Ανακοίνωση με αφορμή την έγκριση του προϋπολογισμού του δήμου Βριλησσίων που υπερψηφίστηκε στο δημοτικό συμβούλιο της 23ης Δεκεμβρίου, με μόλις 10 ψήφους σε σύνολο 33 παρόντων δημοτικών συμβούλων (σύσσωμη η αντιπολίτευση καταψήφισε) εξέδωσε η «Δράση για μια άλλη πόλη».
Η δημοτική κίνηση επισημαίνει ότι «ο προϋπολογισμός του 2020 ψηφίστηκε “ομόφωνα”, σύμφωνα με τις νέες διατάξεις της κυβέρνησης, όπου ως ομοφωνία νοείται το σύνολο αποκλειστικά των θετικών ψήφων, τα «κατά» και τα «παρών» δεν προσμετρώνται. Στην περίπτωσή μας υπερψήφισαν οι 10 σύμβουλοι της διοικούσας παράταξης επί συνόλου τριάντα τριών συμβούλων».
Αναλυτικά, η ανακοίνωση:
«Τρεις επισημάνσεις, στην ίδια κατεύθυνση, έθεσε η ΔΡΑΣΗ στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο της χρονιάς που συζήτησε το Τεχνικό Πρόγραμμα και τον προϋπολογισμό του 2020. Ο Δήμαρχος απάντησε με αρκετά «ΘΑ», αναγνωρίζοντας, σε κάποιο βαθμό, την βασιμότητα της κριτικής μας.
Πιο συγκεκριμένα, κατά τη συνεδρίαση επισημάναμε τα εξής:
Πρώτον, την ανάγκη εκπόνησης ενός αξιόπιστου Στρατηγικού Σχεδίου για τον Δήμο, βασισμένου σε αξιολογημένες ανάγκες της τοπικής κοινωνίας, (οι οποίες θα πρέπει πρώτα να διερευνηθούν), ώστε κάθε δημοτική δράση να ανταποκρίνεται σε βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα προγράμματα, που με τη συνεχή παρακολούθηση και αξιολόγησή τους θα βελτιώνουν τη διαβίωση στην πόλη.
Ένα σχέδιο που θα αποκαλύπτει σε ποιους τομείς πρέπει να δοθεί προσοχή και βαρύτητα, ώστε να αποφεύγονται οι γενικότητες, οι αντιγραφές και η αποσπασματική προσέγγιση των προβλημάτων και να διαμορφώνονται πολιτικές με όρους σχεδιασμού και προοπτικής.
Θα άξιζε π.χ. να διερευνηθεί αν η υπάρχουσα διάρθρωση του Δήμου, με τα συγκεκριμένα Νομικά Πρόσωπα, εξυπηρετεί καλύτερα από το εάν αυτά ενταχθούν στον κεντρικό μηχανισμό του Δήμου. Αναλόγως θα άξιζε να συζητηθούν ειδικότερα προγράμματα για τομείς της δημοτικής πολιτικής, όπως η προαγωγή της υγείας μέσα από την πρόληψη, οι παρεμβάσεις για τα σχολεία, τον αθλητισμό, κ.α. ώστε να μην «τσαλαβουτάμε» από το ένα θέμα στο άλλο και να παράγονται αποτέλεσμα που θα λειτουργούν μακρόχρονα και προσθετικά.
Αυτός ο τρόπος λειτουργίας είναι βέβαια κοπιαστικός και πιο χρονοβόρος αλλά είναι ο μόνος που μπορεί να κινητοποιήσει την τοπική κοινωνία και να οδηγήσει σε βιώσιμα προγράμματα που ανταποκρίνονται στις ανάγκες της. Φαίνεται ότι είναι ακόμη δύσκολο να κατανοηθεί ότι όλοι οι τομείς που εμπλέκονται στη λειτουργία μιας πόλης, (πολιτισμός, κοινωνική πολιτική, συμμετοχή πολιτών, τεχνικά έργα, υπηρεσίες δήμου, οικονομικά κλπ), αναπτύσσονται σε αλληλεξάρτηση. Όσο πάντως αυτά αγνοούνται, τόσο θα συνεχίζεται το σημερινό πολιτικάντικο μοντέλο διοίκησης, όπου ο παράγων «χρόνος» περιορίζεται στην εκάστοτε «δική μας» τετραετία.
Δεύτερον, παραμονές του 2020, κατατίθεται στο δημοτικό συμβούλιο το τεχνικό πρόγραμμα και ο προϋπολογισμός χωρίς να υπάρχει ενημέρωση των συμβούλων για βασικές παραμέτρους της διαμόρφωσής του: Κανείς π.χ. δεν γνωρίζει τι σκέφτεται να πράξει η διοίκηση στο ζήτημα της μεταφοράς των απορριμματοφόρων από την Ναυτική Βάση, στον χώρο της οδού Μητροπούλου (από τον Σεπτέμβριο του 2015 εκκρεμεί η κατάθεση σχεδίου αξιοποίησής του από τη δημοτική αρχή), στον χώρο του πρώην τένις κλαμπ και τέλος, για το Γενικό Πολεοδομικό και το Ρυμοτομικό Σχέδιο του Δήμου που εκκρεμούν από το 2010 στις επιτροπές του Υπουργείου Περιβάλλοντος. Άραγε, από τα οικόπεδα που είχαν δεσμευτεί τότε για το ΕΡΣ, τι έχει απομείνει και τι θα μπορούσε σήμερα να αξιοποιηθεί;
Όλα τα στοιχεία δηλαδή που αποσαφηνίζουν την εικόνα πάνω στην οποία στηρίζεται ένα Τεχνικό Πρόγραμμα και ο αντίστοιχος προϋπολογισμός του, και χωρίς τα οποία κάθε πρόταση είναι έωλη και αποσπασματική, παραμένουν άγνωστα για τις δημοτικές παρατάξεις! Ζητήματα αλληλεξαρτώμενα, που επηρεάζουν καθοριστικά όσα συζητούνται σήμερα στο προάστιο, βλ. γκαράζ απορριμματοφόρων, δημοτικό οικόπεδο στην είσοδο των Άνω Βριλησσίων, χωροθέτηση δεύτερου κλειστού Γυμναστηρίου, ΣΒΑΚ κ.α.
Τρίτον, όλα τα προηγούμενα έχουν μια κρίσιμη προϋπόθεση: Τη δημοκρατική συγκρότηση της τοπικής πολιτείας. Δεν νοείται σχεδιασμός χωρίς διερεύνηση αναγκών με συμμετοχή των δημοτών. Πώς να βρεθεί η κατεύθυνση, εάν οι δημότες δεν συμβάλουν; Πώς να εφαρμοστεί μια πολιτική χωρίς τη συνεργασία τους (π.χ. ανακύκλωση); Πώς συγκροτείται Πόλη και όχι Χώρος, αν δεν δοθεί βήμα λόγου στους ανθρώπους που ζουν εδώ; Τι νόημα έχει η πολιτική χωρίς αυτά;
Ο Δήμος δεν είναι επιχείρηση. Είναι πολλά περισσότερα. Ακόμη κι αν ένα δημοτικό συμβούλιο σχεδιάσει σωστά, πώς θα εφαρμόσει αυτά που αποφάσισε χωρίς τους πολίτες; Πώς θα αξιολογηθεί; Και σε ποιόν θα απολογείται; Πληροφόρηση, ενημέρωση, συζήτηση, σχεδιασμός και δημοκρατία είναι ζητήματα αδιαχώριστα. Και είναι ακριβώς αυτά, στα οποία η σημερινή διοίκηση του Δήμου έχει χαμηλές επιδόσεις. Εξ ου και οι καθεστωτικού τύπου συμπεριφορές που τελευταία έχουν κάνει την εμφάνισή τους…
Σε όλα τα προηγούμενα ο Δήμαρχος υπήρξε συγκαταβατικός: Για μια ακόμα φορά υποσχέθηκε ότι ΘΑ συγκαλέσει θεματικό συμβούλιο για την εξέλιξη των πολεοδομικών ζητημάτων, ότι ΘΑ ενταχθούν προτάσεις της αντιπολίτευσης στην πρώτη αναμόρφωση του προϋπολογισμού του 2020, ότι ΘΑ δοθεί προσοχή στη λειτουργία της Δημοτικής Επιτροπής Διαβούλευσης, (η οποία συγκληθήκε ερήμην της τοπικής κοινωνίας από επιλαχόντες των δημοτικών συνδυασμών για να διασφαλιστεί η απαρτία και το τυπικό της σύγκλισής της), ότι ΘΑ συζητηθεί η «επικαιροποίηση» της Μελέτης Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑΚ) που ΘΑ λύσει τα κυκλοφοριακά προβλήματα των Βριλησσίων.
Η ΔΡΑΣΗ καταψήφισε το Τεχνικό Πρόγραμμα και τον προϋπολογισμό. Διότι δεν νοείται να εγκλωβιζόμαστε οι πάντες στην ίδια θεματολογία, ούτε να μετέχουμε σε άνευ περιεχομένου αψιμαχίες παρατάξεων. Σε τελευταία ανάλυση, προτάσεις για τα προβλήματα των Βριλησσίων όλοι έχουν. Η οπτική λείπει! Αυτό δηλαδή που διαφοροποιεί όσους αγωνιούν από εκείνους που δείχνουν ότι όλα μια χαρά πορεύονται»
