Ο Χόρχε Μπουκάι με το κείμενό του αυτό, θα αφυπνίσει το αναγνωστικό κοινό και θα το συνοδεύσει ως το κατώφλι του θαυμαστού, απύθμενου και σκοτεινού κόσμου της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης. Οι μικρές ιστορίες – παραμύθια που υπάρχουν στο βιβλίο, ιστορίες παρηγορητικές, αστείες, λυτρωτικές, στοχεύουν στην καρδιά του αναγνώστη, απευθύνονται στο συναίσθημα και τον βοηθάνε να χτίσει μια γέφυρα με τη λογική και να ψάξει την αλήθεια μέσα από την καρδιά του.
Στο βιβλίο αυτό ο Μπουκάι θα ασχοληθεί με την αυτοεκτίμηση. Θα συνοψίσει τα συστατικά της υγιούς αυτοεκτίμησης στη λέξη Valor (Αξία). Θα τη γράψει από πάνω προς τα κάτω και θα χρησιμοποιήσει κάθε γράμμα για μια ιδέα και έννοια: Verdadero (Αληθινός), Autonomia (Αυτονομία), Limites (Όρια), Orgullo (Υπερηφάνεια) και Recibir (Δέχομαι). Και θα δώσει τελικά τον ορισμό: έχω υψηλή αυτοεκτίμηση πάει να πει πως είμαι αληθινά αυτός που είμαι, αυτόνομος, ικανός να οριοθετώ, περήφανος που είμαι αυτός που είμαι και απολύτως ανοιχτός να δεχτώ από το σύμπαν αυτά που έχω κερδίσει.
Δίνει τον ορισμό του εγωιστή: Είναι αυτός που προτιμάει τον εαυτό του από τους άλλους. Εξετάζει το μήνυμα που συμμερίζονται όλα τα πνευματικά δόγματα και οι περισσότερες θρησκείες: «Αγάπα τον πλησίον σου ως σεαυτόν».
Αναλύει αυτό που μας εμποδίζει να είμαστε πραγματικά ο εαυτός μας, τον φόβο (ο φόβος είναι επινόηση της σκέψης, κρύβει μια επιθυμία, και νικιέται μόνο με τη δράση). Μας προτρέπει: «καν΄ το κι ας φοβάσαι».
Επίσης εξετάζει τον τρόμο, το στρες, τον πανικό, την κατάθλιψη, τον φόβο του θανάτου, τον οίκτο, τη συμπόνια, τη χαρά της προσφοράς και τον εγωκεντρισμό.
Τονίζει ότι υπάρχουν τρεις θεμελιώδεις φόβοι: ο φόβος της μοναξιάς, η αίσθηση της αδυναμίας και ο φόβος της απώλειας του ελέγχου. Μιλάει για τις δυο καταστάσεις
(εξασθένηση και εξορία) που συνδυάζουν και τους τρεις φόβους. Κατά την αρχαιότητα, όταν η ποινή του θανάτου έμοιαζε ανεπαρκής τιμωρία για έναν εγκληματία ή πολιτικό, τον εξόριζαν. Ο εκτοπισμός ήταν η χειρότερη τιμωρία κι από τον θάνατο…
Μας δίνει το κλειδί της νεότητας (είναι η ανάπτυξη, η συνεχής και αέναη εξέλιξη, η αναζήτηση καινούργιων πραγμάτων, η έρευνα, οι στόχοι, τα σχέδια και οι επιθυμίες).
Μας ενημερώνει ότι υπάρχουν τρεις βασικοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να αντιστρέψουμε τον θυμό και να επιτεθούμε στον εαυτό μας, αντί να τον αφήσουμε να ξεσπάσει πάνω στον άλλον. Ο ένας είναι οι ενοχές, ο δεύτερος είναι η κατάθλιψη και ο τρίτος οι ψυχοσωματικές ασθένειες (π.χ. το έλκος στομάχου).Ο Χ. Μπουκάι λέει χαρακτηριστικά: ότι η ενοχή είναι ένα φίμωτρο που το φοράμε μόνο σ΄ αυτούς που δεν δαγκώνουν…
«Ήταν κάποτε ένας γιατρός. Φεύγοντας από την πόλη όπου έμενε για να πάει σε δουλειά συνάντησε την πανούκλα που έμπαινε στο χωριό. Της λέει:
-Πάλι εδώ;
Και εκείνη απαντά:
– Είναι η σειρά μου.
– Πόσους θα πάρεις αυτή τη φορά;
– Λίγους, 1.200.
Έπειτα από δέκα ημέρες, καθώς έφευγε από το χωριό, συνάντησε πάλι την πανούκλα, η οποία έφευγε και αυτή.
– Μου είπες ψέματα. Είπες 1.200 και πήρες 5.000. Και εκείνη απάντησε:
– Εγώ; Εγώ πήρα 1.200. Τους υπόλοιπους τους σκότωσε ο φόβος….
Ζούμε σε μια εποχή, λέει ο Μπουκάι, όπου κάποιους θα μας σκοτώσει η κρίση. Αλλά πρέπει να μάθουμε ότι ο φόβος θα σκοτώσει τους υπόλοιπους…»
Βασικά χαρίσματα της γραφής του Μπουκάι είναι η απλότητα και η αμεσότητα, ο στοχασμός, το χιούμορ και η ευαισθησία. Διαβάστε τον.
– Ο Χόρχε Μπουκάϊ έχει ρίζες αραβικές και εβραϊκές. Γεννήθηκε το 1949 στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής. Έχει δουλέψει ως πωλητής, ασφαλιστής, ταξιτζής, έχει σπουδάσει θέατρο και ιατρική. Είναι γιατρός και θεραπευτής της Σχολής Γκεστάλτ. Έχει εκδώσει δώδεκα βιβλία αυτογνωσίας και αυτοβοήθειας, μεταφρασμένα σε 22 γλώσσες, όλα στις λίστες των μπεστ σέλερ.
