Γράφει η Ελένη Σαββάκη ΟΜΟΤΙΜΗ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΡΗΤΗΣ, ΜΕΛΟΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ (IHA, CHC, HANC, IΔ)
Η παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου, των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, τα αφηγήματα της Δύσης για αγώνα ενάντια στην τρομοκρατία και τον ολοκληρωτισμό, αποτυπώνονται στο πρώτο μέρος του άρθρου (Α, Β, Γ)
Ομότιμη Καθηγήτρια Ιατρικής Πανεπιστημίου Κρήτης, Μέλος Επιτροπής Διεκδίκησης Γερμανικών Οφειλών (IHA, CHC, HANC, IΔ)
Ηαληθοφάνεια του αφηγήματός μας, ότι η δημοκρατική φιλελεύθερη Δύση σέβεται το Διεθνές Δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα και τηρεί συνθήκες και υποσχέσεις ενώ η αυταρχική Ανατολή παραβαίνει τα ως άνω, μπορεί να κριθεί βάσει ιστορικών γεγονότων.
1. Το 1993, συνήφθη διμερής συμφωνία μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας για μερικό πυρηνικό αφοπλισμό της Ρωσίας μετά από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης (Program Megatons to Megawatts). Η Ρωσία εκπλήρωσε τις υποχρεώσεις της επί 20 χρόνια. Έως το 2013 τέθηκαν εκτός στρατιωτικής διαθεσιμότητας 500 τόνοι ουρανίου, ισοδύναμοι με 20.000 πυρηνικές κεφαλές.
2. Το 1996 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε την Πολυμερή Συνθήκη για Πλήρη Απαγόρευση των Πυρηνικών Δοκιμών (Comprehensive Nuclear-Test Ban Treaty). Η Ρωσία επικύρωσε τη Συνθήκη ενώ οι ΗΠΑ δεν την επικύρωσαν.
3. Όσον αφορά την Πολυμερή Σύμβαση για την απαγόρευση των Χημικών Όπλων (Chemical Weapons Convention, σε ισχύ 1997) για τη διεθνή ασφάλεια, η μεν Ρωσία ολοκλήρωσε τη σχετική διεργασία το 2017, οι δε ΗΠΑ μετέθεσαν την προθεσμία για εκκαθάριση των χημικών τους όπλων από το έτος 2007 στο 2023.
4. Η Συμφωνία για την Ανακύκλωση Πλουτωνίου (2000 Russia-U.S. Plutonium Agreement) προέβλεπε αμοιβαίες ενέργειες ΗΠΑ και Ρωσίας για την μη αναστρέψιμη μετατροπή του πλουτωνίου, μέσω μεταποίησης και καύσης σε αντιδραστήρα. Η_Ρωσία προχώρησε σε παρασκευή καυσίμου και κατασκευή αντιδραστήρα (στην πόλη Zheleznovodsk της Σιβηρίας) ενώ οι ΗΠΑ δεν προχώρησαν.
5. Το 2001, οι ΗΠΑ αποχώρησαν από τη Συνθήκη του Κιότο (Kyoto Protocol, 1997) για τη μακροπρόθεσμη αντιμετώπιση του φαινομένου του θερμοκηπίου και της κλιματικής αλλαγής, όταν ο Πρόεδρος George Bush junior αμφισβήτησε την επιστημονική βάση του Φαινομένου του Θερμοκηπίου.
6. Το 2002 επί Προέδρου George Bush junior, οι ΗΠΑ αποσύρθηκαν από τη Συνθήκη για τους Αντιβαλλιστικούς Πυραύλους (Anti-Ballistic Missile, ABM Treaty, 1972), υπονομεύοντας την αρχή της Αμοιβαίας Εξασφαλισμένης Καταστροφής (Mutually Assured Destruction).
7. Το 2019 επί προέδρου Donald Trump, οι ΗΠΑ κατάργησαν τη Συνθήκη για τον περιορισμό των βαλλιστικών πυραύλων, συνθήκη για τον περιορισμό των πυρηνικών όπλων μεσαίου βεληνεκούς (INF Treaty, 1987).
8. Η Δύση παραβίασε την υπόσχεσή της στη Ρωσία στο πλαίσιο της Συνθήκης 2+4 του 1990, επεκτείνοντας το ΝΑΤΟ ανατολικά ακόμα και σε χώρες του τέως σοβιετικού μπλοκ (Ουγγαρία, Τσεχία, Πολωνία 1999, Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Σλοβενία, Σλοβακία, Βουλγαρία, Ρουμανία 2004, Κροατία, Αλβανία 2009, Μαυροβούνιο 2018, Βόρεια Μακεδονία 2020).
9. Οι ΗΠΑ εκδήλωσαν την πρόθεσή τους να εγκαταστήσουν αντιπυραυλική ασπίδα στη γειτονιά της Ρωσίας, κατά παράβαση της Συμφωνίας Ρωσίας – ΝΑΤΟ 1997. Το 2008 άσκησαν πίεση στους Ευρωπαίους να προσκαλέσουν Γεωργία και Ουκρανία για ένταξη στο ΝΑΤΟ. Το 2014 έγινε αμερικανοκίνητο πραξικόπημα στην Ουκρανία.
10. Οι Συμφωνίες του Μινσκ (2014 και 2015) με εγγυητές Γερμανία και Γαλλία ποτέ δεν εφαρμόστηκαν. Η πρώην καγκελάριος της Γερμανίας Angela Merkel και ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας François Hollande δήλωσαν ότι οι συμφωνίες έγιναν για να δοθεί χρόνος στην Ουκρανία να ενισχύσει τον στρατό εναντίον της Ρωσίας.
11. To 2023, ένα χρόνο μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ο Πρόεδρος Πούτιν ανακοίνωσε ότι η Ρωσία παγώνει τη συμμετοχή της στη συνθήκη για τα πυρηνικά (START-ΙΙ treaty), ισχυριζόμενος ότι η Ουάσινγκτον έθεσε εμπόδια στις ρωσικές επιθεωρήσεις στις ΗΠΑ παραβιάζοντας τη βασική αρχή της συνθήκης.
12. Τουλάχιστον μέχρι το 2022, το ρωσικό δόγμα χρήσης πυρηνικών διατυπώθηκε ως το «δεύτερο πλήγμα» δηλ. η Ρωσία θα χρησιμοποιούσε πυρηνικά όπλα ως αντίποινα, μόνο αν πρώτα τα χρησιμοποιούσε ο αντίπαλος. Σε αντίθεση, οι ΗΠΑ έχουν διατυπώσει το δόγμα «πρώτης χρήσης» πυρηνικών.
13. Μελέτη «Στρατιωτικής Παρέμβασης» στο Πανεπιστήμιο Tufts στη Βοστώνη αναφέρει ότι μεταξύ 1950 και 2017, οι ΗΠΑ επενέβησαν σε ξένα κράτη εκατόν είκοσι δύο (122) φορές. Το «Costs of War Project» του Πανεπιστημίου Brown εξηγεί ότι ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας έχει χρησιμοποιηθεί από τις ΗΠΑ ως δικαιολογία για επιχειρήσεις σχεδόν στις μισές χώρες του κόσμου, παραβιάζοντας τη Συνθήκη της Βεστφαλίας (Peace of Westphalia, 1648) που αναφέρει ότι εσωτερικές υποθέσεις ενός κράτους αφορούν το ίδιο το κράτος και δεν επιτρέπονται παρεμβάσεις από τρίτους (Westfalian sovereignty). Η παρέμβαση των ΗΠΑ σε ξένα κράτη παραβιάζει την ιδέα του κυρίαρχου κράτους, κεντρικού πυλώνα του Διεθνούς Δικαίου.
Δεδομένων όλων των ως άνω τίθεται το ερώτημα: Δικαιούται η Δύση να επαίρεται για σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου;
Τα δυτικά ΜΜΕ διαδίδουν ότι η παραβίαση της κυριαρχίας των διαφόρων κρατών από τη Δύση, δηλαδή η παραβίαση της συνθήκης της Βεστφαλίας, γίνεται για καλό σκοπό. Όμως, έχουμε πειστεί ότι έπρεπε η Δύση να εισβάλει στο Ιράκ και να βομβαρδίσει τη Λιβύη επειδή ο Σαντάμ Χουσεϊν και ο Μουαμάρ Καντάφι, αντίστοιχα, ήταν «σατανικοί δικτάτορες»; Ότι έπρεπε να στηρίξουμε την τρομοκρατική οργάνωση του ΙSIS για να ανατρέψουμε το καθεστώς του Άσαντ στη Συρία; Ότι θα πρέπει να γίνει καθεστωτική αλλαγή σε Ρωσία και Βόρεια Κορέα για τον ίδιο λόγο; Μήπως έπεται η Κίνα;
Στο επόμενο το Β’ Μέρος
