Από τη στήλη ΕΠΕΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ – Γράφει ο Άγγελος Πολύδωρος
Πάλι γι’ αλλού ξεκίνησα κι’ αλλού η ζωή με πάει. Πολλά τα θέματα και σοβαρά. Ο πόλεμος στην Ουκρανία (και η πιθανότητα Γ’ Παγκόσμιου Πολέμου), η εσωτερική και η εισαγόμενη ακρίβεια, το κύμα ψύχους του Μαρτίου, ο κορωνοϊός, που αυτό το διάστημα τον ξεχάσαμε. Αν το ψάξεις λίγο, υπάρχουν πολλά σοβαρά θέματα σε μια κοινωνία που έχει χάσει πια την ισορροπία της και συνεχώς ακούει ότι «σε λίγο μπαίνουμε στην κανονικότητα», αλλά κανονικότητα δεν βλέπει. Τα αφήνω όλα στην άκρη και θα σας αφηγηθώ κάτι προσωπικό.
Το 2020 είχα κάνει αναφορά με αρ.πρ. 52644/2020 στον Δήμο Αμαρουσίου περί ζημιών στον πεζόδρομο Κωνσταντινουπόλεως από παλιές εργασίες μιας κοινωφελούς επιχείρησης και είχα λάβει την απάντηση με αρ.πρ. 56722/8-10-2021 από τη Διεύθυνση Περιβάλλοντος και Ποιότητας Ζωής ότι έγινε αυτοψία στο σημείο και πράγματι υπάρχουν «εκτεταμένες ζημιές» και η ανακατασκευή θα ενταχθεί σε «μελλοντική εργολαβία».
Πράγματι, τις μέρες του «χιονιά Φίλιππου» (10-12/3/2022) κατέφθασε στον πεζόδρομο, ένα συνεργείο του Δήμου Αμαρουσίου και διόρθωσε, κάτω από συνθήκες ακραίου ψύχους, την «εκτεταμένη ζημιά». Έχτισε με μπετό δύο παρτέρια (ενός πεύκου και μιας ακακίας), τοποθέτησε νέους κυβόλιθους, ίσιωσε τις σχάρες απορροής ομβρίων υδάτων και τοποθέτησε και ένα ωραίο παγκάκι, αν και λίγο παράταιρο σε σχέση με τα ήδη υπάρχοντα στον πεζόδρομο. Αλλά ας μην είμαστε αχάριστοι, αφού ικανοποιήθηκε το αίτημα περί αποκατάστασης του πεζόδρομου και μάλιστα στην αρχική του μορφή.
Ενθουσιάστηκα από το έργο και ταυτόχρονα λυπήθηκα, διότι η «εκτεταμένη ζημιά» χρησιμοποιούνταν ως χώρος πάρκινγκ από κατοίκους που είχαν ξεχάσει ότι στο σημείο εκείνο από κατασκευής του πεζόδρομου (επί διοίκησης Τζανίκου) υπήρχαν και παρτέρια και παγκάκι. Διαπίστωσα όμως, ότι εκτός από εμένα, είχαν ενθουσιαστεί με το επιτελούμενο έργο μια γειτόνισσα και ένας γείτονας, οι οποίοι βλέποντας το συνεργείο να εργάζεται με φιλοτιμία μεσ’ στο ψύχος, κατέβηκαν με ζεστούς καφέδες και κουλουράκια και κέρασαν τους εργάτες του Δήμου Αμαρουσίου.
Όλα πολύ ωραία. Αλλά τί να το κάνεις; Πριν προλάβω καλά – καλά να φωτογραφήσω το έργο για να ευχαριστήσω τη διοίκηση Αμπατζόγλου, μετά από δύο μέρες το παγκάκι … εξαφανίστηκε!
Φίλος μου στο facebook, είπε ότι το πήραν οι συνήθεις ύποπτοι εμπορίας μετάλλων, άλλη φίλη μου ισχυρίστηκε ότι πολλοί θα ήθελαν το χώρο να παραμείνει πάρκινγκ και άλλος φίλος πρότεινε να αναθέσουμε την υπόθεση στον Ηρακλή Πουαρώ, επειδή το παγκάκι αυτό ίσως να είναι και… «μετακινούμενο», ώστε να ικανοποιεί πολλές γειτονιές ταυτόχρονα. Εγώ τι να πω; Κάθε θαύμα τρεις ημέρες.
