτέλεσμα διαμορφώνεται. Ξέραμε ότι είχαμε δυσκολίες, δώσαμε όμως τη μάχη. Και καμία μάχη δεν είναι ούτε χαμένη, ούτε κερδισμένη από πριν. Κατεβήκαμε με κάποια αρνητικά σημεία, που τελικά αποδείχτηκε ότι ήταν αρκούντως ισχυρά. Ήλπιζα παρ’ όλα αυτά ότι με… συνταγή Ρεχάγκελ θα μπαίναμε στο β’ γύρο.
«Χωρίς ψυχή»
«Α»: Λέτε ότι κάποιοι δεν πίστεψαν σε σας. Δεν πίστεψαν ή μοίρασαν ψήφους εδώ και εκεί;
Δ.Π.: Τη θεωρία αυτή την απορρίπτω με οργή. Δεν ισχύει. Ισχύει ότι αν δεν θέλεις κάποια πράγματα να αλλάξουν, αν δεν πιστεύεις σ’ αυτό που σου προτείνουν γιατί δεν σου αρέσει ή δεν σε εξυπηρετεί, δεν μπορείς να γίνεις πολλαπλασιαστής του μηνύματος. Και αυτό το λέω για κάποιους που ήταν στο συνδυασμό. Για τους άλλους τι να πω… Δεν μπορώ, για παράδειγμα, να φανταστώ ότι μας ψήφισε ο γραμματέας της Τ.Ο. του ΠΑΣΟΚ. Όμως, υπήρχαν άτομα που είχαν συγγενικά τους πρόσωπα στο συνδυασμό και είχαν αξιοπρεπέστατη παρουσία. Απλά δεν πείθεις λίγα μέτρα πριν από τον τερματισμό. Θέλει πίστη και ψυχή, να πιστέψεις στο προϊόν σου, όπως ο πωλητής. Την ψήφο τους την έδωσαν και με το παραπάνω, δεν μας έδωσαν όμως την ψυχή τους.
«Α»: Είναι απορίας άξιο μάλλον που η κόρη του πλέον προβεβλημένου δημάρχου των Μελισσίων, του κ. Μητρόπουλου, συγκέντρωσε μόλις 200 ψήφους…
Δ. Π.: Τον αδικούμε τον κ. Μητρόπουλο με το να τον αναγάγουμε σε κυρίαρχο πρόσωπο της πολιτικής σκηνής των Μελισσίων. Ο κ. Μητρόπουλος έχει φύγει από το 2006. Είναι πλέον ιστορικό πρόσωπο. Δεν μπορούμε να του χρεώνουμε όλα τα άσχημα που συμβαίνουν στα Μελίσσια. Όταν φεύγεις από την εξουσία, δεν έχεις μεγάλη δυνατότητα παρεμβάσεων. Ο κόσμος δεν σε ψηφίζει γι΄ αυτό που έκανες. Σε ψηφίζει γι’ αυτό που περιμένει. Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ δεν πήγε ιδιαίτερα καλά και είναι φυσικό να μην πήρε πάρα πολλούς ψήφους και η κόρη του κ. Μητρόπουλου. Ο κ. Μητρόπουλος έτρεξε. Αν η δύναμή του είναι οι ψήφοι που πήρε η κόρη του, δεν το ξέρω. Θα έλεγα να αποδεσμεύονται τα παιδιά από τους γονείς. Η κ. Γεωργία Μητροπούλου είναι μια αξιόλογη συμπολίτισσα με πολιτικό μέλλον.
«Α»: Κύριε Παπακωνσταντίνου, ετέθη μετά τις εκλογές θέμα ηγεσίας;
Δ.Π.: Τέθηκε ένας γενικότερος προβληματισμός. Τον οποίο έβαλα πρώτος εγώ. Δεν προσβλέπω στην κοινωνική μου καταξίωση με το να γίνω δήμαρχος. Ξέρω ποιος είμαι. Και δεν κατέβηκα για οφίτσια ή χρήματα. Και προφανώς δεν είμαι για να οδηγώ ανθρώπους στην ήττα. Όσο για τις επόμενες εκλογές, πιστεύω ότι πολύ πιο έγκαιρα θα πρέπει να προκύψει θέμα ποιος θα ηγηθεί. Μπορεί να είμαι και εγώ, που θα ζητήσω να ηγηθώ. Αν κρίνω ότι μπορώ, θα το κάνω. Αλλιώς, δεν θα πάρω ούτε τον εαυτό μου, ούτε τους άλλους στο λαιμό μου. Υπάρχουν πολλά πεδία που μπορώ να προσφέρω. Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ, πάντως, ήθελε και μπορούσε να φέρει το κάτι διαφορετικό στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Και απαιτείτο κάτι διαφορετικό για την υλοποίηση του «Καλλικράτη». Και πραγματικά αναρωτιέμαι δεν θα έπρεπε οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, όσοι σχεδίασαν τον «Καλλικράτη», να είχαν ένα μίνιμουμ προδιαγραφών για τους ανθρώπους που μπορούν να υλοποιήσουν τη διοικητική μεταρρύθμιση. Κοίταξαν τελικά κάποιοι από αυτούς μόνο το προσωπικό τους συμφέρον;
«Α»: Λέγοντας προσωπικό συμφέρον εννοείτε προφανώς το μηχανισμό που μπορεί να τους εξασφαλίσει ψήφους στην επόμενη αναμέτρηση…
Δ.Π.: Φυσικά. Οι δήμοι και οι θέσεις όμως δεν υπάρχουν για να καλύψουν προσωπικές μας ματαιοδοξίες ή άλλους στόχους. Εγώ προσωπικά άλλους στόχους δεν έχω. Δεν έχω περιουσία στα Μελίσσια, ούτε οικόπεδα εντός ή εκτός σχεδίου. Δεν ασκώ επαγγελματική δραστηριότητα στα Μελίσσια. Δεν έχω καμία πρόθεση να δουλέψει η κόρη μου στον νέο Δήμο Πεντέλης. Η καρέκλα πρέπει να σε ζητάει και όχι να τη ζητάς. Αν με ζητήσει η καρέκλα την ώρα που πρέπει, δύο χρόνια πριν από τις εκλογές οπωσδήποτε, πιθανόν να πω ναι. Αν δεν με ζητήσει, έχω πολλά πράγματα στα οποία μπορώ να αφιερωθώ.
«Α»: Σε δύο χρόνια από τώρα, λοιπόν, θα ξέρουμε αν θα είστε και πάλι υποψήφιος δήμαρχος;
Δ.Π.: Λέω κάτι άλλο. Η βαθιά δημοκρατική μου πεποίθηση –κάποιοι την θεωρούν αδυναμία μου, αλλά εγώ τη λέω δύναμη- είναι ότι ο συνδυασμός δεν είναι δικός μου. Δεν είμαι Στεργίου ούτε Γραφάκος να διαγράφω κόσμο και να κουβαλάω πίσω μου ανθρώπους ετερόκλητους που τους ενώνει μόνο η λαχτάρα τους για την εξουσία. Ο συνδυασμός μας ως βαθιά δημοκρατικός εκλέγει τον αρχηγό του και ο αρχηγός που παίρνει την ευθύνη, πρέπει να έχει την αποδοχή της κοινωνίας τη δεδομένη στιγμή.
Συνδυασμός εξουσίας
«Α»: Θα τοποθετείτε λοιπόν πριν από τις επόμενες εκλογές…
Δ.Π.: Θα τοποθετηθούμε όλοι, όχι μόνο εγώ. Θεωρώ πάντως ότι είναι άγονο να εκπροσωπείς ένα συνδυασμό του 10%, μονίμως σε ρόλο αντιπολίτευσης. Πιστεύω στους συνδυασμούς εξουσίας. Λέω ναι λοιπόν σε έναν συνδυασμό εξουσίας που θα διεκδικήσει τις επόμενες εκλογές είτε με μένα ως επικεφαλής είτε με κάποιον άλλο.
«Α»: Μπήκατε, κύριε Παπακωνσταντίνου, στο δίλημμα να μείνετε ή να φύγετε μετά την ήττα;
Δ.Π.: Πώς να φύγω σαν λιποτάκτης; Προεκλογικά ζήτησα, παρακάλεσα και ενθάρρυνα κόσμο να έρθει μαζί μου. Έχω το δικαίωμα μετεκλογικά να γίνω ρίψασπις; Να βάλω την ουρά στα σκέλια και να φύγω; Έχω ευθύνη και υποχρέωση να μείνει ο συνδυασμός συμπαγής. Και στην ώρα που πρέπει με ψυχραιμία –δεν πρέπει να λαμβάνονται αποφάσεις εν θερμώ- και αν υπάρχουν οι δυνάμεις εκείνες που μπορούν να οδηγήσουν την ΑΝΘΡΩΙΝΗ ΠΙΛΙΤΕΙΑ ή άλλα συνεργαζόμενα σχήματα σε μια άλλη πορεία, να το κάνουν. Κάθε άλλη επιλογή θα ήταν πράξη δειλίας από την πλευρά μου.
