Πριν από μερικές μέρες, λίγο πριν ανακοινωθούν τα νέα μέτρα για τους ανεμβολίαστους, περιμένοντας στην ουρά στο φούρνο για να αγοράσω ψωμί, έγινα άθελά μου, αυτήκοος μάρτυς μιας ιστορίας που με έβαλε σε πολλές σκέψεις. Κύριος, άνω των 65, ευπαρουσίαστος και κοτσονάτος, καλεί τον φούρναρη στην πόρτα και του λέει συνωμοτικά μεν, αλλά με τόνο ώστε να ακουστεί και στους υπόλοιπους παρόντες: «Δηλαδή, ρε παλικάρι, από βδομάδα θα με σερβίρεις στην… γωνία;». Ο ευγενικός κατά τα άλλα φούρναρης, μάλλον δεν κατάλαβε τι εννοούσε και ζήτησε διευκρινίσεις. «Μα, αφού δεν θα μας επιτρέπουν να πλησιάζουμε!», του λέει ο συμπαθής γέρων. Ο φούρναρης, διατηρώντας πάντα το χαμόγελό του, τον ρωτάει αν έχει κάνει το εμβόλιο. Εκείνος, κορδώνεται και, έχοντας ανακτήσει πλήρη αυτοπεποίθηση, λέει με παρρησία: «Όχι. Και δεν πρόκειται να το κάνω».
Σε μια προσπάθεια να μην χαλάσει τις καρδιές, ο φούρναρης απαντά ευγενικά πως τότε, ναι, θα πρέπει να βρεθεί τρόπος να συμμορφωθούν όλοι με τα νέα μέτρα, ώστε να είμαστε όλοι ασφαλείς. Ο ηλικιωμένος, βλέποντας πως το χαμόγελο του φούρναρη έτεινε προς την αμηχανία, θέλησε να διασκεδάσει την κατάσταση και να του εξηγήσει το λόγο. Μη νομίζει ο άνθρωπος ότι είναι κανένας ψεκασμένος, κανένας αρνητής του ιού. Κατά τη γνώμη μου, καλύτερα θα ήταν να σωπάσει.
«Άκου να σου πω, αγόρι μου», του λέει με τον διδακτικό τόνο που έχουν συνήθως οι μεγαλύτεροι που τα ξέρουν όλα προς τους νεότερους που δεν ξέρουν τίποτα από τη ζωή «εγώ είμαι μεγάλος άνθρωπος. Έχω σοβαρά προβλήματα υγείας. Φοβάμαι ότι, αν κάνω το εμβόλιο… θα κουφαθώ!». Ναι, αυτό είπε και συνέχισε. «Κι έπειτα, εδώ που καθόμαστε και τα λέμε κι εσύ προσπαθείς να με πείσεις να το κάνω, μου εγγυάσαι ότι, αν το κάνω το εμβόλιο, δεν θα πεθάνω;».
Ομολογώ ότι στο σημείο εκείνο σταμάτησα να ακούω. Ένα μούδιασμα με διαπέρασε και ένιωσα μια άρνηση να συνεχίσω. Αν μπορούσα, θα έκλεινα με τα χέρια μου τα αυτιά και θα τραγουδούσα δυνατά «λα-λα-λα-λα-λα-λα» για να εμποδίσω και τον παραμικρό ήχο να τα διαπεράσει.
Εδώ και ενάμιση χρόνο που ο κορωνοϊός μπήκε στη ζωή μας για να την αλλάξει, έχω ακούσει πολλά. Πάρα πολλά. Από τότε που τα εμβόλια ξεκίνησαν να διατίθενται, ακούσαμε πολλά περισσότερα. Οι υπέρμαχοι του μποϋκοτάζ τους αναπτύσσουν καθημερινά θεωρίες επί θεωριών, φανατίζονται, αντιδρούν, προσπαθούν να πείσουν με κάθε θεμιτό – πολλές φορές και αθέμιτο – τρόπο ότι εκείνοι έχουν δίκιο και όλοι οι υπόλοιποι έχουμε λάθος.
Δεν θα κρύψω ότι σέβομαι απόλυτα εκείνους που είναι διστακτικοί και που φοβούνται. Να ξεκαθαρίσουμε ότι κανένας μας δεν πήγε να κάνει το εμβόλιο πετώντας σε πράσινα λιβάδια με ξέπλεκα μαλλιά. Όμως, η συντριπτική πλειονότητα έχει επιλέξει να δείξει εμπιστοσύνη στην επιστήμη. Και, με τη μέχρι στιγμής εικόνα, η επιλογή δείχνει να δικαιώνεται.
Παρ’ όλα αυτά, ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας εξακολουθεί να κλείνει τα μάτια. Και δεν είναι όλοι από φόβο. Οι περισσότεροι, λυπάμαι που το θίγω, είναι απλώς πεισματάρηδες ξεροκέφαλοι. Αλλά κι αυτοί θα ήταν ανεκτοί, αν δεν παρακώλυσαν τη λειτουργία ολόκληρης της κοινωνίας. Γιατί, σε περίπτωση που δεν το έχουν καταλάβει, όλη την ταλαιπωρία που δημιουργείται από τα αστεία μέτρα που παίρνει συνεχώς η Κυβέρνηση, προκειμένου να πιέσει τους ανεμβολίαστους να κάνουν το βήμα προς την επόμενη μέρα, στην ουσία την λούζεται και όλο το κομμάτι που τόλμησε, που έβαλε πλάτη στην πανδημία και που, μέχρι στιγμής, παλεύει να ξανακερδίσει τη ζωή μας. Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί αν τα κρούσματα συνεχίσουν να αυξάνονται, αν οι ΜΕΘ συνεχίσουν να πιέζονται και αν οι ανεμβολίαστοι επιμείνουν να στηλώνουν τα ποδάρια. Αν οι γιορτές γίνουν με μέτρα αποκλεισμού, διαχωρισμού και με… δελτία όπως πέρσι που όλοι μας προσπαθούμε να ξεχάσουμε, την ευθύνη δεν θα την φέρουν εκείνοι οι έρμοι που έκλεισαν τα ραντεβού τους και πήγαν στα εμβολιαστικά κέντρα με το χαμόγελο στα χείλη.
Και, δυστυχώς, ο κοινωνικός αυτοματισμός του διχασμού και του να γίνουν δαχτυλοδεικτούμενοι οι αρνητές του εμβολίου είναι πολύ κοντά μας. Ήδη οι τριγμοί στην κοινωνία είναι πολλοί. Αναρωτιέμαι, αν αντέχεται άλλος διχασμός.
Παρ’ όλα αυτά, με όλο το σεβασμό που τρέφω για τους ανθρώπους της Τρίτης Ηλικίας, αγαπητέ μου γέροντα, είστε λάθος. Όχι, δεν μπορεί να σας εγγυηθεί κανείς ότι δεν θα πεθάνετε. Αλλά, να σας πω την αλήθεια, αντιλαμβάνεστε ότι αυτή την απαίτηση μόνο από κάποια… ανώτερη δύναμη μπορείτε να την έχετε, έτσι δεν είναι;
Όσο για την πιθανότητα να κουφαθείτε από το εμβόλιο, επιτρέψτε μου να σας πω ότι, τουλάχιστον εξ όσων έχω καταφέρει να μελετήσω, η κώφωση δεν αποτελεί πιθανή παρενέργεια από τον εμβολιασμό. Συνεπώς, δεν κινδυνεύετε από αυτό.
Εμείς οι υπόλοιποι, ωστόσο, πράγματι. Με τα όσα ακούμε καθημερινά από ανθρώπους σαν κι εσάς, πράγματι… έχουμε κουφαθεί, που λένε και οι νέοι.
