Τα μάτια δεν είναι μόνο ο καθρέφτης της ψυχής αλλά και του σώματος. Η εξέταση των οφθαλμών μπορεί να μας δώσει σημαντικές πληροφορίες για δυσλειτουργία σε άλλα όργανα του σώματος και μπορεί να βοηθήσει συνεπώς στην έγκαιρη πρόληψη και αποτελεσματική θεραπεία αρκετών συστηματικών παθήσεων. Μερικές από τις παθήσεις που μπορούν να εντοπιστούν μέσα από την εξέταση του αμφιβληστροειδούς (βυθοσκόπηση) είναι οι ακόλουθες:
Αρτηριακή Υπέρταση. Άνθρωποι με αυξημένη αρτηριακή πίεση παρουσιάζουν αλλοιώσεις στα αγγεία του αμφιβληστροειδούς και σε ακραίες μορφές υπέρτασης εμφανίζονται βλάβες που μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα στην όραση.
Υψηλά επίπεδα Χοληστερόλης. Ειδικά όταν αυτά συνδυάζονται με υψηλή αρτηριακή πίεση, δημιουργούν σκληρυντικές αλλοιώσεις στα αγγεία του αμφιβληστροειδούς και συχνά θρομβώσεις. Οι θρομβώσεις αυτές ακολουθούνται πολλές φορές από ισχαιμία και νέκρωση του πολύτιμου αμφιβληστροειδικού ιστού με συνέπεια την απώλεια της όρασης.
Σακχαρώδης Διαβήτης. Γνωστός για τα προβλήματα που δημιουργεί στα μάτια λόγω της μικροαγγειοπάθειας που προκαλεί, ο απορρυθμισμένος σακχαρώδης διαβήτης δημιουργεί ποικίλα ευρήματα στον οφθαλμό (π.χ. αιμορραγίες, θρομβώσεις, οίδημα ωχράς κηλίδας, αποκόλληση αμφιβληστροειδούς) που αν δεν αντιμετωπιστούν εγκαίρως, μπορεί να οδηγήσουν σε τύφλωση.
Λευχαιμία. Συγκεκριμένοι τύποι Λευχαιμίας αφήνουν στον αμφιβληστροειδή χαρακτηριστικές βλάβες που μπορούν να διαγνωστούν κατά τη βυθοσκόπηση.
Ενδοκράνια Υπέρταση. Η ενδοκράνια υπέρταση προκαλεί οίδημα της οπτικής θηλής του οπτικού νεύρου και αποτελεί αιτία περαιτέρω διερεύνησης με ακτινολογικά μέσα για τον αποκλεισμό καρκινικής πάθησης (νεοπλασίας) στον εγκέφαλο.
Η καλοήθης ενδοκράνια υπέρταση, η οποία είναι συχνότερη στο γυναικείο φύλο, προκαλεί επίσης οίδημα των θηλών των οπτικών νεύρων. Το οίδημα αυτό τις περισσότερες φορές δεν δημιουργεί σημαντικά προβλήματα στην όραση, είναι ωστόσο σημαντικό εύρημα για την παραπομπή σε νευρολόγο και τη διάγνωση της πάθησης.
Απομυελωτικές νόσοι (Σκλήρυνση κατά Πλάκας). Λόγω της οπτικής νευρίτιδας που μπορεί να προκαλέσει, η Σκλήρυνση κατά Πλάκας διαγιγνώσκεται αρκετά συχνά απ’ τον οφθαλμίατρο.
Όγκοι χοριοειδούς – αμφιβληστροειδούς. Συνήθως διαγιγνώσκονται κατά τη διάρκεια μιας οφθαλμολογικής εξέτασης ρουτίνας. Υπάρχουν κακοήθεις όγκοι που πρωτοεμφανίζονται στον οφθαλμό (με πιο συχνό το χοριοειδικό μελάνωμα) και άλλοι που είναι μεταστατικοί από άλλους ιστούς του σώματος.
Ρευματολογικά (αυτοάνοσα) νοσήματα. Επίσης, συχνά διαγιγνώσκονται με τη συμβολή του οφθαλμιάτρου. Τα ρευματολογικά νοσήματα (π.χ. Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος, Ρευματοειδής Αρθρίτιδα, Ψωρίαση, νόσος Behcet, Δερματομυοσίτιδα) δημιουργούν σε αρκετές περιπτώσεις φλεγμονή εντός του οφθαλμού, τη λεγόμενη ραγοειδίτιδα.
Συστηματικές λοιμώξεις. Π.χ. νόσος HIV, Βρουκέλλωση, Τοξοπλάσμωση, Ιστοπλάσμωση, Ερπητοϊοί, κ.ά.
Προκαλούν επίσης ραγοειδίτιδα και βλάβες στον αμφιβληστροειδικό/χοριοειδικό χιτώνα με συνέπειες στην όραση.
Είναι σημαντική συνεπώς η επίσκεψη στον οφθαλμίατρο, όχι μόνο για διαθλαστικό έλεγχο και συνταγογράφηση γυαλιών, αλλά και για γενικότερο έλεγχο της οφθαλμικής λειτουργίας. Ο τακτικός έλεγχος δεν είναι μόνο σημαντικός για τη διάγνωση, πρόληψη και θεραπεία των οφθαλμικών παθήσεων, αλλά αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του γενικού ελέγχου της υγείας μας.
Dr Med. Δημήτρης Πανταζής FEBO, Χειρουργός Οφθαλμίατρος, Λεωφ. Κηφισιάς 135 & Εργοτέλους, Μαρούσι Τηλ.: 210 6126300