Γράφει ο Αλέξανδρος Καζαντζίδης – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας, φύλλο Χαλανδρίου – Αγίας Παρασκευής – Παπάγου – Χολαργού – 12/05/2021
Αν υπάρχει ένα ζήτημα στο οποίο συμφωνούν σχεδόν όλες οι δημοτικές και περιφερειακές Αρχές ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης, είναι η έλλειψη του αναγκαίου λειτουργικού προσωπικού, ιδίως τα τελευταία χρόνια που οι αρμοδιότητες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης αυξήθηκαν, αλλά μειώθηκε η κρατική χρηματοδότηση. Στα προβλήματα στελέχωσης ήρθε «καπάκι» η πανδημία, που λόγω αδειών ειδικού σκοπού των εργαζομένων αλλά και κρουσμάτων σε σειρά υπηρεσιών, στέρησε ακόμη περισσότερα χέρια και μυαλά από τους ΟΤΑ. Παρ’ όλα αυτά, πριν από λίγες εβδομάδες, η Γενική Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας ζήτησε από τους Δήμους της Αττικής να διαθέσουν 240 υγειονομικούς (περίπου τέσσερις ο καθένας) για να συμβάλλουν στο εθνικό σχέδιο μαζικού εμβολιασμού στις αντίστοιχες δομές.
Το σχετικό «ραπόρτο» εστάλη στις διοικήσεις στις αρχές Μαρτίου, κάτι που αποκάλυψε, τότε, ο δήμαρχος Αγίας Παρασκευής Βασίλης Ζορμπάς, σε μια συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου όπου, συμπτωματικά, συζητούνταν τα μέτρα του Δήμου για τη στήριξη των τοπικών ιατρείων! Οι μέρες πέρασαν, το θέμα φάνηκε να μην έχει συνέχεια και μάλλον ανταπόκριση από πλευράς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ώσπου, λίγο πριν από το Πάσχα, η Περιφερειακή Ένωση Δήμων Αττικής (ΠΕΔΑ) υπενθύμισε το κρατικό αίτημα. Αυτό διαπίστωσε και ο Δήμος Χαλανδρίου, που τα είχε «μαζεμένα» με την Πολιτεία (και) σε αυτό το θέμα.
Η δημοτική Αρχή υπενθύμισε ότι κάθε χρόνο ζητεί από την κυβέρνηση περίπου 10 γιατρούς για το Συμβουλευτικό Κέντρο Προληπτικής Ιατρικής και μετά βίας εγκρίνονται δύο – τρεις. Την ίδια ώρα, το νοσηλευτικό προσωπικό του Δήμου είναι απειροελάχιστο, τέσσερα άτομα, που θεωρούνται απολύτως απαραίτητα, σε καθημερινή βάση, για κατ΄οίκον βοήθεια σε πάνω από 60 ανθρώπους -μεταξύ των οποίων καρκινοπαθείς, αλλά και για τα ΚΑΠΗ. Επίσης, υπάρχει μια γιατρός εργασίας για τους περίπου 800 εργαζομένους του Δήμου, η οποία συμβάλλει καθοριστικά στην αντιμετώπιση της πανδημίας, κάνοντας όλες τις ιχνηλατήσεις. «Αν διαθεοουμε αυτό το προσωπικό στο Κράτος, θα απογυμνωθεί η πόλη σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο», ήταν το σχόλιο του δημάρχου Σίμου Ρούσσου.
Ορισμένοι δημοτικοί σύμβουλοι της πόλης αντέτειναν ότι «είμαστε σε μία εμπόλεμη κατάσταση -όπως έχει χαρακτηριστεί- και πρέπει να στηρίξουμε την εθνική προσπάθεια με έστω δύο δημοτικούς υπαλλήλους». Βέβαια, επειδή (ακόμη) δεν έχει περάσει στους Δήμους η ευθύνη και της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας, η δημόσια περίθαλψη παραμένει κρατική υπόθεση. Ο αρμόδιος πολιτικός προϊστάμενος, υπουργός Υγείας, Βασίλης Κικίλιας, μάλιστα, χαρακτήρισε, πρόσφατα, το υγειονομικό προσωπικό ως «τον στρατό του», που «δεν σταματά να παλεύει εδώ και έναν χρόνο». Όμως, πόσοι, άραγε, στρατηγοί -ιστορικά- αποφάσισαν να αφήσουν τα στράτευμάτα τους χωρίς υποστήριξη, ελπίζοντας, απλά, να… λήξουν οι μάχες γρήγορα και δίχως απώλειες;
