Γράφει ο Αλέξανδρος Καζαντζίδης – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας, φύλλο Χαλανδρίου – Αγίας Παρασκευής – Παπάγου – Χολαργού – 10/03/2021
Από την εμφάνιση του μεγάλου βάσανου -έναν χρόνο τώρα- που λέγεται COVID-19, κυβερνώντες και επιστήμονες μάς υποχρέωσαν να μείνουμε σπίτι. Μετά τα διαρκή «άνοιξε-κλείσε», φτάσαμε αισίως στο τρίτο «κύμα» του φονικού ιού και στα νέα αυστηρά μέτρα με περιορισμό ακόμη και των ωρών κυκλοφορίας. Βέβαια, με αφορμή την πρόσφατη κακοκαιρία, ακούσαμε πως ακόμα και το να… κλειδαμπαρωθούμε μέσα «εγκυμονεί κινδύνους», διότι «ελλοχεύει η ενδοοικογενειακή διασπορά». Αυτό ειπώθηκε από τα υπεύθυνα χείλη του μέλους της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων Βάνας Παπαευαγγέλου, η οποία τόνισε ότι «πρέπει να προσέχουμε ποιον βάζουμε σπίτι», καθώς «κολλάμε από συγγενείς πιο συχνά από τον… κακό ξένο».
Παρά τις αντιφάσεις των ειδικών τον καιρό της πανδημίας, γεγονός είναι ότι πολλοί κάτοικοι της Αττικής, ακόμη και των βορείων προαστίων, ζουν μαζί με άλλους σε διαμερίσματα 50-60 τετραγωνικών μέτρων, δουλεύουν σε πολυπληθείς χώρους εργασίας, όπου πιθανότατα πηγαίνουν και έρχονται αφού στοιβαχτούν στα μέσα μαζικής μεταφοράς ή έχουν παιδιά -όταν πήγαιναν σχολείο- να κάνουν μάθημα σε τάξεις 25-26 μαθητών. Σε αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο, έγινε αντιληπτή η μεγάλη σημασία που έχουν οι ανοιχτοί χώροι σε υγειονομικό αλλά και ατομικό επίπεδο. Κοινωνικοποίηση, αποφόρτιση, άθληση είναι μερικές μόνο από τις απαραίτητες λειτουργίες τους για σωματική υγεία και ψυχική ισορροπία όλων. Ωστόσο, το ίδιο αντιληπτό έγινε ότι οι διέξοδοι στις γειτονιές δεν είναι αρκετές, καθώς πολλά πάρκα παραμένουν κλειστά, παιδικές χαρές δεν λειτουργούν και οι πλατείες απομένουν ως λύση, χωρίς πάντα τα καλύτερα αποτελέσματα συνωστισμού και… αστυνομικών επεμβάσεων.
Το αίτημα να υπάρχει δυνατότητα για περισσότερες δημόσιες «ανάσες» εξέφρασε, το τελευταίο διάστημα, η Ανοικτή Συνέλευση Κατοίκων Αγίας Παρασκευής, παίρνοντας πρωτοβουλίες ώστε να υπάρχει ελεύθερη χρήση υπαίθριων δημοτικών χώρων. Εδώ και χρόνια, η πρόσβαση των περιπατητών στον γειτονικό Υμηττό είναι σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες, ενώ η απόδοση της εκεί έκτασης του υπουργείου Γεωργίας στην τοπική κοινωνία ακόμη εκκρεμεί. Σε αυτά τα προβλήματα προστέθηκε το κλειστό γήπεδο του πάρκου «Σταύρος Κώτσης», λόγω έργων το τελευταίο εννιάμηνο και η μεταφορά στον πολιτιστικό χώρο της έκτασης των υπηρεσιών αυτεπιστασίας – πρασίνου του Δήμου. Ο κήπος του Ιόλα, που, όπως ανέφερε η Συνέλευση, με μια στοιχειώδη φροντίδα θα μπορούσε να αξιοποιηθεί, ανοίγει εδώ και μία διετία με το σταγονόμετρο, ενώ στη λίστα των περιορισμών δεν αποκλείεται να μπουν μελλοντικά έργα στις πλατείες Άη Γιάννη και Τσακού.
Επομένως, καλές είναι οι συστάσεις κυβερνώντων και λοιμωξιολόγων να προσέχουμε τα κρούσματα από παιδιά ή γερόντους στο σπίτι (αλήθεια πού θα έπρεπε να πάνε αυτές οι ψυχές;), αλλά όσες μάσκες κι αν υποχρεωθούμε να βάλουμε για τον περιορισμό της πανδημίας, χρειάζεται κάπως και κάπου να παίρνουμε τουλάχιστον και καμιά… αναπνοή.