Τρεις ιστορίες. Ένας χώρος. Μια κοπέλα πληροφορείται το θάνατο της μητέρας της (με την οποία δεν είχε σχέσεις), απ’ τον τελευταίο της εραστή. Δύο φίλοι συναντιούνται μετά από χρόνια, δίνοντας την ευκαιρία στον ένα να μιλήσει για το συμβάν, που του κόστισε την αθωότητα και την όρεξη για ζωή. Μια ώριμη γυναίκα και ένας άστεγος νεαρός βρίσκουν για ένα βράδυ το άγγιγμα που τόσο έχουν στερηθεί, ο ένας στην αγκαλιά του άλλου. Με λόγο που έχει τις ρίζες του στο ρεαλιστικό και ψυχολογικό θέατρο, τα τρία μονόπρακτα προσπαθούν να διεισδύσουν στη σκέψη των ηρώων, μετατρέποντάς τους για λίγα λεπτά από ασήμαντα άτομα, φθαρμένα από την καθημερινότητα, σε τραγικούς ήρωες της δικής τους ζωής. Σε όλους δίνεται, σαν χρέος που έχει καθυστερήσει εδώ και χρόνια, ο χώρος να αναμετρηθούν με ανάγκες που για καιρό απέφευγαν, φοβούμενοι τις μετέπειτα επιπτώσεις. Ανάγκες που βρίσκουν τη γέννησή τους στα χρόνια της παιδικής αθωότητας. «Ξέρεις ότι ο άνθρωπος αρχίζει να χάνει επισήμως την αθωότητά του στα δέκα του χρόνια;», αναφέρει ο Ζαν στο δεύτερο μονόπρακτο «Γκαρσόν, μια μπίρα!» και έχει δίκιο. Μέχρι εκείνη τη στιγμή όλα τα βιώματα δεν φιλτράρονται μέσα του γιατί δεν έχει δημιουργήσει τις άμυνες να το κάνει. Ό,τι ζει έχει άμεση επίδραση στο συναισθηματικό του γίγνεσθαι και τον ακολουθεί στην υπόλοιπη ζωή του. Κάποια στιγμή θα εκτονωθεί ή θα μείνει για πάντα θαμμένο. Η γυναίκα στο τρίτο μονόπρακτο «Κάτι να θυμάσαι», έχει φτάσει στην τέταρτη δεκαετία της και ακόμα κουβαλάει την απόρριψη που είχε βιώσει παιδί, η οποία έχει πάρει τώρα τη μορφή της απάρνησης για κάθε είδος μητρικού ενστίκτου. Ο νεαρός τη φέρνει αντιμέτωπη μ’ αυτό και αυτή καλείται να το γευτεί ή να το αποβάλει μια για πάντα. Η Νάντια του πρώτου έργου, αν και ζει χρόνια μακριά από τη μητέρα της, δεν έχει ίχνος συμπόνιας να της προσφέρει. Ούτε ο θάνατός της καταφέρνει να τη λυγίσει. Τα παιδιά γίνονται αμείλικτα, αν τους πληγώσεις την τρυφερή, άδολη ανάγκη τους για αγάπη. Γίνονται κενοί τάφοι, που πενθούν το πρόωρα χαμένο παιδί, που κάποτε κατοικούσε μέσα τους. Θαμώνες, υπάλληλοι ή τυχαίοι πελάτες ενός μπαρ, εκμεταλλεύονται όλοι τη χαλαρή και μελαγχολική ατμόσφαιρα που προσφέρει ο χώρος – σε συνδυασμό με την άφθονη κατανάλωση αλκοόλ – για να έχουν «κάτι να θυμούνται», αργότερα, απ’ αυτή τη βραδιά, που έτυχε να είναι διαφορετική από τις προηγούμενες ίδιες.
Συγγραφή-Σκηνοθεσία: Στέφανος Κακαβούλης.
Παίζουν (με σειρά εμφάνισης): Χάρης Χαραλάμπους, Μέλανι Μαρχάινε, Βαγγέλης Κατσάπης, Βαλάντης Κωστόπουλος, Βίκυ Κουκουτσίδη, Αντώνης Αντωνάκος.
Παραστάσεις: 15-25 Σεπτεμβρίου.
Τιμή εισιτηρίου: 10 ευρώ (με πρόγραμμα). Ώρα έναρξης: 22.00.
Θέατρο Επί Κολωνώ (Φουαγιέ – μπαρ), Λένορμαν & Ναυπλίου 12. Τηλ.: 2105138067
