Γράφει ο Γιώργος Αράπογλου – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας – φύλλο Ηρακλείου – Λυκόβρυσης – Πεύκης – Μεταμόρφωσης 22/09
Ο Σεπτέμβριος είναι συνήθως μήνας αλλαγών. Μια από τις πιο συνήθεις είναι αυτή της κατοικίας ή της επαγγελματικής στέγης, αφού είναι η εποχή που πολλοί χώροι αδειάζουν και αρκετός κόσμος βρίσκεται σε αναζήτηση νέας στέγης. Τη «μερίδα του λέοντος» σε αυτή την κατηγορία παίρνουν οι φοιτητές που αναζητούν την κατοικία που θα στεγάσει τη νέα τους ζωή στη μεγάλη ή την επαρχιακή πόλη, αλλά και νεαρά ζευγάρια που αποφάσισαν να συγκατοικήσουν, οικογένειες που αναζητούν έναν καλύτερο χώρο, νέοι που αποφάσισαν να κάνουν το μεγάλο βήμα και να ανοίξουν τα «φτερά» τους μακριά από την οικογενειακή θαλπωρή.
Αγγελίες σε ιστοσελίδες και εφημερίδες, μεσιτικά γραφεία και, κυρίως… ποδαρόδρομος είναι τo πρώτο βήμα της επιτυχημένης αναζήτησης. Ειδικά στο διαδίκτυο οι αναρτήσεις σε προφίλ και ομάδες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι αρκετά συνήθεις σε καθημερινή βάση. Ωστόσο, ούτε εδώ δεν λείπουν οι διαδικτυακές αντιδράσεις, ιδιαίτερα όταν στην αγγελία αναφέρονται δεδομένα που προκαλούν ένταση. «Απαγορεύονται τα κατοικίδια» είναι αυτή που προκαλεί τους περισσότερους διαδικτυακούς καβγάδες. «Δεν έχεις δικαίωμα να απαγορεύσεις σε κάποιον να έχει σκύλο», ο ισχυρισμός των ενδιαφερόμενων και ιδιαιτέρως ταλαιπωρημένων ενοικιαστών, «όποιον θέλω θα βάζω στο σπίτι μου», μια νορμάλ απάντηση ιδιοκτητών.
Αν και ο ίδιος δεν έχω κατοικίδιο, γνωρίζω αρκετό κόσμο που δυσκολεύεται σημαντικά να βρει μια κατοικία που να μπορεί να έχει μαζί του τον τετράποδο φίλο του και, είναι αλήθεια ότι συναισθηματικά, τείνω πιο πολύ προς το να υποστηρίξω τη δική τους αγωνία. Ωστόσο, δεν μπορούμε να είμαστε άδικοι ούτε με κάποιον που για τους δικούς του λόγους δεν πετάει και τη σκούφια του. Παρ’ όλα αυτά, όπως συμβαίνει σε κάθε αντίστοιχη διένεξη, τις περισσότερες φορές, κανένας δεν έχει φροντίσει να ενημερωθεί σωστά για το τι προβλέπει ο νόμος, κάτι που θα έλυνε πολλά προβλήματα.
Ας δούμε, λοιπόν, τι γίνεται στην πραγματικότητα σε αυτές τις περιπτώσεις. Στην παράγραφο 1 του Άρθρου 8, του Νόμου 4039/2012 ορίζεται συγκεκριμένα: «Επιτρέπεται η διατήρηση δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς σε κάθε κατοικία. Στις πολυκατοικίες, που αποτελούνται από δύο διαμερίσματα και πάνω, επιτρέπεται η διατήρηση δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς σε κάθε διαμέρισμα με την προϋπόθεση ότι αυτά: α) διαμένουν στο ίδιο διαμέρισμα με τον ιδιοκτήτη τους ή τον κάτοχό τους, β) δεν παραμένουν μόνιμα στις βεράντες ή στους ανοιχτούς χώρους του διαμερίσματος, γ) η παραμονή στα διαμερίσματα πολυκατοικιών τελεί υπό την επιφύλαξη της τήρησης των κανόνων ευζωίας, των υγειονομικών διατάξεων και των αστυνομικών διατάξεων περί κοινής ησυχίας και δ) έχουν ελεγχθεί ηλεκτρονικά, έχουν σημανθεί, καταγραφεί και φέρουν βιβλιάριο υγείας.
Δεν μπορεί να απαγορευθεί η διατήρηση ζώων συντροφιάς με τον κανονισμό της πολυκατοικίας, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις του προηγούμενου εδαφίου. Με τον ίδιο κανονισμό μπορεί να περιορίζεται ο μέγιστος αριθμός των ζώων, που επιτρέπονται, στα δύο (2) ζώα ανά διαμέρισμα». Αντιστοίχως, στην παράγραφο 3 ορίζεται πως «Απαγορεύεται η διατήρηση και παραμονή ζώων συντροφιάς σε κοινόχρηστους χώρους της πολυκατοικίας. Επιτρέπεται όμως στην πυλωτή, στην ταράτσα, στον ακάλυπτο χώρο και στον κήπο εφόσον υφίσταται η ομόφωνη απόφαση της γενικής συνέλευσης των ιδιοκτητών».
Σύμφωνα με τον νόμο, εφόσον ο ιδιοκτήτης του ζώου έχει φροντίσει να τηρήσει απαρέγκλιτα όλες τις υποχρεώσεις του, όπως αυτές ορίζονται στο Άρθρο 5 «Υποχρεώσεις ιδιοκτητών δεσποζόμενου ζώου συντροφιάς», ο ιδιοκτήτης της οικίας δεν δικαιούται να αρνηθεί τη διάθεσή της. Τα όσα αναφέρονται στον Νόμο είναι σαφή και ξεκάθαρα. Υπάρχουν κανόνες και περιορισμοί για όλους. Και από τις δύο πλευρές. Σε μια κοινωνία που σταδιακά προσπαθεί να ανοίξει τους ορίζοντές της και να δει τα ζητήματα της καθημερινότητας πιο προοδευτικά, είναι καλό για όλους να έχουν τη διάθεση να συμμορφωθούν με τη νομοθεσία. Σε κάθε περίπτωση, οι τετράποδοι φίλοι μας μπορούν, εφόσον τους δώσουμε τη δυνατότητα και τις σωστές συνθήκες, να αποτελέσουν ευχάριστη παρέα για όλους, όσους ενοίκους κι αν έχει μια οικιακή δομή. Με καλή θέληση και αγάπη, έχω την αίσθηση ότι μπορούμε να το πετύχουμε κι αυτό.