Γράφει ο Χρήστος Φωτιάδης
Συμπληρώθηκαν δυο ολόκληρες δεκαετίες από τότε που η εφημερίδα μας και ο υποφαινόμενος ξεκινήσαμε – πάντα μαζί με τους πιστούς μας αναγνώστες – το μεγάλο ταξίδι στην σύγχρονη κινεζική πραγματικότητα. Μπήκαμε απ’ την αρχή στα βαθιά, μ’ ένα αλησμόνητο ταξίδι το 1999 στο γιορταστικό Πεκίνο, στολισμένο για τον μισό αιώνα της επανάστασης και της νέας Κίνας! Σταθήκαμε καμαρωτοί στην εξέδρα της Πλατείας Τιενανμέν επί 2 ώρες, για να καμαρώσουμε τη μεγάλη παρέλαση στρατού και λαού. Αφουγκραστήκαμε τις εξελίξεις και γυρίσαμε πίσω γνωρίζοντας ότι στο μέλλον η καρδιά των παγκόσμιων εξελίξεων θα χτυπούσε στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας!
Στην αρχή κανείς δεν μας πίστευε: Μας θεωρούσαν γραφικούς και ονειροπόλους! Ακόμα και οι όλο και αυξανόμενοι φίλοι διπλωμάτες της μεγάλης χώρας κρατούσαν αποστάσεις από τον ενθουσιασμό και την αισιοδοξία μας! «Είμαστε ακόμα μια αναπτυσσόμενη χώρα», σχολίαζαν με μετριοφροσύνη. Πολλοί αναγνώστες θεωρούσαν ότι βρισκόμαστε εκτός πραγματικότητας, όταν με πείσμα επιμέναμε ότι η Κίνα βαδίζει προς την κορυφή. Ήταν ακόμη μόλις τέταρτη στον κόσμο, με βάση το ΑΕΠ…
Η αλήθεια ενοχλεί
Όμως στη διάρκεια αυτών των χρόνων επαληθεύτηκε η «αιρετική» και όχι η «λογική» άποψη! Τώρα πια όλοι ξέρουν τι σημαίνει Κίνα. Ή τουλάχιστον ποια είναι σήμερα η ισχύς της, που καθημερινά ενισχύεται δραματικά! Αυτός είναι και ο λόγος της αμερικανικής επιθετικότητας εναντίον της, που έχει πάρει ακραίες και ποικίλες μορφές. Η κατά μέτωπον επίθεση εναντίον της Huawei, με αποκορύφωμα τη σύλληψη της κόρης του ιδιοκτήτη(!!), η συνεχιζόμενη επιβολή δασμών στα κινεζικά προϊόντα και οι λεκτικές απειλές του αμερικανού προέδρου στοχεύουν την οικονομική ισχύ της Κίνας.
Όμως ενοχλεί και η αναμφισβήτητη ενότητα λαού και ηγεσίας, που φανερώνει την πρωτοφανή ανάταση του συνόλου των Κινέζων εντός και εκτός Κίνας. Όλες οι προβλέψεις των «σοφών», ότι ήταν θέμα χρόνου να ξεσπάσει «λαϊκή δυσαρέσκεια», πετάχτηκαν στο καλάθι των αχρήστων. Ο λαός βλέπει το εισόδημά του να εκτοξεύεται και απολαμβάνει ένα άγνωστο μέχρι τώρα επίπεδο ευημερίας. Καρφί στο μάτι του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού αυτή η πραγματικότητα, δε μπορούσε παρά να προκαλέσει την παρέμβασή του, με τις πασίγνωστες πια μεθόδους!
«‘Έγχρωμα» εργαλεία αποσταθεροποίησης
Με την «πλούσια εμπειρία» των περίφημων «έγχρωμων επαναστάσεων» σε μη αρεστές χώρες και ηγεσίες ανά τον κόσμο, οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ ενεργοποίησαν τις «επαφές» τους στο Χονγκ Κονγκ, ένα αρκετά ευάλωτο τμήμα της κινεζικής επικράτειας, που αποτελούσε παράνομα τμήμα της πάλαι ποτέ Βρετανικής Αυτοκρατορίας από το 1842 (μετά τον «πόλεμο του οπίου») έως το 1997. Με περίπου 7 εκατομμύρια κατοίκους, αποτελεί «ειδική διοικητική περιοχή» και απολαμβάνει έναν σχετικά υψηλό βαθμό αυτονομίας έναντι της κεντρικής κυβέρνησης. Έτσι, υπό την πολιτική «μια χώρα, δύο συστήματα», η αυτονομία αφορά το νομικό σύστημα, το νόμισμα, την τελωνειακή πολιτική, τις πολιτιστικές αντιπροσωπείες, τις διεθνείς αθλητικές δραστηριότητες και τους νόμους μετανάστευσης.
Επί πολλά χρόνια, οι αμερικανικές και βρετανικές μυστικές υπηρεσίας «προσηλύτιζαν» νεαρούς φοιτητές από το Χονγκ Κονγκ που σπούδαζαν στο έδαφός τους! Παράλληλα, ένα ευρύ σχέδιο αποσταθεροποίησης μπήκε σε εφαρμογή, όπως αυτά που γνωρίσαμε σε δεκάδες χώρες, με πιο πρόσφατο παράδειγμα τη Βενεζουέλα. Εκμεταλλευόμενοι την ήπια στάση της τοπικής αστυνομίας, οι «ηγέτες» των αντικινεζικών διαδηλώσεων άρχισαν να καταστρέφουν δημόσια κτήρια, αεροδρόμια και εγκαταστάσεις, στοχεύοντας στην πρόκληση αιματηρών αντιδράσεων. ¨όμως μέχρι τώρα η Κίνα διατηρεί την ψυχραιμία της.
«Η κινεζική κυβέρνηση δεν θα επιτρέψει ποτέ στην ακραία αντιπολίτευση και τη Δύση να σύρουν το Χονγκ Κονγκ στο αντικινεζικό στρατόπεδο, ούτε θα επιτρέψει να βυθιστεί η πόλη σε χάος μακροπρόθεσμα ή να μετατραπεί σε βάση για να ανατρέψει η Δύση το πολιτικό σύστημα της Κίνας», είναι η σαφής τοποθέτηση της Κίνας.
Και στην Ελλάδα
Όπως και σε προηγούμενες προσπάθειες αποσταθεροποίησης της Κίνας, με άξονα την (ξεχασμένη πια!) «Φαλούνγκ Κονγκ» ή το Θιβέτ, η Ελλάδα δεν αποτέλεσε εξαίρεση στην προπαγανδιστική εξόρμηση των 
αντικαθεστωτικών. Αυτή τη φορά ήταν το «Αthens Democratic Forum”, που χρησίμευσε ως «πλατφόρμα» για την επικοινωνιακή προβολή της αντικινεζικής υστερίας. Πρωταγωνιστής ένας από τους «σταρ» των αποσταθεροποιητικών ενεργειών στο Χονγκ Κονγκ, ο Nathan Law. «Αιώνιος φοιτητής», και… ακτιβιστής εναντίον της Κίνας ήδη από το 2014, όταν ηγήθηκε του «κινήματος της ομπρέλας», ένας τίτλος που… πρωτοτυπούσε, αφού δεν είχε κάποιο νέο χρώμα!
Ο μέγας αυτός «αγωνιστής της δημοκρατίας», είναι και σήμερα… φοιτητής, και μάλιστα στο θρυλικό πανεπιστήμιο του Yale, περιζήτητο και δυσπρόσιτο ακόμα και στους πιο πλούσιους Αμερικανούς! Περιττό να πούμε ότι έχει προταθεί για το… βραβείο νόμπελ, από μέλη του αμερικανικού Κογκρέσου! Στην παρέμβασή του στο φόρουμ που έγινε στην Αθήνα, ο Νάθαν Λόου χρησιμοποίησε τα γνωστά αντικινεζικά προπαγανδιστικά επιχειρήματα, συκοφαντώντας την Κίνα και διαστρεβλώνοντας τα πραγματικά γεγονότα. Εμφάνισε αυτούς που καταστρέφουν τη δημόσια περιουσία ως «αγωνιστές της δημοκρατίας» και έκανε έκκληση προς τη Δύση να τους βοηθήσει!
Έχουσι γνώσιν…
Όπως ξεκαθάρισε ο επικεφαλής του Πολιτικού Τμήματος της Κινεζικής Πρεσβείας, κ. Chen Wendi, «Το Χονγκ Κονγκ αποτελεί καθαρά εσωτερική υπόθεση της Κίνας και καμία χώρα, οργάνωση ή άτομο δεν έχει δικαίωμα ανάμειξης στα εσωτερικά του. Η κινεζική κυβέρνηση και η αντίστοιχη του Χονγκ Κονγκ έχουν την ικανότητα να σταματήσουν τη βία, να επαναφέρουν την ηρεμία και να εγγυηθούν τη σταθερότητα και την ευημερία των κατοίκων της αυτόνομης κινεζικής περιοχής. Κάθε προσπάθεια να προκληθεί χάος και να χτυπηθεί η Κίνα είναι καταδικασμένη σε αποτυχία»!
