Όπως ανέφερε ο ίδιος, οι προϋποθέσεις αυτές δεν επέτρεπαν στα πρώτα Νομικά Πρόσωπα που δημιουργήθηκαν στους «Καποδιστριακούς» Δήμους τη δημιουργία μόνιμων θέσεων. Ωστόσο, όταν ύστερα από λειτουργία κάποιων χρόνων, τα οικονομικά στοιχεία επέτρεψαν την τροποποίηση των οργανισμών τους, ο Δήμος προκήρυξε 27 μόνιμες θέσεις. «Έχουν περάσει έκτοτε δύο χρόνια και δεν είναι ακόμα δυνατό να μονιμοποιηθούν αυτοί οι άνθρωποι», κατέληξε ο κ. Ανδριανάκης.
Παράλληλα, αιτιολογώντας την επιλογή των συμβάσεων έργου, υποστήριξε ότι το νομικό καθεστώς δεν επέτρεπε την υπογραφή συμβάσεων ορισμένου χρόνου μεγαλύτερων από 8 μήνες, ενώ για τη λειτουργία των παιδικών σταθμών απαιτείται προσωπικό για 11 μήνες τον χρόνο. «Γι’ αυτό καταλήξαμε στις συμβάσεις μίσθωσης έργου ενός έτους», εξήγησε, ολοκληρώνοντας την τοποθέτησή του.
Αντιπαράθεση για την ασφάλιση των υπαλλήλων
Στην πορεία της συνεδρίασης, έντονη αντιπαράθεση ξέσπασε και ανάμεσα στον κ. Λέκκα και τον σύμβουλο της παράταξης ΧΑΛΑΝΔΡΙ ΦΙΛΙΚΗ ΠΟΛΗ Άρη Βλασσόπουλο αναφορικά με το θέμα της ασφάλισης των συμβασιούχων.
Συγκεκριμένα, ο κ. Βλασσόπουλος κατηγόρησε τη διοίκηση ότι οι συμβασιούχοι των σταθμών, εφόσον καλύπτουν τα κριτήρια της «εξαρτημένης εργασίας», θα έπρεπε να είναι ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ και όχι στο ΤΕΒΕ, όπως ισχύει, με τον κ. Λέκκα να αντιτείνει ότι κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατό.
Ορμώμενη από τη θέση του κ. Βλασσόπουλου, η επικεφαλής της ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ έστρεψε τα βέλη της και στην παράταξη της μείζονος μειοψηφίας. «Εσείς όταν ψηφίζετε τις συμβάσεις δεν γνωρίζετε ότι είναι παράνομες, εφόσον πρόκειται για σχέση εξαρτημένης εργασίας και όχι μπλοκάκι παροχής υπηρεσιών;», διερωτήθηκε.
Απαντώντας, ο επικεφαλής της παράταξης ΧΑΛΑΝΔΡΙ ΦΙΛΙΚΗ ΠΟΛΗ Στάθης Ανδρεόπουλος υποστήριξε ότι στις συμβάσεις δεν αναφέρεται ο ασφαλιστικός φορέας, ο οποίος, όπως είπε, δεν προβλέπεται από τη νομοθεσία.
Ακολούθως, ο κ. Ανδρεόπουλος αναφέρθηκε στις ευθύνες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των αιρετών για τη χρήση των συμβάσεων έργου, τονίζοντας ότι το εργατικό δίκαιο είναι ξεκάθαρο ως προς το τι συνιστά σχέση εξαρτημένης εργασίας. Δια νόμου, λοιπόν, σύμφωνα με τον ίδιο, οι εργαζόμενοι αυτοί πρέπει να ασφαλίζονται στο ΙΚΑ, διατηρώντας όλα τα θεμελιώδη εργασιακά δικαιώματά τους.
Ωστόσο, σημειώνοντας ότι κάτι τέτοιο θα σήμαινε σημαντική αύξηση του κόστους των εργαζομένων για τον Δήμο, υποστήριξε ότι οι ΟΤΑ κατέφυγαν στη λύση των συμβάσεων έργου, για να επωφεληθούν από το μειωμένο κόστος τους.
«Το ότι συμφωνούμε ως παράταξη στην πρόσληψη των συμβασιούχων, για να καλύψουμε τις ανάγκες, δεν σημαίνει ότι επικροτούμε το ασφαλιστικό “άτοπο” που έχει γίνει καθεστώς στην Τοπική Αυτοδιοίκηση», σημείωσε ολοκληρώνοντας την τοποθέτησή του ο κ. Ανδρεόπουλος και συμπλήρωσε: «Η ευθύνη όμως βαρύνει την Τοπική Αυτοδιοίκηση και οι εργαζόμενοι αυτοί θα έπρεπε να ασφαλίζονται στο ΙΚΑ και να έχουν πλήρη δικαιώματα».
