Ο ίδιος ο Μποντ, αλλά και ο τρόπος ζωής του, το ντύσιμό του, οι γυναίκες του, τα αυτοκίνητά του, οι ατάκες του, στηρίχτηκαν πάνω σ’ αυτή την αδυναμία των προκατόχων του, γι’ αυτό και πέτυχαν να μας απασχολούν κατά το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα. Μια αδυναμία, την οποία δεν διέθετε, διότι από το πρώτο κιόλας μυθιστόρημα, φάνηκε ότι θα εξελισσόταν με διαφορετικό τρόπο από τους άλλους ήρωες αστυνομικών μυθιστορημάτων ή μυθιστορημάτων κατασκοπίας.
Από το πρώτο μυθιστόρημα, ο μυστικός πράκτορας Τζέιμς Μποντ ακολούθησε σαν συμβουλή, τα λόγια ενός συναδέλφου του, του Ματίς, ο οποίος του είχε πει κάποτε αναφερόμενος στους «κακούς»: «Τώρα πια ξέρεις πως είναι φτιαγμένοι και τι μπορούν να κάνουν στους άλλους…Περιβαλλόμαστε από ανθρώπινα όντα, αγαπητέ μου Τζέιμς… Είναι πιο εύκολο να πολεμήσουμε γι’ αυτούς, παρά για τους πρίγκιπες. Όμως… θα με απογοητεύσεις αν γίνεις και συ άνθρωπος. Θα χάσουμε μια υπέροχη μηχανή».
Μετά από αυτό ο Μποντ, σε όλα τα υπόλοιπα μυθιστορήματα είναι εγκληματικά εργατικός και εργάζεται πραγματικά σαν «μηχανή». Εκτελεί τις αποστολές του με χειρουργική ακρίβεια, είναι ψυχρός και κυνικός (με μια δόση χιούμορ, που δεν το χάνει ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές) και πότε–πότε μπορούμε να πούμε ότι διαθέτει και… ίχνη συναισθηματισμού.
Το «δυνατό» αυτό σημείο συνέλαβαν και οι σεναριογράφοι των ταινιών, γι’ αυτό και οι ταινίες του, από την πρώτη («Εναντίον Δόκτορος Νο») μέχρι την προτελευταία («Casino Royal»), είναι γεμάτες δράση, με ελάχιστες σκηνές στοχασμού πάνω στη ζωή και το θάνατο, ή την αλήθεια και τη δικαιοσύνη. Μακριά από αυτόν τέτοιες φιλοσοφικές αναζητήσεις.
Ο πράκτορας Μποντ, με την «άδεια να σκοτώνει» (τα δύο μηδενικά πριν από τον αριθμό 7), δουλεύει για να ζει. Στην κυριολεξία, κάνει προσπάθειες να μη τον σκοτώσουν. Εργάζεται υπερβολικά επικίνδυνα, γι αυτό και απολαμβάνει μια πλούσια ζωή, επειδή δεν ξέρει τι θα του ξημερώσει η επόμενη μέρα. Ταξιδεύει παντού, γνωρίζει κόσμο και ειδικά γυναίκες. Ντύνεται πάντα στην μόδα. Οδηγεί καινούργια αυτοκίνητα και τέλος, εξολοθρεύει τους αντιπάλους του. Πράγμα που κάνει ευχαρίστως κατόπιν εντολής και όχι επειδή ενοχλούνται τα προσωπικά του «πιστεύω» και οι ιδέες του. Είναι ένας ήρωας-μηχανή και ταυτόχρονα ένας ήρωας χωρίς σύνορα, για τον οποίο έχει αποδειχθεί ότι ο κόσμος μας δεν είναι αρκετός.
Ύστερα απ’ όλα αυτά, θα μπορούσε να αναρωτηθεί κάποιος: είναι ο Μποντ η προσωποποίηση της «παγκοσμιοποίησης»; Ίσως. Εάν ο όρος «παγκοσμιοποίηση» είχε εμφανιστεί πριν από αυτόν. Εμφανίστηκε όμως, περί το τέλος του 20ου αιώνα, ενώ ο τρόπος ζωής του, υπήρχε στα βιβλία του Φλέμινγκ από το 1953 και στις οθόνες μας από το 1962.
Ο Τζέιμς Μποντ, ήταν ο πρώτος φανταστικός ήρωας, που σκιαγράφησε τον όρο «παγκοσμιοποίηση» και προετοίμασε, μέσα από τις περιπέτειές του, το κινηματογραφικό και στη συνέχεια το τηλεοπτικό κοινό να αποδεχθεί τα χαρακτηριστικά της, αφού πρώτος τα πρόβαλε μέσα από τη ζωή του, τις συνήθειές και τις περιπέτειές του.
Αυτό καθεαυτό το περιεχόμενο των περιπετειών του, περιέχει μια παγκοσμιότητα.
❍ ❍ ❍
(Στις επόμενες πέντε συνέχειες -αντάξιες της πεντηκονταετούς διάρκειας του ήρωα- θα αναλυθούν τα χαρακτηριστικά του όρου «παγκοσμιοποίηση», όπως αυτή εκλαμβάνεται σήμερα. Θα γίνει μια μελέτη της πορείας του παγκοσμιοποιημένου εγκλήματος, μέσα από τους χαρακτήρες των «κακών» που αντιμετώπιζε ο μυστικός πράκτορας, αλλά και της παγκόσμιας αστυνόμευσης, όπως είχε προβλεφθεί στις ταινίες του, πολύ καιρό πριν το τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου. Επίσης, θα αναπτυχθεί το πώς οι συνήθειες του πράκτορα Μποντ, επηρέασαν τις καταναλωτικές συνήθειες του κοινού σε παγκόσμια κλίμακα καθώς και άλλα συναφή θέματα).
Άγγελος Πολύδωρος
