Η μεγάλη επιτυχία του Βλαδίμηρου Κυριακίδη παιγμένη από γιατρούς και νοσηλευτές
Στο Αμφιθέατρο του Νοσοκομείου «Σωτηρία» ολοκληρώθηκαν την Κυριακή 9 Απριλίου 2017, από τη θεατρική ομάδα του νοσοκομείου (γιατροί, νοσηλεύτριες, νοσηλευτές και διοικητικοί υπάλληλοι) οι παραστάσεις του θεατρικού έργου του Σάμιουελ Μπόμπρικ «Άμλετ ο Β’». Ένα έργο, το οποίο ο συγγραφέας ακολουθώντας το πρωτότυπο κείμενο του Σαίξπηρ, αποδομεί με σουρεαλιστική διάθεση και σαρκασμό και το οποίο ανέβηκε σε μετάφραση Ερρίκου Μπελιέ και διασκευή Βλαδίμηρου Κυριακίδη. Πρόκειται για το ίδιο έργο που έκανε πάταγο από τον Οκτώβριο 2016 στο Θέατρο Ζίνα και στη συνέχεια στο Ράδιο Σίτυ της Θεσσαλονίκης.
Πρόκειται για μια παρωδία, στην οποία οι πολιτικές ίντριγκες, οι δολοπλοκίες, η ιδιοτέλεια, η βεβήλωση των θεσμών, οι εξαρτήσεις, τα πάθη, οι διαστροφές, το γκρέμισμα των κανόνων, η πνευματική νωθρότητα και άλλα πολλά αντιστοιχούν στη σύγχρονη πραγματικότητα. Ο δε Άμλετ, παραπαίει ανάμεσα στη λογική και την τρέλα, με πάθος για εκδίκηση για τον δολοφονημένο πατέρα του και αγάπη για τη μητέρα του και την Οφηλία και ταυτόχρονα βασανίζεται από το αιώνιο ερώτημα «Να ζει κανείς ή να μη ζει;»
Συνοψίζοντας την όλη κατάσταση, ως διαφημιστικό teaser, θα γράφαμε την υπόθεση ως εξής: «Βασίλειο τη Δανιμαρκίας, κάστρο της Ελσινόρης, έτος 1217: Ο τρελάρας Άμλετ που δεν ξέρει τι του γίνεται, πείθεται από το γελοιωδέστερο φάντασμα της ιστορίας, για να πάρει εκδίκηση, να σκοτώσει τον θείο του που δολοφόνησε τον πατέρα του και παντρεύτηκε τη μητέρα του. Γύρω του, ζουν έντονες καταστάσεις η αδελφή του Οφηλία, η οποία δεν χάνει ευκαιρία για να καπνίσει χόρτο, Ο gay Λαέρτης που δεν κρύβει την αδυναμία του για ρωμαλέους άνδρες, η αλλοπαρμένη Γερτρούδη και ο φοβητσιάρης Λαέρτης».
Όλοι οι χαρακτήρες του Σαίξπηρ εδώ, είναι συνονθύλευμα από κωμικές φιγούρες, που συζητούν με τη γλώσσα και τους ιδιωματισμούς της σύγχρονης εποχής, ενώ δεν παύουν να αυτοσχεδιάζουν θίγοντας καίρια θέματα της καθημερινότητας. Τα γκαγκ, οι βωμολοχίες και οι κωμικές -έως μπουρλέσκ- καταστάσεις εναλλάσσονται με καταιγιστικό ρυθμό, υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Θανάση Παγωνίδη και οδηγούν το κοινό σε ξεσπάσματα γέλιου και αυθόρμητα χειροκροτήματα.
Στην παράσταση του «Σωτηρία» έπαιξαν με κέφι και επαγγελματική ευσυνειδησία, αλλά και έξοχη υποκριτικότητα (με σειρά εμφάνισης) οι: Θεανώ Τσακμάκη (ως Φραγκίσκος αλλά και ως Ρόζενγκραντ), Αλεξία Μαρία (Οράτιος), Θανάσης Παγωνίδης (Φάντασμα), Βασίλης Βέργος (Γκίλτερστερν), Λευτέρης Μπερσίμης (Κλαύδιος), Ανθή Βασιλειάδου (Γερτρούδη), Πάνος Πανίδης (ως Πολώνιος, αλλά και ως Νεκροθάφτης), Μαρία Φασουλάκη (Οφηλία), Παναγιώτης-Δημήτρης Σπιθάκης (Λαέρτης) και Ιωάννης Ροΐδης (Άμλετ).
Το έργο προσαρμόστηκε για τη σκηνή του αμφιθεάτρου του «Σωτηρία» από τον Θανάση Παγωνίδη. Την επιμέλεια της μουσικής, των κοστουμιών και των σκηνικών είχαν οι Παναγιώτης Πανίδης και Θανάσης Παγωνίδης. Την κατασκευή των σκηνικών είχε αναλάβει ο Νίκος Γαρμπής, τη σκηνογραφία ο Π. Πανίδης, τον φωτισμό ο Θ. Παγωνίδης, το μακιγιάζ η Νόνα Μπετίνη, το θεατρικό εργαστήριο η Μελίνα Πλαστή, την επιμέλεια της αφίσας και του προγράμματος η Κατερίνα Μούλου και διευθύντρια σκηνής ήταν η Σταυρούλα Πατερογιάννη. Στην τεχνική υποστήριξη ήσαν οι: Γιάννης Μερσινιάς, Χρήστος Συκαράς και Παναγιώτης Δεληνικόλας.
Να σημειωθεί ότι αυτό είναι το δεύτερο έργο που ανέβασε η θεατρική ομάδα του «Σωτηρία». Το πρώτο ήταν το «Παίζοντας με τον Μπρεχτ», που είχαν ανεβάσει την άνοιξη του 2010. Επρόκειτο δε για μια συρραφή αποσπασμάτων από τέσσερα έργα του Μπρεχτ: Το «Βίο του Γαλιλαίου», τη «Μάνα Κουράγιο και τα παιδιά της», το «Μονόλογο της Ψαροπώλισσας» (από το «Ανάγνωση στον Μπρεχτ») και την «Εβραία».
