Γράφει η Νίκη Κ. Κεραμέως: Δικηγόρος, Βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία και Τομεάρχης Παιδείας, Έρευνας & Θρησκευμάτων. Στις βουλευτικές εκλογές της 7ης Ιουλίου θα είναι υποψήφια με τη Νέα Δημοκρατία στον Βόρειο Τομέα της πρώην Β’ Αθήνας.
H γυναίκα σήμερα καλείται να αντεπεξέλθει σε πολλούς και απαιτητικούς ρόλους. Δίνει καθημερινά τον δικό της αγώνα για να είναι επιτυχημένη μητέρα, σύζυγος, επαγγελματίας, σε μια κοινωνία που, ενώ έχουν σημειωθεί πολλά και σημαντικά βήματα προς την επίτευξη της ισότητας των δύο φύλων, δυστυχώς μένουν πολλά ακόμα να γίνουν. Παγκοσμίως, η γυναικεία πολιτική συμμετοχή και εκπροσώπηση είναι πολύ περιορισμένη. Οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται και ως ψηφοφόροι και στα αιρετά αξιώματα. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών που αποτυπώνουν την κατάσταση των πραγμάτων το 2018:
• Μόνο το 24,1% όλων των βουλευτών παγκοσμίως είναι γυναίκες.
• Μόνο το 18,3% των γυναικών κατέχει υπουργικό θώκο, με την πλειονότητα αυτών να διατηρούν χαρτοφυλάκιο κοινωνικής πολιτικής.
Και στη χώρα μας, όμως, οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται τόσο στη Βουλή, όσο και στην απερχόμενη Κυβέρνηση.
• Στην τελευταία σύνθεση της Βουλής, κάθονταν 55 γυναίκες από το σύνολο των 300 βουλευτών, μόλις, δηλαδή, το 18,3%.
• Στην Κυβέρνηση, παρότι είχαμε ένα πολυπληθέστατο κυβερνητικό σχήμα 50 υπουργικών θέσεων, μόνο οι 8 καταλαμβάνονταν από γυναίκες, ήτοι περίπου το 16%.
Η πολιτική ανδροκρατείται, παρ’ ότι προφανώς δεν αμφισβητείται ούτε η επιστημονική κατάρτιση των γυναικών, ούτε η επαγγελματική τους αρτιότητα, αλλά ούτε και οι ηγετικές τους ικανότητες. Δύο, κατά τη γνώμη μου, είναι οι βασικοί λόγοι του «δημοκρατικού» αυτού ελλείμματος:
Πρώτον, απουσιάζουν οι δομές και οι πολιτικές. Πριν από 3 χρόνια είχα τη μεγάλη ευτυχία να είμαι έγκυος στο πρώτο μου παιδί, ενώ ήμουν βουλευτής. Δεν προβλεπόταν καμία μέρα ως άδεια εγκυμοσύνης ή λοχείας για τις γυναίκες βουλευτές. Ευτυχώς, στην τελευταία τροποποίηση του Κανονισμού της Βουλής προβλέφθηκε η δυνατότητα για τις εγκύους γυναίκες βουλευτές, 1 μήνα πριν και 1 μήνα αφότου γεννήσουν, να μπορούν να μετέχουν στις ψηφοφορίες με επιστολή, όταν είναι ονομαστικές, καθώς και όταν απαιτείται ειδική πλειοψηφία για τη λήψη απόφασης. Σε κάθε περίπτωση, είναι εξαιρετικά δύσκολο για μια γυναίκα βουλευτή να συνδυάσει τις δυο ιδιότητες. Ο εύκολος δρόμος είναι να θυσιάσει τον ένα ή τον άλλο ρόλο.
Δεύτερον, τα παρωχημένα στερεότυπα και οι δυσμενείς διακρίσεις με βάση το φύλο, που δεν έχουν ακόμη εκλείψει. «Η γυναίκα πολιτικός δεν μπορεί να αντιμετωπίσει δύσκολες καταστάσεις, εξαιτίας της γυναικείας ευαισθησίας της, άρα είναι καλή μόνο για τα κοινωνικά χαρτοφυλάκια», «η γυναίκα πολιτικός «ανεβαίνει» γιατί έχει «ιδιαίτερες σχέσεις» ή «γιατί είναι όμορφη»». Και αυτά είναι μόνο μερικά από τα στερεότυπα που αναπαράγονται ευρέως και συμβάλλουν, έτσι, στον φαύλο κύκλο της περιθωριοποίησης της γυναίκας, αποτελώντας τελικά τροχοπέδη για την ανάδειξή της σε θέσεις ευθύνης.
Οι παγιωμένες αντιλήψεις δύσκολα μετακινούνται, όμως αν το πιστέψουμε, πρωτίστως, εμείς οι ίδιες και δουλέψουμε προς αυτή την κατεύθυνση, τότε ναι, μπορούν να ανατραπούν. Οι γυναίκες μπορούμε να πετύχουμε πολλά, με βασική προϋπόθεση το υγιές πλαίσιο μιας αρμονικής συμβίωσης στον δημόσιο βίο, στην κοινωνία, μέσα στο σπίτι, μέσα στον στενό πυρήνα της οικογένειας, κοντά στους γονείς, τους συζύγους και τα παιδιά μας. Έτσι, μπορούμε να μεγαλουργήσουμε σε οποιονδήποτε τομέα της επαγγελματικής και εν γένει δημόσιας ζωής.