Γράφει: ο Άγγελος Πολύδωρος
Πώς να αρχίσεις και πώς να τελειώσεις για να εκφράσεις το θάνατο του Ρόμπερτ Ρέντφορντ, του ηθοποιού, σκηνοθέτη και ακτιβιστή, του οποίου το όνομα για μια μεγάλη περίοδο της ζωής του ήταν συνώνυμο των λέξεων «ξανθός» και «ωραίος» και παράλληλα συνδεδεμένο με την ίδρυση του Φεστιβάλ Sundance και του Ινστιτούτου Sundance που τον καθιέρωσε ως προστάτη του ανεξάρτητου σινεμά, δίνοντας βήμα σε νέες φωνές που άλλαξαν το κινηματογραφικό τοπίο…
Είχε γεννηθεί 18 Αυγούστου 1936, στη Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνια και έφυγε από κοντά μας στις 16 Σεπτεμβρίου 2025. Ήταν ένα ατίθασο παιδί που έκλεβε τάσια τροχών στο λύκειο και έχασε την υποτροφία του για το μπέιζμπολ στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο λόγω μέθης. Ωστόσο, ως μαθητής λυκείου, είχε επιδείξει μια ιδιαίτερη κλίση ως γελοιογράφος και αυτό συνέβαλε στην απόφασή του να σπουδάσει σοβαρά τέχνη.
Ξεκίνησε την καριέρα του στο θέατρο και την τηλεόραση τη δεκαετία του ’60. Έπαιξε στο Μπρόντγουεϊ σε μια σειρά από θεατρικά έργα, μεταξύ των οποίων το «Barefoot in the Park», το οποίο του εκτόξευσε τη φήμη. αλλά σύντομα μεταπήδησε στη μεγάλη οθόνη. Με την ξανθή, γοητευτική του παρουσία και το χαρισματικό του παίξιμο, έγινε το απόλυτο σύμβολο της χρυσής εποχής του Χόλιγουντ στα τέλη του ’60 και τη δεκαετία του ’70. Συνεργάστηκε με κορυφαίους σκηνοθέτες και σφράγισε μια σειρά από εμβληματικές ταινίες, είτε ως ρομαντικός πρωταγωνιστής είτε ως αντι-ήρωας.
Παράλληλα με την υποκριτική, ανέπτυξε πολιτική και οικολογική δράση και χρησιμοποίησε την επιρροή του για να προωθήσει περιβαλλοντικούς σκοπούς και την περιουσία του για να αποκτήσει ακίνητο στη Γιούτα, το οποίο μετέτρεψε σε ράντσο.
Η εικόνα του, μελαγχολική και δυνατή ταυτόχρονα, συμβολίζει μια εποχή ρομαντισμού και κριτικής στάσης απέναντι στο αμερικανικό όνειρο. Ο Ρέντφορντ υπήρξε κάτι παραπάνω από σταρ: ήταν ένας δημιουργός που ένωσε το λαϊκό με το καλλιτεχνικό σινεμά.
Μερικές χαρακτηριστικές ταινίες από την φιλμογραφία του:
Butch Cassidy and the Sundance Kid (1969, του Τζορτζ Ρόι Χιλ) – Η ταινία που τον έκανε σταρ, με τον Πολ Νιούμαν.
The Sting (1973, του Τζορτζ Ρόι Χιλ) – Ακαταμάχητο ντουέτο με τον Πολ Νιούμαν και Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας.
The Way We Were (1973, του Σίντνεϊ Πόλακ) – Ρομαντικό δράμα με την Μπάρμπρα Στρέιζαντ.
Three Days of the Condor (1975, του Σίντνεϊ Πόλακ) – Πολιτικό θρίλερ που σφράγισε την εποχή.
All the President’s Men (1976, του Άλαν Πάκουλα) – Άλλο πολιτικό θρίλερ, για το σκάνδαλο Watergate, με τον Ντάστιν Χόφμαν.
Ordinary People (1980) –Σκηνοθετικό του ντεπούτο που κέρδισε Όσκαρ Σκηνοθεσίας (και Καλύτερης Ταινίας).
Out of Africa (1985, του Σίντνεϊ Πόλακ) – Με τη Μέριλ Στριπ, συμμετείχαν στο Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας.
Quiz Show (1994) – Εξαιρετικό δράμα, σκηνοθετημένο από τον ίδιο και υποψήφιο για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, γύρω από τα στημένα τηλεοπτικά παιχνίδια.
All Is Lost (2013, του Τζέι Σι Τσάντορ) – Μοναδική, σχεδόν σιωπηλή ερμηνεία επιβίωσης από ναυάγιο.
The Old Man & the Gun (2018, του Ντέιβιντ Λόουρι) – Η τελευταία του εμφάνιση. Μια αποχαιρετιστήρια ερμηνεία, πάνω στην αληθινή ιστορία του Φόρεστ Τάκερ και της τολμηρής απόδρασής του από το Σαν Κουέντιν σε ηλικία 70 ετών.
