Από τη στήλη ΕΠΕΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ – Γράφει ο Άγγελος Πολύδωρος
Λένε πως «1 φωτογραφία, 1.000 λέξεις». Μπορώ να γράψω 2.000 αλλά η στήλη χωράει μόνο 400. Μακάρι το ατελιέ να της αφιερώσει λίγο χώρο παραπάνω. Εγώ θα είμαι τηλεγραφικός, Ακριβή μου και Γιάννη μου και κάντε διευθέτηση. Η φωτογραφία τραβήχτηκε Κυριακή 2 Αυγούστου 2020 πρωί και αφορά κεντρικό δρόμο του Αμαρουσίου. Είναι ο πεζόδρομος Πλαστήρα, που ξεκινά από Βορρά από τη μάντρα του Αμαλίειου (Θέατρο Αίθριο Αμαρουσίου, αποκαλεί το προαύλιο του Οικοτροφείου η Google) και τελειώνει στην οδό Θησέως στο Νότο. Άρα πολύ κεντρικός πεζόδρομος.
Το εικονιζόμενο τμήμα είναι από το ύψος του Γυμναστηρίου Σπύρος Λούης (η μάντρα δεξιά) και προς το «ιστορικό» κέντρο. Διασχίζει την οδό Π. Κυριακού, την οδό 28ης Οκτωβρίου και την Ερμού (όσο πάει το μάτι), μετά διασχίζει και τη Δήμητρος. Χάρμα οφθαλμών το θέαμα, που αντικρίζει ο επισκέπτης κατηφορίζοντας από το Αμαλίειεο, ή από τo Δημοτικό Πάρκινγκ της οδού Σουρή.
Όλα τα είδη από πλάκες και κυβόλιθους. Ο δε διάδρομος για τους τυφλούς σταματάει στη μέση του πουθενά. Ποιος τους λογαριάζει; Κολωνάκια; Πάνω σε λοφίσκους. Σχάρες ομβρίων υδάτων; Άλλη στο κέντρο, άλλη δεξιά, στο βάθος εν σειρά στη μέση του δρόμου. Οι κάδοι απορριμμάτων; Μπροστά στο ΚΑΦΑΟ. Δεν γνωρίζω εάν λειτουργεί τώρα με τις οπτικές ίνες. Μουτζούρες στους τοίχους; Άπειρες δεξιά και αριστερά, όσο πάει το μάτι. Ακόμα και στις κολώνες της ΔΕΗ αριστερά, του Δημοτικού Φωτισμού δεξιά, που γέρνει κιόλας.
Αυτή είναι η φυσιογνωμία της πόλης μας και δεν καμαρώνω καθόλου.
